Met de JitterBug had ik echter geen moment twijfel. Niet alleen had Steve Silberman van AudioQuest bij de eerste presentatie in Breda al duidelijk uitgelegd hoe het ding werkte, maar hij kon ook op overtuigende wijze laten horen dát het werkte. En dat is prettig, want ik ben zelf niet zo’n techneut en ik beschik ook niet over de zeer kostbare meetapparatuur die je nodig hebt om je verhaal met allerlei cijfertjes te ondersteunen. En aangezien volgens mij hetzelfde geldt voor het overgrote deel van de lezers zal ik analyse van de techniek tot een minimum proberen te beperken. 
AudioQuest zelf noemt de JitterBug een USB Data & Power Noise Filter. En daarmee is eigenlijk precies gezegd wat hij doet. Het USB protocol geldt op dit moment als dé standaard voor het overbrengen van digitale data van je computer naar een d/a-converter, maar is daar eigenlijk nooit voor ontworpen. Dat betekent dat de USB verbinding een paar problemen kent die bij andere toepassingen van geen enkel belang zijn, maar bij muziekweergave flink in de weg kunnen zitten: vervorming en ruis. En ruis moet je in dit geval niet té letterlijk nemen, het gaat niet het schrapende of sissende geluid dat we vroeger op de achtergrond hoorden als we naar FM radio luisterden of cassettebandjes draaiden, maar om de oorzaak van dat geluid: een ongewenste, niet tot het oorspronkelijke signaal behorende component die vervorming veroorzaakt. Onthoudt dus dat je in dit geval de begrippen niet los van elkaar kunt zien.
Een USB verbinding is eigenlijk heel simpel: er zijn maar vier aders in een USB kabel. Eén ader voorziet de ontvanger (in de d/a-converter bijvoorbeeld) van een voedingsstroom van 5 Volt, de tweede ader is de ‘nul’ van deze stroomverbinding, en de andere twee aders transporteren de data in een differentiële configuratie. Om een digitale 0 te zenden wordt de stroom op de ene ader verhoogd, en bij een digitale 1 op de andere ader. Alleen is de stroom die daarvoor gebruikt wordt niet bepaald schoon, er kleeft een heleboel ‘troep’ aan. Vooral hoogfrequente ruis van alle andere circuits in de computer. Deze ruis veroorzaakt onder andere de vervorming van het digitale signaal die we ‘jitter’ noemen. Feitelijk zijn het fouten in de timing van het moment waarop het digitale signaal van een 0 overgaat in een 1. En dat is, zo is al jaren bekend, dé reden dat veel mensen ‘digitaal’ schel of kaal vinden klinken. Nu is jitter nooit helemaal te voorkomen, maar je ziet dus dat het de moeite waard is om hem zo laag mogelijk te maken. En dat is precies wat de JitterBug doet: hij filtert alle vervorming die zowel op de stroomverbinding als de dataverbinding zit weg tot een niveau dat zó laag is dat de invloed op de muziekweergave verwaarloosbaar wordt. Wat overblijft is een ‘schoon’ USB signaal, en dat neemt je USB d/a-converter je meestal in grote dank af.
