Regelmatig is het zowel leuk als verhelderend om weer eens te ervaren hoe de menselijke psyche werkt. Want zodra de CM6 S2’en uit hun overigens wederom goed doordachte verpakkingen zijn bevrijd, ontstaat meteen een bepaald (hoog) verwachtingspatroon. Hoewel ik eerlijk moet zeggen zelf nog steeds geen fan van witte luidsprekers te zijn - en mijn testmodellen zijn in satijn wit uitgevoerd - is het wel samen met in de bijbehorende donkergrijs/zilver metallic uitgevoerde standaards, in absolute zin een heel smaakvolle combinatie. Qua accessoire pakket is het erg fijn dan Bowers & Wilkins samen met de bekende spikes, ook standaard rubber inschroefdoppen meelevert. Want zo kan ik de luidsprekers zonder kunstgrepen eerst helemaal in onze van een houten vloer voorziene woonkamer inspelen, zonder de ondergrond te beschadigen. Al tijdens deze inspeelperiode heb ik het nodige met de standaards zowel leeg, half afgevuld met zand, als helemaal vol geëxperimenteerd. Al snel blijkt daarbij dat hoe meer vulling aanwezig is, hoe meer controle er ontstaat. Maar ook dat bij volledig gevulde standaards, in bepaalde akoestische situaties deze beheersing wat kan doorslaan.



Hierdoor kan het geluid zelfs een ietwat dood karakter gaan krijgen en dat is werkelijk zonde. Volgens mijn eigen bevindingen geeft een vulling van ongeveer 60% qua totaaleigenschappen de beste resultaten, maar probeert u dit vooral zelf uit in uw eigen omgeving! Uiteraard heb ik voor deze test weer een keur aan mooie versterkers ingezet om maar vooral het maximale uit deze nieuwste Bowers & Wilkins loten te kunnen halen. Al snel blijkt hierbij echter hoewel de modelseries het tegenwoordig al stukken beter doen dan vroeger, dat de CM6 S2 helaas niet helemaal dezelfde soort symbiose met mooie buizenversterkers kan laten horen als de recent zo goed presterende 600 S2 serie. Tonaal gaat het op zich dan wel goed, maar de CM6 S2 blijkt toch net wat meer vermogen nodig te hebben om echt tot leven te komen dan zijn prijsbewuste familieleden. Bij het leeuwendeel van de moderne zelfs relatief prijsbewuste transistorversterkers, is dit overigens een fluitje van een cent, maar bij buizenversterkers, blijft enig experimenteren toch echt gewenst. Wanneer ik als eerste start met de inmiddels bij velen bekende, prachtige live dubbel cd van Dead can Dance - In concert, is al snel te horen in wat voor hoek de weergave van deze trendy gestileerde Engelsman zit. Ten opzichte van de qua afmetingen en specificaties vergelijkbare, maar tevens veel goedkopere Bowers & Wilkins 685 S2 monitor, lever je bij de duurdere CM6 S2 wat mij betreft toch enigszins verrassend in op zaken als absolute muzikaliteit, impact in het middenlaag en dat hele losse en vooral ademende, organische ruimtebeeld. Maar voordat de snelsten onder ons nu meteen beginnen te roepen dat de 685 S2 dus ook maar meteen de (goedkopere) winnaar is, wil ik aanvullen dat natuurlijk ook de CM6 S2 zo zijn eigen rugzak met sterke eigenschappen heeft.



Feitelijk komen we door dit vergelijk ook weer meteen in een reeds jarenlang voortslepende controverse terecht. Want door de veel stijvere constructie van het duurdere model, is die weergave beduidend schoner, ‘sneller’, accurater en meer transparant. Hierdoor worden met name complexe passages met duidelijk meer rust en overzicht weergegeven. Maar aangezien je in audioland nu eenmaal niets voor niets krijgt, is de keerzijde dat de feitelijk minder goede kast van de goedkopere 600 S2 serie in bepaalde gevallen door zijn prettige (lichte) versmering, soms toch wat ‘lekkerder’ in het gehoor kan liggen. Ik laat deze vergelijking even voor wat het is en focus mij verder op de andere eigenschappen van deze bijzondere hightech weergevers. Zo blijft het altijd een interessant fenomeen dat wanneer het grondtoonbereik van een ontwerp anders wordt ingevuld, ook het midden en hoog meteen heel anders overkomen. Dus wat de los geplaatste tweeter van de CM6 S2 van zichzelf aan kwaliteiten heeft, word ook sterk beïnvloed door de invulling van de rest van het spectrum.
Een hele mooie cd die deze (en andere) kwaliteiten voor het voetlicht brengt is het album Goodbye van de Zweedse pianist en componist Bobo Stenson (ECM 1904). Samen met muziekvrienden Paul Motian op drums en Anders Jormin op contrabas wordt een heel gedragen en bijzonder sfeervol album, vol met de meest subtiele muzikale wendingen geëtaleerd. Wanneer ik start met het gelaagde ‘Rowan’ en na enige tijd een hele mooie ‘ride’ bekken zich bij de piano voegt, is het niet moeilijk te horen hoe veel beter deze nieuwe tweeter zijn werk doet ten opzichte van voorgaande generaties. Naast de zuivere boventonen en een breed scala aan harmonischen, is ook de attack en het latere uitsterven, bijna levensecht te horen. Daarbij komt het geluid uitstekend los van beide weergevers en wordt een mooie 3D presentatie neergezet die veel groter is dan de weergevers zelf. De contrabas van Paul Motian heeft overigens een heel specifiek karakter en dat aspect geeft de CM6 S2 opvallend natuurgetrouw weer. Als ik het basiskarakter van deze luidsprekers zou moeten omschrijven, kom ik al snel uit op termen als strak, gecontroleerd, transparant, ruimtelijk goed gedefinieerd en beheerst. En ook bij alle andere gedraaide muziek blijken het echte alleseters te zijn die zich als een ware kameleon in veel systemen en ruimtes, prima thuis voelen.



Conclusie
En dan nu de hamvraag die iedereen die mijn 600 S2 verhalen heeft gelezen, zich waarschijnlijk afvraagt. Is en zo ja hoeveel, is de Bowers & Wilkins CM6 S2 nu beter dan de veel goedkopere, redelijk vergelijkbare 685 S2? Die vraag is voor mij toch niet zo simpel te beantwoorden als het op het eerste gezicht misschien wel lijkt. In technische zin zoals oplossend vermogen, transparantie, controle, definitie en realisme, is de CM6 S2 zijn goedkopere broer duidelijk de baas. Ook qua vormgeving, materiaalkeuze, afwerkingsgraad, keuzemogelijkheden en de doordachtzaamheid van het totaalpakket, is de CM6 S2 absoluut de betere. Maar heb ik het over die moeilijk te omschrijven aanstekelijke muzikaliteit in de weergave, dan wordt het toch een wat gecompliceerder verhaal.
De CM6 S2 is hier zeker ook toe in staat, maar vraagt daarbij duidelijk om meer kennis en kunde bij het samenstellen van de audioset om dat te bereiken. Het Amerikaanse collega magazine ‘The Absolute Sound’, heeft hier een aantal mooie omschrijvingen voor bedacht. De 685 S2 zou daarbij volgens mij het beste passen in de categorie ‘As you like it’, terwijl de CM6 S2 meer past bij liefhebbers van ‘The Absolute Sound’. Anders gezegd kan de 685 S2 daardoor bij een eerste indruk mogelijk als prettiger en misschien ook wel lekkerder overkomen, terwijl de duurdere CM6 S2 na wat langer luisteren, duidelijk meer is geënt op een weergave die beter laat horen wat er werkelijk op lp, cd of ander digitaal muziekbestand staat. Bent u bereid uw systeem zo af te stemmen dat de CM6 S2 tot grote hoogtes kan worden gebracht, dan wint deze nieuw ster uit de CM serie het zelfs met glans. Bent u hier echter niet toe bereid en zoekt u een luidspreker die gewoon op zowat iedere versterker meteen lekker moet klinken, dan kunt u wat mij betreft beter voor de 685 S2 gaan. Aan u de keus!

Prijzen
Bowers & Wilkins CM6 S2 € 950,- per stuk
Bowers & Wilkins FC-CM S2 standaard € 450,- per paar
www.bowers-wilkins.nl