Ongenadig bloot
Van een totaal andere orde is de cd ‘Sacrificium’, waarop in volle glorie de geweldige stem van Cecilia Bartoli is opgenomen. Het stereobeeld met het orkest achter de grande dame raakt tot net buiten de luidsprekers, die overigens zelf vrijwel verdwijnen uit het beeld. Net als eerder staat de stem echt vóór het orkest, zonder te dicht bij te komen waardoor luisteren vermoeiend zou worden. Netjes losgemaakt in het stereobeeld en daardoor blijven stemmen goed te volgen en duidelijk verstaanbaar. Ook als Bartoli zwaar inzet en het orkest haar volgt naar een hoger volume, volgt de Pink Faun slaafs haar wendingen en geeft geen krimp. Dat het onderhuids aan mij knaagt, dat ik nog steeds verlang naar een meer vloeiende weergave, is niet weg te halen. Tegelijk zal ik mij moeten realiseren dat ik nu niet luister naar mijn versterker van 18 mille. Gegeven de prijsklasse staat de 2X90i uitstekend te presteren in een opstelling die heel wat eigenschappen ongenadig bloot kan leggen. Zo is een 2 x 50 Watt eindtrap onlangs nog veel te licht bevonden in de opstelling, terwijl de in vermogen min of meer gelijkwaardige Pink Faun zich moeiteloos weet te handhaven. Een ander klassiek stuk is het pianospel van Martha Argerich die werken van Schumann uitvoert. Samen met een cellist die het grootste deel van de tijd naar achteren staat en soms zó zwaar inzet dat het instrument zich naar voren opdringt. De lichte toon van de 2X90I maakt het pianospel iets minder meeslepend. Een luidspreker die warmer van klank is kan geen kwaad. Ik weet inmiddels dat de fact.8 van PMC hier eveneens een beperking is in vergelijk met de grotere fact.12, die als ik deze tekst schrijf in bestelling staat. Al ben ik bang dat het vermogen van deze Pink Faun hetniet zal trekken aan de hongerige 12 met zijn rendement van 84 dB. Dat is echter giswerk en blijft daarom buiten beschouwing.
Dansen van vreugde
Het is de moeite waard om dezelfde muziek in een andere opstelling te gaan draaien. De versterker verhuist van de fact.8 naar een set Twenty.23 luidsprekers, opgesteld in een andere ruimte. Vanwege de luidsprekerkeuze in deze ruimte lever ik in op detail en krijg ik een meer gekleurde weergave, maar die warmere kleur is nou juist lekker om de piano wat meer body te geven. Het spel blijft virtuoos en neemt je mee; dat het totale kwaliteitsniveau dat van de fact.8 niet haalt, is helemaal niet zo erg. Recent heb ik Patricia Barber een beetje herontdekt en haar cd’s blinken vaak uit in geluidskwaliteit op hoge en middentonen, met helaas wel altijd te veel laag. Een goede oefening voor de 2X90i om de lage frequenties toch strak te houden en die niet in de weg te laten zitten voor de stem en overige instrumenten. Ik hoef mij geen zorgen te maken. Heerlijk los van de luidsprekers ontstaat een mooi stereobeeld met centraal Patricia Barber zingend en/of piano spelend. Het mag best gezegd worden dat de 2X90i hier een Naim NAP 100 (aan een UnitiQute) vrolijk achter zich laat. Behalve uiteraard in prijs. U krijgt voor het extra geld wel een meer open geluid en een heel rustige weergave, in de zin van meer gemak en meer dynamiek zonder stress in het geluid. Want de D-POWER is van geen kant saai of doods te noemen. Neutraal en levendig zijn eigenschappen die steeds door het hoofd gaan. Omdat de cd zacht is opgenomen komt een wat rare eigenschap van de volumeregeling weer naar voren. Van stap 1 naar stap 8 neemt het volume fors toe, daarna vlakt de toename af. Want ik zit al snel zo rond stap 35 als ik wat meer gas geef zonder tot oorverdovend niveau te geraken. De bediening van deze Pink Faun is even wennen. Om een einde te breien aan het luisteren snel naar ‘Tusk’ van Fleetwood Mac in een high resolution versie. De stampende rock blijft volkomen strak en staat breed in de kamer. De kleine PMC’s staan te dansen van vreugde onder het geweld van de voltallige band.
Conclusie
Onder de zoete tonen van Agnes Obel mag ik een afsluitende mening geven over de Pink Faun D-POWER 2X90i versterker, werkend in combinatie met een handvol Pink Faun kabels. Welnu, laat ik beginnen met de positieve eigenschappen die de versterker ten toon spreidt. Bij alle muziek die ik speel, merk je dat de ontwerper(s) nooit op zoek zijn geweest naar fancy gimmicks, maar zich juist hebben toegelegd op het met de hand vervaardigen van een versterker die de muziek alle ruimte geeft, die neutraal speelt met een eindeloos gemak en daarvoor zeer beperkt energie opneemt uit het lichtnet. Waar lang naar te luisteren is. Het is een versterker die modern van opzet is met zijn HT ingang, display en slimme volumeregelaar. Daar staat tegenover dat de koper zich moet realiseren dat het puur een versterker is en niets meer. Geen phono-ingang, geen USB-DAC aan boord, geen oogstrelende behuizing, geen mogelijkheid voor opname in een door domotica bestuurde set. De D-POWER 2X90i is er voor de muziekliefhebber die niet maalt om toeters en bellen. De man of vrouw die pure, onvervormde en detailrijke weergave wenst. Juist die luisteraar wordt door Pink Faun op zijn wenken bediend en ik kan hem of haar van harte aanraden eens te gaan praten met de makers in Rhenen. Intussen groeit bij mij het verlangen nader kennis te maken met het merk. Want op de prijslijst staat nog veel meer aan interessant materiaal.
Prijzen Pink Faun:
D-POWER 2X90i versterker € 2.290
PC-1 netsnoer (1,2 meter) € 575
PC-3 netsnoer (1,2 meter) € 295 (niet getest)
IL-2-SE interlink (80 cm) € 249
SC-3 luidsprekerkabels (2x2,5 meter) €375,-
