Aan de voorkant treffen we op oorhoogte een laag/middentoner, hoog/middentoner en een tweeter. Alles volgens het bekende concept van Vivid luidsprekers gemaakt. De laag/midden unit heeft een forse stofkap en zou volgens de importeur een extreem hoge veldsterkte hebben in de luchtspleet. Alle units zien achter zich een doodlopende pijp in de vorm van een taps toelopende hoorn. Het 70 kilo zware systeem oogt met de minuut vriendelijker en weet een diepe indruk te maken. De ruimte is maar klein, ik denk te klein om het laag echt goed weer te geven, toch gaat dat opzienbarend strak en vol snelheid. Snelheid is voor Vivid altijd belangrijk geweest, met de Giya heeft Dickie zichzelf nog eens overtroffen.
Als een opname aan de beurt is met flamenco muziek en dans, volgen in razend tempo de roffelende hakken en knallen uit de gitaren. Op een heftig niveau voert de Giya je regelrecht mee naar Spanje. Behalve deze effecten laat de Giya met andere muziek horen dat hij over meer kwaliteiten beschikt. De set van 29.000 euro blijkt in staat mee te kunnen met de Indra, de Sapphire met gemak te overstijgen. Tegen de tijd dat we de ruimte verlaten om naar beneden te gaan heeft de Giya ons hart weten te veroveren. Giya of Indra, daar zou de keuze tussen zijn.
Beneden staat een Focal Scala Utopia, nog in het beschermende plastic, zachtjes te spelen op een Pass Labs geïntegreerde versterker. Echt meedoen aan de show mag hij zeker niet. De Scala heeft een plompe vorm die mij niet direct aanspreekt. Het geluid blijft nog even een raadsel, de winkelruimte is niet de plek om een systeem van 20.000 euro te beoordelen. Door naar het tuinhuis. Daar wachten ons twee systemen. De Focal Diablo Utopia en de Grande Utopia EM. De Diablo laten we voor wat hij is. Ik heb hem op het moment dat ik de show bezoek thuis staan en wil mij daarop concentreren.
Aan de andere kant van de ruimte de meest indrukwekkende opstelling van de dag. Tussen twee immense Focal Grand Utopia’s EM staat een hoeveelheid apparatuur die jaloers maakt. Pass Labs X600 Watt monoblokken verzorgen het laag van de EM woofers. Voor laag/midden/hoog staat er een X350.5 Stereo Pass Labs. Met Halcro voorversterker en dCS Scarlatti bron. Tot onze verbazing een Wadia docking station met iPod op de Halcro.
Alleen al onder de indruk van het formaat van de luidsprekers nemen we plaats op de achterste rij. Een prima keuze blijkt als Bob Dylan inzet. Wat een power en wat een vermogen om realistisch weer te geven. Het systeem is groot en toch subtiel. Heeft een dramatische impact. Dat laat zich eveneens beluisteren met klassieke muziek, vrouwenstem en jazz. De afbeelding is precies goed qua grootte. We zijn het er volkomen over eens: dit systeem slaat alles wat we eerder hoorden. Mag ook wel gezien de prijs. 130.000 euro voor een paar luidsprekers is niet niks. Ik ga niet eens de prijzen van Pass opzoeken. Ik denk dat ik schrik.
Wie ooit de kans heeft de Grande Utopia EM te beluisteren moet dat acuut doen. De strijd der titanen. Wilson Audio, Avalon, Focal, om een paar namen te noemen die New Music standaard in huis heeft. Mijn vrouw verwoordt precies wat ik denk: “Als we een grote kamer zouden hebben, genoeg ruimte en voldoende geld om Grande Utopia’s EM neer te laten zetten, dan zou ik zulke speakers willen”. Met een WAF factor van 0,0 vanwege de enorme afmetingen (meer dan 2 meter hoog) zegt dat denk ik iets over de weergavekwaliteit. Bovendien, de vorm vindt ze ook nog eens mooi. Ondanks dat de techniek hem in de steek wil laten, kan een medewerker van New Music nog even de iPod via de Wadia docking en de dCS converter laten horen. Een iPod versus een loopwerk van duizenden euro’s? Eerlijk is eerlijk, de iPod slaat helemaal geen gek figuur. Omdat een tweede track niet af te spelen is, gaan we terug naar cd en genieten opnieuw een poosje met volle teugen van meerdere muzieksoorten.
Haast aangeslagen door wat we hebben gehoord van de Grande Utopia drentelen we de winkel weer in. Een glas champagne sluit ons bezoek af. Chapeau voor New Music. Voor geen goud hadden we deze superlatieven in de prima ambiance willen missen. Brussel ligt aan onze voeten en we lopen richting stad. Pratend over wat we zojuist hebben gezien, voor onszelf scores aan het geven welk systeem het meeste beviel. Als we langs een kiosk komen kijken we elkaar aan. “Lootjes kopen voor de hoofdprijs in de loterij?”, vragen we elkaar. Want eigenlijk willen we allebei de Grande Utopia’s hebben. Of we ooit een iPod op de Focal’s zullen aansluiten laten we stilletje in het midden. Ook al blijkt dat het wel kan.
