Michel blijkt een enthousiaste verteller te zijn als hij praat over zijn passie muziek en muziekweergave. En zoals hij het op my.hifi al zelf omschrijft: de geschiedenis is “onnoemelijk lang”. In ieder geval te lang om fatsoenlijk op papier te zetten. We besluiten daarom ook om hier niet te veel aandacht aan te besteden. Op deze wijze blijft er immers meer tijd over om datgene te doen waarvoor ik ben gekomen: een goede kennismaking met de installatie van Michel en genieten van de muziek.
Het blijkt al snel dat ik niet alleen met een muziekliefhebber te maken heb, maar zeker ook met een kenner die zeer goed op de hoogte is van alle ontwikkelingen in de branche. Michel heeft in het verleden “in de electronica” gewerkt, zoals hij het zelf omschrijft. In de jaren dat hij werkzaam was in die branche heeft hij veel ervaring opgedaan met het repareren van allerlei audio- en video apparatuur. Met name Car-Hifi heeft jarenlang zijn brede belangstelling gehad. Hij vertelt uitvoerig en met veel enthousiasme over de Car-Hifi sets die hij in menig auto heeft ingebouwd. De kennis die hij hierin heeft opgedaan komt hem nu heel goed van pas!
Muziek is sowieso altijd een rode draad in zijn leven geweest. Als klein jongetje leerde hij blokfluit spelen. Bij de meesten houdt het daarmee op, maar niet voor Michel. Na blokfluit leerde hij de klarinet kennen en wat later ook de gitaar. Hoe ouder Michel werd, hoe vaker hij te vinden was bij liveoptredens. Eerst voornamelijk in Warmond, zijn geboorteplaats, later op veel meer plaatsen in het land.
Zijn elektronica-achtergrond, zijn vele concertbezoeken én het feit dat hij zelf muziekinstrumenten kan bespelen zorgden ervoor dat hij steeds meer belangstelling kreeg voor de betere audio. Net als bij de meeste beginnende liefhebbers moest elke zuurverdiende cent slim besteed worden. Dit resulteerde jaren geleden in de aanschaf van een eenvoudige tweekanaals set die naarmate er steeds meer budget ter beschikking kwam ook steeds beter werd. Zo heeft Michel een aantal jaren heel tevreden geluisterd naar een Marantz PM7200 KI versterker en CD7300 cd-speler. Zo tevreden dat deze het huis niet meer hebben verlaten en nu dienst doen in de slaapkamerset van Michel die we ook nog gaan beluisteren.
Ongeveer drie jaar geleden was Michel is staat een enorme stap te maken in de richting van de meest ultieme “werkelijkheidsweergave”, zoals hij dat omschrijft. De weg ernaartoe was echter niet eenvoudig en heeft geresulteerd in nachten lang luisteren, vergelijken, kabels wisselen, opnieuw luisteren, componenten wisselen etc. Een tijdrovend klusje dat er uiteindelijk wel toe heeft geleid dat de set het prestatieniveau haalde waar Michel naar streefde.
We realiseren ons dat we weliswaar veel praten over muziek terwijl ik juist ben gekomen om te luisteren. Zoals gezegd was de eerste indruk van de weergave heel goed te noemen. Ondanks dat de set al de hele tijd op fluisterniveau muziek maakt is met gemak te horen hoe eenvoudig en vanzelfsprekend de muziek nu al loskomt van de speakers. Johnny Cash wordt uit de platenhoes gehaald en vindt zijn weg naar de VPI scout. If i could read your mind, zingt Johnny, nou het is eigenlijk niet echt zingen: je hoort een getergd iemand die met zijn laatste ademnood nog een ode wil brengen aan zijn geliefde. Wat een emotie! En ook: wat een kracht. Daarbij valt op dat het geluid ENORM loskomt van de luidsprekers en dat in alle richtingen. Ondanks dat de luidsprekers nog geen twee meter in de breedte van elkaar verwijderd staan lijkt het erop alsof ze dubbel zover van elkaar verwijderd staan. Niet alleen het breedtebeeld, ook de dieptewerking is verbluffend te noemen. Hier kan ik in ieder geval uren naar luisteren. We besluiten het verschil tussen langspeelplaat en cd te ervaren. Michel legt exact dezelfde opname op cd in de lade van de Jadis. Ondanks dat nu de muziek ook op hoog niveau wordt gedraaid is hier het gevoel dat je iets mist. Het is heel moeilijk te omschrijven daar in absolute zin de weergave hier ook op hoog niveau is. Maar toch … het is net alsof Johnny met veel minder interesse het nummer zingt, net alsof hij de tekst nu van papier leest in plaats van met zijn ogen dicht, in gedachten verzonken, zoals je zou vermoeden bij de weergave via de plaat. Desondanks … er valt zeer goed te leven met de Jadis!
Made in Japan. Echter beluisterd in Oegstgeest, deze bijzonder fraaie plaat van Deep Purple. Wat een drumsolo. Nee, het klinkt niet als live, je bent er gewoon!! Michel besluit de volumeknop nog verder open te schroeven en ondanks dat het geluid nu op een dermate luid niveau speelt dat buren zeker kunnen meegenieten, geven versterker en luidsprekers geen krimp. De afbeeldinggrootte is hier zeker 1 op 1: een prestatie van formaat.
