ARTIKEL
Muziekbeleving met passie en filosofie
AudioPaul |
16 januari 2003
Luisterindrukken
De set van Ron schept visueel én bij eerdere luisterervaringen met Voce Divina al zeer hoge verwachtingen bij mij. Ik kan me nog goed herinneren dat ik de Tenore`s kon beluisteren in een Amsterdams hotel, zo`n 6 jaar geleden. Er werd een lp van Louis Armstrong en Ella Fitzgerald gedraaid op een topmodel Nottingham Analogue draaitafel en ik heb een half uur met open mond zitten luisteren. Zonder enige twijfel is dit één van de mooiste luisterervaringen uit m`n leven geweest!
Komt Ron zijn set nu in de buurt van mijn herinnering van toen? Zoals ik wel vaker schrijf blijft een luisterindruk een persoonlijke visie, gebaseerd op een eigen "ideaalbeeld". Heel vaak gebruik ik daarbij m`n eigen set als "referentie". Onlangs kreeg ik daar een e-mailtje overvan iemand die me vroeg of mijn eigen set dan dé referentie is. Nee, natuurlijk niet, maar het is wel de set die ik na vele jaren van upgrades, aanpassingen en fijn-tunen heel behoorlijk naar m`n eigen smaak heb weten te krijgen. De enige echte referentie is natuurlijk het live-concert van je favoriete groep of componist. En om die "live belevenis" met dezelfde impact en realisme in je huiskamer te krijgen is natuurlijk een illusie.
Maar goed, we gaan luisteren. Soms breng ik eigen muziek mee, maar het leuke van m`n luisterbezoeken is o.a. de persoonlijke muzieksmaak van de betrokkene. Ook dit keer laat ik me dus verrassen.
Als eerste luisteren we naar het Pierre Favre Ensemble - Singing drums. Dit is muziek met veel trommels en bekkens. Er staat hier een grote, realistisch en ongekleurde muzikale afbeelding met zeer strak weergegeven trommels en vlijmscherpe bekkens. Hoewel ik deze muziek niet ken komt alles in goede proporties op mij over en zijn alle instrumenten uitstekend te plaatsen.
Als tweede muziekstuk zet Ron een lp van Yello op en draait hiervan het nummer The Rythm devine, ingezongen door Shirley Bassey. Dit nummer heeft erg veel effecten, die met gemak vér buiten de Voice Divina`s treden en soms voor een behoorlijk "schrikeffect" zorgen. Ook nu valt me weer de volledige afwezigheid van kleuring van dit luidsprekersysteem op. De stem van Shirley Bassey staat strak geplaatst tussen de speakers maar zou van mij iets meer body mogen hebben. Zeer indrukwekkend trouwens hoe het achtergrondkoor ineens inzet.
Daarna wordt de lp KILO van The Nits opgezet, hiervan kiest Ron het bekende nummer "Sketches of Spain". Dit klinkt werkelijk fantastisch, hoe moet ik dit nou beschrijven? In mijn aantekeningen lees ik later termen terug als "holografisch, ruimtelijk, schoon en realistisch". Waarschijnlijk zijn dit weer vage termen voor de gemiddelde lezer, maar laat ik het nog wat toelichten. Er staat op een paar meter afstand voor je een stereo-set te spelen. Maar als je de ogen sluit kun je een enorme "luchtbel" van muziek waarnemen, die de beschikbare ruimte volledig vult. De woonkamer is zeker niet klein (ca. 35 m2) maar is duidelijk te klein voor wat hier gebeurt. De zanger staat vóór de speakers levensecht en in juiste proporties te zingen. Ik word volledig bij de muziek betrokken en voel dat het "kippenveleffect" zich van me meester gaat maken.
We gaan verder met de mooie ingetogen portugees-talige muziek van Ana Caram met de lp Rio after dark. Haar stem klinkt zeer natuurlijk en staat luchtig en losjes geplaatst in de kamer. Een alt-saxofoon zorgt voor begeleiding op ongekend fraaie en realistische wijze. Dit is high-end met hoofdletters geschreven! Overigens is voor mij de opname-techniek van dit Chesky-album zeer herkenbaar. Ik heb diverse cd`s van het Chesky-label, waarbij iedere keer de rust en de natuurlijkheid van de opnames opvalt. De Verdier Platine draaitafel doet er met deze lp echter nog een stevig schepje bovenop.
Ron verzamelt muziek van over de hele wereld, vooral Chinese muziek heeft z`n belangstelling. Hij draait een paar nummers van de lp Yuan van de Guo Brothers. Deze muziek is niet geheel mijn smaak, maar de muziek weet me toch te boeien. Het tweede nummer is opvallend vanwege de Chinese zangstem met toegevoegde galm. De stem staat heel mooi geplaatst op de voorgrond, de galm heeft echter een diepte die gewoon niet meer te meten is!
Nu gaan we over naar jazz-muziek. Tot nu toe draaide Ron muziekfragmenten, waarbij het laag mooi strak en ongekleurd is, en waarbij je de onderste basregionen niet erg mist. Het nummer wat hij nu draait van de lp The heat of the heat van basgitarist Kevin Eubanks doet me voor het eerst realiseren dat het laag wel meer druk mag hebben. Door het gemis hiervan mis je een beetje de sfeer en impact van dit soort muziek. De kleine woofers doen hun uiterste best en maken flinke uitslagen, maar een aanvulling in het laag was hier zeker welkom geweest. Ook de begeleidende vleugel mist hier wat body en komt wat helder over.
Niet echt m`n smaak maar de 50er jaren countrymuziek van The Weavers - Reunion at Carnegie Hall klinkt levensecht. Ongelofelijk, dat zo`n oude opname, overigens opnieuw uitgebracht op 180 grams vinyl, zo mooi kan klinken. De opname-techniek is, althans voor mij, wel een beetje ongebruikelijk. Tijdens het luisteren probeer ik op papier te schetsen waar de plekken op het podium precies zijn. De zanger staat aan de rechterzijde bij de microfoon en het koor staat links, wat verder naar achteren geplaatst. Je kunt echter de plaatsen van de koorleden onderling ook nog zeer goed bepalen! Als het koor even stopt om de zanger een couplet te laten zingen, hoor je de kuchjes van de koorleden links op het podium en tevens, wat meer op de voorgrond, zacht geroezemoes uit de zaal komen. Dit is echt een heel bijzondere ervaring!
De middag is al bijna om, inmiddels is het al donker buiten en hebben we geluisterd naar muziek van Andreas Vollenweider, Suzanne Vega en, op mijn verzoek, de Tweede van Mahler. Hoewel ik de lp`s van Vollenweider en Vega zelf ook heb, ontdek ik bij Ron toch weer nieuwe dingen in de muziek. Het doet me nog weer eens realiseren hoe goed een lp eigenlijk nog klinkt, zeker op een topklasse draaitafel met een goed element.
De middag is om en als ik denk een aardig beeld te hebben van Ron`s set, komt hij toch nog met een verrassing. Hij zet een 45 toeren testplaat van Dr. Johnson op die volledig met buizenapparatuur is opgenomen. Dit is een luisterervaring die alle andere van vanmiddag nog eens royaal overtreft. De natuurlijke, ongekleurde en nagenoeg perfecte plaatsing van stemmen en instrumenten is werkelijk ongekend! Wat deze set neerzet op gebied van echtheid, gedetailleerdheid, schoonheid gekoppeld aan een groot en evenwicht beeld is met geen pen te beschrijven. Dat moet je gewoon zelf ervaren!
Conclusie
Ron z`n set behoort op vele facetten tot het beste wat ik ooit heb gehoord. Het realisme, de ruimtelijkheid, de totale afwezigheid van kleuring, de gedetailleerdheid maar vooral de muzikale betrokkenheid scoren bij mij heel erg hoog. Heb ik ook opmerkingen? Heel weinig, maar soms had ik een beetje het gevoel dat bij bepaalde muziekstukken het timbre iets naar het "heldere" doorsloeg en van mij mag, met name bij jazzmuziek, het laag gerust wat dieper doorlopen. Wat dat betreft kom ik graag terug als Ron nieuwe "Basso" subwoofers voor z`n set beschikbaar heeft.
Ron is een filosofisch ingesteld iemand. Muziek is voor hem zijn passie. De rust die hij vindt in zijn beleving van muziek is voor hem van wezenlijk belang. Op dit moment is analoge muziekbeleving met een draaitafel voor hem een fundament van kunnen genieten en jezelf werkelijk laten raken door de muziek. Als we naar de auto teruglopen vertelt hij dat een high-end set ook best wat "drama en attack" mag hebben, de muziek moet je pakken en mag je best eens laten schrikken. Ik denk dat Ron met deze set hierin volledig is geslaagd!
De set van Ron:
Speakers: Voce Divina Tenore MK III
Eindversterkers: Atma-Sphere MA-2 mk II OTL.
Phono RIAA voorversterker: Cello RMC met Palette power supply.
Voorversterker: Cello Encore 1 megohm.
Draaitafel: Verdier Platine.
Arm: Wilson Benesch ACT 2 carbonfibre.
Element: van den Hul Colibri XCW 0.85 Mv.
Phono-Link: XLO 3.1 Signature .
Interlink: Monster Sigma 2000 XLR. pre/power
Interlinks: Monster Sigma 2000
Speakerkabel: Monster Sigma II
LS-voetje (van Porselein): Audionuts Cable support
Powercords: NBS Statement en van den Hul Mainsstream
Keith Monks record cleaner.
Callas Superclamprack
footerpucks en recordclamp.
Beluisterde muziek:
Pierre Favre Ensemble - Singing drums (EMC Records-1984-ECM1274)
Yello - The Rythm devine
The Nits - KILO
Ann Caram - Rio after dark (Chesky JR-28)
The Guo brothers - Yuan
Kevin Eubanks - The Heat of the Heat (GRP 91041)
The Weavers - Reunion at Carnegie Hall
Andreas Vollenweider - Behind the garden, behind te wall, under the tree (CBS-1981-cbs85545)
Suzanne Vega (A&M-1985-A&M LC0485)
Mahler 2e - Bernard Hatink met Concertgebouworkest
Testplaat Dr. Johnson (45 toeren volledig met buizenapparatuur opgenomen)
Nawoord door Ron Ploeger:
Dank je voor je leuke review Paul, en voor je moeite om naar "het westen" te komen...
Wat toevallig Paul dat je de toenmalige demonstratie in Amsterdam zo is bijgebleven... ik was het die de demonstratie verzorgde van de Voce Divina`s voor de toenmalige `AudioExchange` van Ernst Neve in Amsterdam. Deze set was toen, overigens volledig Cello voor- en eindversterker inderdaad een belevenis in de veel te krappe hotelkamer... !
Natuurlijk is het beluisteren van een bepaalde set er een van luisteren naar de smaak van zijn eigenaar.. De een wil analytisch en extreem detail, de ander wil romantiek en een rijk geluid. Iedereen heeft zo zijn eigen `referentie` kader daarmee. De uitdrukking `het beste ooit gehoord` kun je dan ook weer heerlijk over discussieren.
Het was jammer dat juist op het moment voor de AudioPaul review de twee Basso subs niet aanwezig waren. Ik ben bezig het subwoofer systeem verder te optimaliseren, daar komt een Marchand crossover bij en een Electrocompaniet AW-100 eindversterker met maar liefst 80 Ampere piekstroom. Ik nodig je graag uit in de toekomst om dan te ervaren wat 20 Hz `recht` bijdraagt aan de muziek, want dat is uit eigen ervaring niet gering. - De Tenore`s vallen af bij zo`n 40Hz.-
Mijn set heeft als kenmerk -denk ik- een enorme betrokkenheid en openheid in de weergave. Ik wil absoluut communicatie tussen de artiest en mijzelf. Ik wil op het puntje van mijn stoel zitten met zweet op mijn voorhoofd van emotie. Mijn set gaat absoluut niet over `mooie geluiden`. Ik ben -niet meer- bezig met mooie en aangename warme klanken. Dan is de inzet van een Croft voorversterker van 500 Euro al voldoende. Natuurlijk is mijn set op een zeker nivo aanbeland, en dat nivo betekent steeds meer en meer dat de opname, persing, uitvoering volledig van belang is voor een ultieme weergave. Je gaat ALLES horen.
Noot van de redactie:
Deze AudioPaul Beluistert is exclusief geschreven door AudioPaul voor HiFi.nl en wordt daarnaast ook gepubliceerd op AudioPaul`s eigen website.
|
