(Advertorial)
Het nadeel van werken in een andere stad is dat ik nauwelijks tijd meer heb om de hifiwinkels in mijn woonplaats met enige regelmaat te bezoeken. Maar gelukkig voert de opdracht voor de Hi-Visit mij deze keer naar Remkes beeld & geluid, al zo`n zeven jaar gevestigd aan de Aalsterweg in Eindhoven. Een thuiswedstrijd dus.
Aanleiding voor dit bezoek is een uitvoerige verbouwing van de winkel, die zo kort geleden pas is afgerond dat de verwachtingsvolle geur van nieuw schilderwerk nog niet helemaal is weggetrokken. Ik word ontvangen door een zichtbaar trotse Robert Remkes, die me vrijwel meteen vraagt: “En, hoe vind je het geworden?”
En de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat de sfeer er flink op vooruit gegaan is. Niet dat het zo´n propvolle en luid gedecoreerde winkel was toen ik er (te lang geleden) voor het laatst kwam, maar de kalme, aardse kleurstelling, het effen antracietkleurige tapijt, de zandkleurige muren en het onverwacht moderne maar fraaie contrast met het `naakte` betonnen plafond zorgen er niet alleen voor dat ik mijn ogen uitkijk, maar ook dat er meteen een weldadige rust over me neerdaalt.
“Dat onbewerkte beton was een ingeving die ik pas kreeg toen ik het oude systeemplafond er uit aan het halen was”, zegt Robert. “Het was helemaal niet de bedoeling om het weg te laten, maar pas toen het er helemaal uit lag zag ik voor me hoe ik het eigenlijk wilde hebben. Lastig, als je je net op iets heel anders hebt voorbereid . Ik heb toen bijvoorbeeld ook heel snel een compleet nieuw lichtplan moeten ontwerpen.”
Omdat Robert nog even een interview met een journalist van de Eindhovense stadsglossy “Frits” moet afronden leidt zijn vrouw Wanda mij rond door de winkel. In de grote ruimte voor in de winkel stonden voor de verbouwing felrode `eilanden` om apparatuur en kleine luidsprekers op te zetten. Die hebben ze gehouden, maar ze zijn hamerslag goud geschilderd. Dat klinkt veel blinkender dan het in werkelijkheid is, en het past geweldig in het nieuwe kleurenpalet. “Bovendien,” zegt Wanda, “is het keihard, krasvast, en je ziet er dus nauwelijks iets op.”
Zoals gezegd is de oude vloerbedekking vervangen door een effen bruine variant. “Dat oude tapijt lag er al in toen Robert de winkel zeven jaar geleden overnam. Het paste helemaal bij de toen heersende trends in winkelinrichting, met zo`n patroontje er in. Op de langere termijn was dat nogal onrustig aan de ogen, wat je verder ook met je inrichting deed.”
