Pianist Harmen Fraanje heeft een talent om met lyrische melodieën mensen te ontroeren. Op zijn debuutalbum Sonatala buitte hij dat prachtig uit, maar zijn ambities liggen breder. Jarenlang optreden met tal van internationale grootheden uit de geïmproviseerde muziek – de agenda van Fraanje is indrukwekkend vol – hebben hem tot een zelfverzekerd muzikaal avonturier gemaakt, steeds trefzeker op zoek naar magische momenten.

Hij legt het mooi uit in de hoestekst, aan de hand van een anekdote over de eerste verjaardag van zijn nichtje. Ze kreeg wat slaginstrumenten als cadeau, en haar enthousiasme leidde tot een sessie die minstens zo ontroerde als de muziek bij een normaal concert. Meer ruimte dan voorheen dus voor improvisatie, op basis van schetsen, bestaande composities, standards of van eigen hand, of helemaal spontaan vanuit het niets.

Op het eerste deel van de improvisatie genaamd Cascade gebruikt Fraanje twee piano’s tegelijk, een vleugel en een gedempte staand model, wat een heel apart effect geeft. De stukken zijn zo gerangschikt dat het album een lange, ruim 70 minuten durende spanningsboog vormt, waarbij de lyrische ontlading in de verzengende melodieën die nog steeds zijn trademark zijn tot het laatst bewaard worden. Dan is het traantjes pinken bij Country en een nieuwe versie van Fraanje’s compositie Philip, vernoemd aan de Belgische gitarist Philip Catherine met wie hij ook een duo vormt, eerder te horen op het recente album van Eric Vloeimans’ Fughimundi, met Fraanje en Anton Goudsmit.

In briljant samenspel met bassist Clemens van der Feen en drummer Flin van Hemmen legt Fraanje muzikale ideeën op de snijtafel en rafelt ze helemaal uit elkaar, bekijkt ze van alle kanten, kneedt ze en bouwt ze om. Zo improviseren ze rond een bekend stuk zonder het thema ooit te spelen: maken er iets totaal anders van. Als gast doet de geweldige Michael Moore mee op een paar stukken, afwisselend op sax en klarinet.

Sommige stukken werden geschreven vlak voor de opnamen, en hoe de titels tot stand kwamen herinnert Fraanje zich zelden. De essentie zat in het prachtig gevangen moment, de rest doet er niet toe. Geweldige muziek.

 
Aanvullende informatie:
13 tracks, speelduur 73:48
Harmen Fraanje – piano
Clemens van der Feen – bas
Flin van Hemmen – drums
Michael Moore – sax, klarinet
Label: Challenge Jazz 
Website: http://www.harmenfraanje.nl/