Het is heel wat jaartjes geleden dat ik zo euforisch was na de aankomst van een postpakketje vinyl. Een partij singles van The Wedding Present uit Engeland? Version Born van Sly & Robbie? Of toch de zeldzame Zwarte Plak/America-single van Rowwen Hèze? Allemaal minstens vijf jaar geleden.
Niemand had tien jaar geleden - toen ik Fanfare Ciocarlia voor een reportage thuis bezocht - kunnen bedenken dat Deutsche Post ooit nog ’s een kersverse elpee van deze blaaskapel zou afleveren. Blaasmuziek! Uit Roemenie! Gespeeld door zigeuners! Akoestisch! En deze hele glimmende zwarte schijf was niet eens alleen bedoeld voor op de draaitafel thuis, maar zeker ook voor op het dj-altaar!
Een gimmick was Fanfare Ciocarlia (de Leeuwerik) destijds nog; een instrumentale Roemeense turboblaaskapel die razende versies van folksongs speelde. Maar in tien jaar tijd groeide het zigeunerstel onder de bezielde leiding van ontdekker/coach en verdienstelijk trompettist Henry Ernst (tevens platenbaas van het sympathieke Berlijnse Asphalt Tango) uit tot een ronkende Balkanbrassmachine, op de beste momenten swingend en funky tot op het bot, en met goede zangers bovendien. En ook niet onbelangrijk: de fanfare kan de muziek-analen in als een van de voornaamste aanstichters van de huidige Balkan Beats-hausse.
Best of Gypsy Brass, tegelijk uitgekomen met een live-cd van de groep, kwam enkel uit op vinyl (180 gr) en heeft behalve een fraaie hoes ook een stel heerlijke krakers in huis. Uit zes cd’s kunnen de Roemenen inmiddels putten. Hoogtepunten: Que Dolor, een stomend ‘flamenco meets Balkan’-duel met de Zuid-Franse gitanes van Kaloome, afkomstig van het ijzersterke Queens & Kings (2007), dat gemaakt werd samen met Europese ‘zigeunerkoningen en -koningen’. Zoals wijlen Saban Bajramovic uit Servie, die langs komt in Sandala. Afkomstig van dezelfde cd, en ook te horen op de Borat-soundtrack: het rauw gezongen Born to be Wild, inderdaad, maar dan in een nagenoeg onherkenbare versie. Dé dancefloorfiller van de plaat is de epische groover Asphalt Tango, en vooruit, Manea cu Voca mag er meteen achteraan. Minpuntje: hoewel de meeste Ciocarlia-cd’s behoorlijk strak zijn geproduceerd, had aan de opnamekwaliteit van deze plaat nog ietsje langer gesleuteld mogen worden. Maar laat dit eerste Balkanbrass-vinyl vooral niet het laatste zijn.
Aanvullende info:
Label: Asphalt Tango/Music & Words
Tijdsduur: 44 minuten
website: www.asphalt-tango.de
