Acoustic Energy AE1

Rene Smit | 13 juli 2006 | Acoustic Energy

Ten tijde van de introductie van de originele Acoustic Energy AE1 speakers in 1985 was ik persoonlijk nauwelijks in de weer met serieuze audioproducten. De interesse was er zeker al, van kinds af aan ben ik bezig geweest met muziek en geluidsapparatuur. Via een buizenradio en draaitafel samengebouwd in een enorm meubel in 1985 aangeland bij een Pioneer tuner en versterker, gecombineerd met een Teac Cd-speler. Direct na de aanschaf van deze, toen 799 gulden going prijs, Cd-speler werd de Philips draaitafel de deur uit gedaan. CD weergave was toch superieur………. Jaren later kwam ik er achter dat de werkelijkheid anders is en heb ik een Clearaudio draaitafel aangeschaft die bijna dagelijks met veel plezier gebruikt wordt. Dat er vroeger veel goede producten gemaakt zijn die de tand des tijd prima hebben kunnen doorstaan blijkt uit de herintroductie van de originele Acoustic Energy AE1.  In een minimaal aangepaste uitvoering als AE1 Classic. Met de beschikbaarheid van betere onderdelen en verbeterde productieprocessen zijn volgens de fabrikant de prestaties zelfs nog beter dan van zijn illustere voorganger. Een belofte die nieuwsgierig maakt.


AE1 Classic

De AE1 Classic is oorspronkelijk ontworpen als compacte near field monitor speaker voor gebruik in opname studio’s. Net als bij andere Engelse fabrikanten (o.a. PMC, AVI, ATC) vonden de speakers hun weg naar muziekliefhebbers die zoeken naar een eerlijke ongekleurde weergave. Eigenschappen die essentieel zijn voor een opname technicus om een goede mix te maken. De AE1 Classic is klein van stuk, de exacte maten zijn 295x180x255mm. Ongeveer het formaat van een gemiddelde schoenendoos. Ten tijde van de introductie was de AE1 een innovatief ontwerp. Zo was het de eerste professionele speaker die gebruik maakte van een conus gevormdt uit een sandwich van ceramiek en aluminium voor het midden en laag. Daardoor kon de speaker meer vermogen verwerken, de conus fungeert als warmte afvoer. De tweeter was een metal dome, nu gemeengoed maar toen nog zelden  te zien, terwijl voor de klankkast gebruik gemaakt werd van een composiet materiaal met onder andere latex fiber poeder. Om de speakers dicht bij een achterwand te kunnen gebruiken is er in plaats van één basreflexpoort aan de achterzijde gekozen voor twee kleine poortjes aan de voorzijde. Vanwege het gebruik van het composiet materiaal kreeg de speaker een in hoge mate industrieel uiterlijk en een serieuze uitstraling. Direct is duidelijk dat het hier niet gaat om een dertien in een dozijn speaker.

Met een conus doorsnede van 11 centimeter en de relatief kleine kast kan het niet anders dan dat het laag niet echt diep doorloopt. Volgens opgave houdt de speaker het rond 70Hz voor gezien. Maar beter kwaliteit dan kwantiteit. Een strakke laagweergave creeren in een luisterruimte is een moeilijke klus en vaak kan dan ook beter volstaan worden met een iets minder ver doorlopend laag. De speaker heeft een gevoeligheid van 88dB wat een versterker met een beetje vermogen nodig maakt om optimaal te presteren. De vM MA240 met 2x60watt heeft zo blijkt totaal geen probleem om de speaker goed aan te sturen. Genoeg over de Classic geschreven, laten we ze gaan aansluiten en muziek luisteren.


Opstellen en aansluiten

De speakers mogen de plaats in nemen van mijn eigen Spendor S3 speakers op Sound Organisation stands. Met wat propjes Blu Tack worden de speakers aan de stand “gekoppeld”. De stands zijn gevuld met zilverzand en vormen hiermee een stabiele basis voor de speakers. De speakers zijn uitgevoerd met een single-wire aansluiting. Ik heb gebruik gemaakt van mijn vM MA240 geïntegreerde versterker. Voor de aanvoer van het signaal zorgt een run vM SC3R luidsprekerkabels. Spades kunnen prima vastgezet worden aan de stevig uitgevoerde luidsprekerklemmen van de speakers. Het schroefgedeelte van de aansluitingen is zo uitgevoerd dat met de hand voldoende kracht gezet kan worden om de kabels vast te zetten. De speakers laten zich relatief makkelijk in de ruimte plaatsen omdat de twee kleine basreflexpoortjes aan de voorzijde van de speakers zitten en niet, zoals vaak het geval is, aan de achterzijde. Je bent als gebruiker wat flexibeler in het plaatsen van de speaker ten opzichte van de achterwand. Uiteindelijk kwam ik op een afstand van net iets meer dan 50 centimeter van de achterwand uit voor een ideale mix van laagweergave en ruimtelijkheid. Om muziek uit de speakers te krijgen zijn ook bronnen nodig. Daarvoor zijn een Cambridge Audio Azur 640C V2 CD speler en een Clearaudio Champion draaitafel ingezet. Interlinks van Siltech type SQ88 Classic MKII G5 en van Sharkwire de SSC-L03 pure silver. Wanneer alle kabels aangesloten zijn kan het luisteren aanvangen.

MERK

EDITORS' CHOICE