Is er leven in de platenspeler te vinden sinds het tussenwiel een zachte dood is gestorven na de opkomst van de snaar? Heeft een vast loopwerk met een plateau van massa nog bestaansrecht naast de moderne acryl lichtgewichten? Hebben we niet een ernstige fout gemaakt met onze platenspelers door ze te precies en te analytisch te maken? Door te vergeten dat muziek voornamelijk met emotie te maken heeft? Wanneer raakt muziek u eigenlijk?
Op het moment dat u tranen in de ogen krijgt en kippenvel van een stem of wanneer u bij u zelf denkt “wat een mooi stereobeeld”? Vragen die rijzen en waar ik antwoorden op kan geven die lang niet altijd stroken met huidige denkbeelden. Ik weet mijn opponenten te vinden. Gelukkig voor hen en voor mij is er en tussenweg. Met nadruk geen compromis want dat is een overeenkomst waarvan niemand echt gelukkig wordt. De tussenweg die mijn luisterruimte siert telt plussen op en schrapt minnen. Synergie tussen Italiaanse mechanica, Brits vermogen armen te bouwen en Japanse micro techniek. Met een verrassende uitkomst.
De Timor is de goedkoopste speler die Vyger produceert. Daarboven zit de Baltic-M en je kunt stijgen tot eenzame hoogte met types als Indian en Atlantis. De Timor bestaat uit een aluminium plaat die in een driehoek is gefreesd. De plaat is 3 cm dik en vormt de basis voor de rest van de speler. Om de arm te monteren wordt een 2 cm dikke armplaat met een standaard Rega boring tegen de “driehoek” geschroefd (bij de Timor wordt een standaard Rega RB300 geleverd) In het midden van de basis bevindt zich de lagerbus. Opmerkelijk is dat Vyger niet kiest voor een rond lager uit één geheel maar in de lagerbus zo hoog mogelijk en zo laag mogelijk bronzen cups monteert om de as stabiel te houden. Per keer drie cupjes die samen de as voor minder dan de helft omsluiten. De gehele bus moet nadat de as in het lager is gezet gevuld worden met siliconenolie. Op de as rust een 3 cm dik plateau dat uit één stuk aluminium is gehaald en 5,5 kilo weegt. Aan de bovenkant ingelegd met een kunststof ring. Ligt de plaat stabiel op het plateau dan zet je daar de meegeleverde puck bovenop. Het geheel rust op drie in hoogte verstelbare voeten waarmee de speler heel simpel waterpas te zetten is. Van vering is geen sprake, of je moet daar de O-ringen voor aanwijzen in de voeten. Een zware losse motorunit drijft via een snaar het plateau aan. Vyger geeft aan dat de afstand van motorspindel tot lageras 30 cm moet zijn, metingen met een wow & flutter meter laten betere waarden zien als de afstand ongeveer 22 cm bedraagt. De motor is een elektronisch gestuurde 3-fase motor met een (binnen grenzen) regelbaar toerental om de snelheid te varieren. 33 1/3 en 45 toeren zijn te kiezen. De Timor is leverbaar in vier metallic kleuren: antraciet, zilver, rood en blauw en weegt in totaal 22 kilo. De afmetingen zijn fors, 51 x 43 x 18 cm (b x d x h). Een stofkap is niet leverbaar.
De meegeleverde Rega RB300 arm is mooi en betrouwbaar, maar vind ik een beetje gewoontjes op zo’n mooie speler als de Timor. Navraag leerde dat Vyger het op dit moment zo druk heeft met produceren van Timor’s en Baltic’s dat men niet in staat is armdragers te leveren voor andere armen dan de standaard Rega of op de Baltic een SME. Vervelend ook dat de Rega armen niet anders in hoogte instelbaar zijn dan via opvulplaatjes. Voor het meegeleverde element moet een forse opvulring gebruikt worden. Daarna zit de Phase Tech P-3 op de juiste hoogte. Over Phase Tech is weinig bekend. De enige documentatie die ik kon vinden staat op de Japanse site. Daar kan ik uit opmaken dat de spoelen van de P-3 gewikkeld zijn uit 6N koper en een inwendige weerstand hebben van 4 Ohm. De uitgangsspanning is 0,27 mV (1 kHz 5 cm/sec snijsnelheid). De compliance is laag met een waarde van 7,3 x 10 -6 cm/dyne. Frequentiebereik is 10 Hz tot 30 kHz, binnen welke dB waarde blijft onbekend. Kanaalscheiding is 30 dB bij 1 kHz. Het eigengewicht van het element is 10,9 gram. De diamant heeft een Line Contact afronding van 0,03 x 0,003 mm en zit aan het einde van een boron cantilever. Het element dat de bijnaam Alexandrite heeft (een donker juweel) is de eenvoudiger versie van het circa tweemaal zo dure P-1 element van Phase Tech en is onlangs geïntroduceerd. Zowel Vyger als Phase Tech worden geïmporteerd door Sound E-motions. Logisch dat een Phase Tech in de Vyger gemonteerd zat.