Ik weet niet hoe het bij u is gesteld maar in huize Vermeulen is de kijk en luisterruimte tevens woonkamer. Of was het nou andersom? In ieder geval bij ons wordt het plasmascherm niet alleen gebruikt voor het bekijken van DVD’s in een zo hoog mogelijke resolutie, maar dient het scherm tevens als televisie. ’s Middags Z@ppelin voor dochter Femke en ’s avonds het nieuws en wat er verder nog mag boeien voor mijn vriendin en mijzelf. Dit brengt ons bij het onderwerp van deze test. Want op zo’n groot scherm wordt pas echt duidelijk hoe beperkt het analoge signaal is wat via de kabel binnenkomt..

De media staan er bol van. Digitale [kabel]televisie. Misschien heeft u het al in huis gehaald of misschien overweegt u het. Voordelen zijn er in ieder geval. Meer kleurdiepte en een veel scherper beeld. Geen storingen in de vorm van ruis (sneeuw). U heeft namelijk of goed beeld of geen beeld.

De voordelen zijn weliswaar waar te nemen op een klein tv toestel maar worden pas echt duidelijk als u digitaal kijkt in combinatie met een groter LCD of Plasma scherm. Nu is het zo dat u, om digitaal te kunnen kijken, niet alleen een abonnement op digitale televisie moet hebben, maar daarbij ook een los kastje. Een zogenaamde "setop box" dient u aan te schaffen, die het binnenkomende digitale signaal van nullen en enen vertaalt in een signaal wat uw televisie begrijpt. Dit signaal wordt in alle gevallen vanaf het kastje doorgegeven via een scartkabel. Het signaal is uiteindelijk weer gewoon analoog, net als het signaal dat u normaal via de kabel ontvangt. Omdat het signaal maar zo’n kort stukje kabel tussen de decoder en de tv moet overbruggen zijn er minder verliezen en dus een mooier beeld.

Er worden in de meeste gevallen door de dames en heren kabelaars drie verschillende kastjes aangeboden die elkaar in prijs niet veel ontlopen. Het aanbod is een setop box van Nokia (Mediamaster 119C), van Panasonic (TU-DC40RD) of van Samsung (DCB-9401R). Hoewel er niet valt te kiezen van wie u op de kabel het signaal afneemt is er dus duidelijk wel wat kiezen waar het om de decoders gaat. Is het meer van hetzelfde en moet u gewoon de goedkoopste kopen, dat leuke kleine kastje wat niet zo opvalt, gratis wordt meegeleverd, of zijn er meer verschillen? Zijn er verschillen waar te nemen in de kwaliteit van beeld en geluid en zo ja, welke decoder is dan de beste?

Wij legden ze alle drie voor u op de pijnbank en kwamen tot een opmerkelijke conclusie.

Eerst even wat over de test en de gebruikte apparatuur. Alle decoders zijn getest in combinatie met een digitaal abonnement van Multikabel. De gebruikte TV is een Pioneer PDP-435HDE plasmascherm. In geen van de gevallen is de meegeleverde scartkabel gebruikt, omdat die zonder uitzondering niet meer bleken te zijn dan een voorziening. De kabel die wel is gebruikt is een Oehlbach XXL scartkabel. Het geluid is getest op een Pioneer AX5Ai receiver die op de drie voorste kanalen dienst doet als voorversterker en in die hoedanigheid een drietal NuForce Ref8 monoversterkers aanstuurt. Het geluid van de TV is, helaas nog in alle gevallen stereo, dus alleen de KEF Reference 205 linker en rechter speakers zijn in actie gekomen.

Onderlinge verschillen

Alle drie de apparaten hebben één ding gemeen. De Omega STi5518 chip van de marktleider op dit gebied STMicroelectronics, die zowel het beeld als het geluid decodeert. De geteste exemplaren van Samsung en Nokia in de STi5518BVC uitvoering de Panasonic in de MVC editie. Alle drie de fabrikanten hebben deze chip op een eigen moederbordje zitten. Panasonic en Samsung hebben de voeding in de behuizing gebouwd. De Panasonic heeft de voeding bij Lite-on gekocht en op een aparte print ingebouwd. De Samsung heeft de voeding gewoon op het hoofd moederbord geïntegreerd. De Nokia tenslotte wordt aangesloten d.m.v. een externe 16v/600 mA adapter.

De Nokia en de Samsung hebben een geheugenchip op het moederbord zitten waarbij de Nokia nog een ongebruikte plek heeft voor een tweede chip. Bij de Panasonic zijn er standaard twee chips aanwezig. Als we een kijkje in de behuizing nemen is het eerste wat opvalt dat de Panasonic veel uitgebreider gebruik maakt van elco’s dan de andere twee. De Nokia is met stip het meest summiere kastje. Een scartaansluiting, een S/PDIF uitgang een coax-in en een coax-uit. De Samsung heeft twee scartaansluitingen. Erg handig voor het aansluiten van een harddisk of gewone videorecorder zonder te hoeven doorlussen. De Panasonic moet het doen met slechts één scartaansluiting maar heeft weer als enige een analoge uitgang voor [stereo] geluid. In de praktijk zal vrijwel niemand deze aansluiting gebruiken omdat de geboden geluidskwaliteit, op zijn vriendelijkst gezegd, wel wat te wensen overlaat.