Heather Nova weet met haar nieuwste album Breath and Air nog steeds een unieke sound neer te zetten. Niks geen modegrillen, maar tijdloos mooie muziek

De Keuze van Kroese is een (semi-)wekelijkse rubriek van Menno Bonnema. Op vrijdag bespreken we een nieuw muziekalbum (lp, cd of bluray audio) getipt door (online) platenzaak Kroese – kroese-online.nl.

Heather Nova

Heather Nova brengt maar weer eens een nieuw album uit. Is dat nieuws? Zeker, want wat mij betreft is de singer-songwriter met als geboorteplaats Bermuda nog steeds relevant. Omdat het geluid van haar muziek, maar vooral haar stem nog steeds wonderschoon is, en uit duizenden temmen meteen te herkennen. Die stem! Het zal al zo vaak gezegd zijn en zo omschreven: als ik een engel een stem zou toedichten, dan zou het die van Heather Nova zijn.

Eigenlijk zou ik hier dezelfde woorden kunnen gebruiken als bij de review van David Gray. Ooit was ik ook een groot fan van Heather Nova, toch ben ik haar op een gegeven moment uit het oog en oor geraakt. Maar goed, ik was wel maar mooi bij het eerste concert van Heather Nova. Dat was, als ik het goed heb, op een Koninginnedag in Den Bosch, of tijdens een bevrijdingsfestival. Zoals wel vaker op dat soort dagen zo vroeg nog in het jaar gebeurde, was het nog behoorlijk koud. Maar Heather Nova verscheen in een ogenschijnlijk dunne zomerjurk op het podium en trok zich niks aan van die Hollandse kou. Zo gaf ze ons een zomers gevoel, met haar verschijning en haar muziek. ‘Walk this world’ was haar hitje (pas later), maar wij waren toen al graag bereid haar te volgen.

Debuutalbum Blow uit 1993 was ‘omverblazend’ goed en ging qua muziekstijlen en dynamiek nog alle kanten op. Goed, die engelenstem zat er al helemaal in. Maar qua stijl, waar moesten we Nova plaatsen? Het was behoorlijk afwijkend van de rest uit die tijd. Blow was live opgenomen, een jaar volgde dan het eerste volwaardige studioalbum, Oyster. Op beide albums staat het nummer ‘Sugar’, een uiterst krachtig rocknummer dat heel kalm begint, maar weldra explodeert en weer tot bedaren komt. Grunge? Ja, eigenlijk wel. Ik vind trouwens nog steeds de live-versie van Blow mooier dan de studioversie. Live is het ook altijd één van mijn favorieten gebleven, alhoewel Nova het nummer volgens mij op een gegeven moment niet meer opnam in haar live-repertoire.

Haar stijl ging langzaam maar heel zeker steeds meer naar het rustige, gemoedelijke, serene werk. In 1998 verscheen weer een ‘dubbel’: eerst een studio-album Siren, gevolgd door Wunderlust. Met op beide albums het nummer Winterblue. En weer vond (en vind) ik de liveversie mooier. Wunderlust is altijd mijn favoriete nummer gebleven. Wat een geweldige song, nog steeds. Daarna ben ik een beetje afgehaakt. Maar op één of andere manier ben ik nu toch op Breath and Air gestoten. Wonderlijk hoe zoiets gaat. Ben ik nu eindelijk toe aan wat meer rustige muziek? Het zou zo maar kunnen. In ieder geval gaan de nummers op haar laatste album er bij in als zoete koek. Ja, want zoet is het allemaal wel. Ik zie Nova met gemak nog steeds als die hippie-vrouw die met haar gezin op een boot ergens op de oceaan bij Bermuda in de buurt aan het ronddobberen is. 

Echte uitblinkers op dit album zou ik zo niet kunnen aanwijzen, of het moet ‘Ghost in my room’ zijn. Die klinkt toch wel heerlijk broeierig, beetje Lana Del Ray, beetje Mazzy Star, maar vooral Heather Nova. Soms is het voldoende als de liedjes met zoveel zorg zijn samengesteld en zo goed opgenomen (Chris Bond). Of zoals ze dat in Vlaanderen zo mooi zeggen: meer moet dat niet zijn!

Muziek: 8,0
Klank cd: 8,0
Label: V2
Speelduur: 57 min. 21 seconden
Te bestellen bij Kroese-Online