High End 2004 in München was de plaats waar ik de dwergen de eerste keer tegen kwam. In zacht glanzend aluminium, geplaatst onder spotjes, stonden ze daar. Twee kleine mono eindversterkers die naar mij lonkten alsof ik Sneeuwwitje zelf ben.
De naam Dwarf eer aandoende met de geringe afmetingen. Het zou nog maanden duren voor Trigon de eerste exemplaren naar Nederland stuurde, maar uiteindelijk kwamen ze hier thuis. Zonder ook maar iets te hebben ingeboet aan visuele aantrekkingskracht.
De Trigon Dwarf meet 6 x 20 x 32 centimeter. Het kastje is gemaakt uit gelakt staal en geborsteld aluminium en weegt 5 kilo. De voorzijde laat een minidruktoets zien en drie LED’s. Je kunt met de druktoets de volgende standen kiezen: aan, stand-by en uit. De LED’s geven aan: stand-by, gereed en error. De error LED brandt als er aan de uitgang gelijkspanning staat, als de Dwarf te heet wordt of als de Dwarf overbelast is. Aan de achterzijde een euroconnector met fase aanduiding, een enkele cinch ingang, een set WBT luidsprekerklemmen (spades, banaan of blank draad is mogelijk) en een netspanningschakelaar.
Als de Dwarf in de stand-by stand staat, schakelt hij in als er muzieksignaal op de cinch ingang komt. De Dwarf staat perfect afgesteld. Hij is in de gehele testperiode nooit afgeschakeld tijdens het spelen en altijd ingeschakeld hoe zacht de muziek ook stond. Veel apparatuur zet ik altijd met de hand aan en uit omdat de automaat niet gevoelig genoeg is of juist te gevoelig. De Dwarf is een zegen qua inschakelmoment. 
De Dwarf heeft een versterkingsfactor van 22 dB en levert een vermogen van 58 Watt aan 8 Ohm tot 90 Watt aan 4 Ohm. De ingangsimpedantie is 47 kOhm, hoog genoeg om interlinks toe te laten tot een meter of vijf als de voorversterker voldoende laagohmig uit gaat. Ideaal is om de eindtrapjes dicht bij de luidsprekers te plaatsen en de luidsprekerkabels kort te houden (ik weet het, meningen verschillen daarin). Het frequentiebereik ligt tussen -3 dB punten van 5 Hz en 150 kHz. Het stroomverbruik is in stand-by 5 Watt en op maximaal vermogen 150 Watt.
Plaats de Dwarf’s niet op elkaar want dan kunnen ze oververhit raken. Ik zie voor de Dwarf toepassing als mono eindversterkers in een stereo opstelling maar evenzeer in een 5.1 of zelfs 7.1 installatie, dan aangesloten op een processor uitgang. Een fraaie upgrade voor veel home cinema receivers die het moeten doen met beperkte interne eindversterkertjes waar sterk op kosten is bezuinigd. Trigon verandert het leveringspakket slechts heel langzaam en zo kun je sparen tot er een Dwarf op elk kanaal werkt. Ze zitten per twee in een doos maar ik maak mij sterk dat de importeur/dealer er ook één of drie levert voor center en front.
Als je de pootjes van de Dwarf afschroeft, die een dempende functie hebben en opgebouwd zijn uit zeven onderdelen (oog voor detail), kun je de kap wegschuiven. Daaronder tref je een verzorgde versterker die alle beschikbare ruimte in beslag neemt. De voeding bestaat uit een ringkern transformator van 150 VA. Met vier gelijkrichter diodes en in totaal 28000 microfarad aan buffering. Op wat schakellogica na (IC’s en relais) is de versterker discreet opgebouwd, uitmondend in een eindtrap met daarin een veel gebruikte combinatie bipolaire NPN en PNP transistoren.
Eén Toshiba 2SA1302 en één 2SC3281. Een Zobel netwerkje is de laatste hindernis naar de WBT luidsprekerklemmen. Herkenbaar zijn Wima condensatoren, van veel andere onderdelen blijft de herkomst onbekend. Maakt niet uit, ik ben er al lang achter dat namen niet belangrijk zijn, wel het resultaat van een toegepast onderdeel. Standaard meegeleverd is een meetbaar goed afgeschermd netsnoer van Trigon, type Volt met fase aanduiding. Jammer is het ontbreken van een XLR aansluiting die nog langere kabels mogelijk maakt. En daardoor kon de normaal wel aangesloten subwoofer niet meespelen in de set. Gebrek aan uitgangen op de voortrap.
De Dwarf’s en Sneeuwwitje
Bronnen waren CD, SA-CD, LP en radio. In twee verschillende opstellingen met als luidsprekers Focal-JMlab Electra 926 Be en in een kleine ruimte een setje Mordaunt-Short MS902 op Alphason stands. Als voorversterker deed, of een Marsh Sound Design P2000b dienst of het voorversterker deel van een Van Medevoort MA240. Ter vergelijk met de Trigon Dwarf stond een vM MA240 centraal (eindversterker deel) of een Marsh A200s. Luidsprekerkabels afwisselend Siltech LS-110 Classic of Crystal Cable Speak Reference. Tussen voor en eindversterker(s) is met succes gebruik gemaakt van een Linn Analogue interconnect. De Trigons hebben zowel via een Kemp filter gespeeld op een separate audiogroep, zonder Kemp filter op dezelfde groep en via een normaal (vervuild) stopcontact zonder randaarde. Steeds met de Trigon Volt netsnoeren. Brom of narigheid was in alle gevallen niet aan de orde. Kijk als u nieuwsgierig bent voor alle gebruikte apparatuur onderaan de recensie zelf.
