Polk heeft in de V.S. al jaren een vaste plek in de top drie meest verkochte luidsprekermerken. Met de nieuwe Reserve-speakers wil het Amerikaanse merk ook bij ons scoren én aantonen dat het luidsprekers kan bouwen die verfijnd genoeg zijn om veeleisende muziekliefhebbers tevreden te stellen.
Over de lancering van de Reserve-lijn van Polk vertelden we al in het nieuws, in deze review gaan we aan de slag met de R600. Dit is de middelste van drie vloerstaande Reserve-luidsprekers, geprangd tussen de ultraslanke R500 en de veel grotere R700. Het middelste kind krijgt vaak minder aandacht, althans dat wordt vaak gesteld, maar deze keer gaan we het juist in de schijnwerpers plaatsen. De R600 is immers nog altijd wel een relatief bescheiden 3-wegs zuilspeaker die wel over het nodige beschikt om muziek groots en diep weer te geven. Het moderne design met de no-nonsense uitstraling krijg je er als cadeau bij.
Met een prijs van 799 euro per stuk mag je de Polk R600 beschouwen als een betaalbare middenklasser, een uitdager voor speakers zoals de Monitor Audio Silver 200 of de KEF Q950. Het is een interessant prijspunt, want voor een bedrag zoals dit kun je rekenen op een betere afwerking en een meer doordacht design op audiovlak. Je krijgt duidelijk iets beters dan bij een luidspreker uit het budgetsegment, zowel qua afwerking als weergave. De Reserve-luidsprekers zijn daarnaast uitdrukkelijk ontworpen voor een ‘gewone’ woonkamer, niet een akoestisch geoptimaliseerde luisterruimte. Dat universele karakter blijkt onder meer uit dat ze makkelijk te plaatsen zijn.
Ontworpen voor iedereen
De middenklasse is dus bij uitstek het segment waarin Polk via een soort herintrede zijn relevantie voor muziekliefhebbers in onze regio wil aantonen. Het Amerikaanse merk wil immers aantonen dat het luidsprekers voor heel de wereld kan maken. Zeker bij ons leefde de voorbije jaren het imago dat Polk heel ‘Amerikaanse’ speakers maakte, met een karakter dat beter paste bij grote leefruimtes en bombastische surroundweergave. Helemaal klopte dat nooit, maar er zat wel een grond van waarheid in. Eerder probeerde Polk daarom de bestaande Signature-lijn te ‘europaniseren’, maar voor de Reserve-speakers is het bedrijf van nul begonnen om iets te creëren dat overal in de smaak zou kunnen vallen. Het denkt daarbij niet enkel aan de Benelux. Uit research van de ontwerpers blijkt dat een meer Europese klank eigenlijk overal ter wereld wel in de smaak valt.
Even belangrijk is dat Polk deel uitmaakt van Sound United, de groep die ook heel wat andere merken omvat. Een belangrijke naam is Denon, het Japanse bedrijf dat nu al 110 jaar audioproducten bouwt en dat door SU gezien wordt als de logische partner voor Polk. Je kunt de R600 natuurlijk met andere merken matchen, maar zo’n beeld van een ‘ideaal’ huwelijk zie je wel vaker bij grotere audiobedrijven en speelt wel mee tijdens de ontwikkeling. Zo beschouwt de Vervent-groep ook Naim als de logische aanvulling voor Focal en wordt KEF in onze regio dikwijls gekoppeld aan Hegel.
Sound United ziet naast de (theoretische) koppeling tussen Polk en Denon ook een huwelijk tussen Marantz-versterking en Bowers & Wilkins-speakers als wenselijk. Als consument moet je uiteraard je daar niet aan houden, maar het verklaart wel waarom je bepaalde combinaties van merken in de handel ziet.
Technologie van bovenaf, onderaan te vinden
De Reserve-speakers profiteren ook van een ruimere trend in de luidsprekerwereld: het neerdruppelen van technische doorbraken uit duurdere producten naar betaalbare producten. Het is net zoals de auto-industrie. Waar je die zelfparkeerfunctie, aanpasbare ophanging of HUD vroeger enkel in de topmodellen zag opduiken, kun je deze zaken na enkele jaren ook krijgen bij goedkopere auto’s.
In het geval van de Reserve R600 gaat het in het bijzonder om drie zaken uit Polks high-end Legend-familie: de Pinnacle Ring Radiator-tweeter, de Turbine-conus en de PowerPort-baspoort.
Laten we het eerst over die baspoort hebben. Het is ook het eerste wat opvalt als we de R600 uitpakken. Bij het opstellen van een vloerstaande speakers is het eerste klusje altijd het aanbrengen van een voet en spikes. Hier hoeft dat niet, want reeds in het fabriek zijn vier voeten aangebracht. Je kunt de R600 dus zo uit de doos halen en gebruiken. Als we de voeten van naderbij bekijken, blijken ze gesofisticeerder dan we eerst dachten.
De voetjes zelf zijn wat complexer, gemaakt uit een dempend rubber. Je kunt de R600 dus ook probleemloos op een houten ondervloer parkeren. De pootjes blijken ook deel te zijn van een grotere metalen voetconstructie die zo goed als onzichtbaar onderaan doorloopt.
We plaatsen de speaker bij het uitpakken even ondersteboven om het te kunnen bekijken, en zagen zo dat de metalen onderkant een soort welving maakt net onder een baspoort in de basis. Dit is deel van de PowerPort 2.0-constructie die Polk voor de grotere Reserves ontwikkelde en die over verschillende eigenschappen beschikt.
Een groot pluspunt is alvast dat de R600 heel makkelijk te plaatsen is. Er is geen baspoort achteraan te bespeuren, waardoor de speaker heel dicht tegen de muur zetten gewoon kan (verder weg mag ook). Omdat de baspoort onderaan door die metalen constructie wat afgeschermd is, maakt het ook iets minder uit of je hem op een tegelvloer of een dikke mat zet.
Baspoorten lijken misschien gewoon gaten in de luidsprekerkast, maar in realiteit besteden ontwerpers er dikwijls veel tijd aan. Zo’n baspoort laat een luidspreker diepere bassen produceren, maar kan ook net de strakheid van bassen laten afnemen. In het ergste geval komen er ook bij hoge geluidsvolumes bijgeluiden uit, veroorzaakt door hevige windbewegingen.
Polk meent met de PowerPort 2.0 een oplossing voor een aantal problemen te hebben gevonden. Zo vertrekt er uit de metalen basis een holle buis die binnen de poort doorloopt – de Eigentone filter – en die getuned is om resonanties van de poort en de behuizing tegen te gaan.
Gericht op strak spelen
Als je recht op de R600 kijkt, zie je natuurlijk niets van die PowerPort. Zolang de meegeleverde roosters op de luidspreker hangen, merk je ook weinig van de twee andere Legend-technologieën. Haal ze er af, dan zal je meteen opduiken. De Reserve-speaker blijkt dan toch een aparte smoel te hebben, met midrange-drivers die beschikken over heel aparte grijze conussen en een tweeter met in het midden een metalen pin die heel ver uitsteekt. Deze piek of pinnacle komt zelfs zover naar buiten dat je hem per ongeluk kunt aanraken als je de rooster licht betast. Bij de R900-hoogtespeakers die we ook op bezoek hadden voor een surroundtest, hangt er zelfs een waarschuwingssticker op de speaker om te voorkomen dat je de tweeterpiek door te snel te handelen zou beschadigen.
Ook achter deze twee zaken afkomstig van de Legend-speakers zit een heel technisch verhaal. De grijze midrange-woofers beschikken bijvoorbeeld over hun opvallende ‘haaienvinnen’ omdat deze ongewenste resonanties rond 5-6 kHz wegnemen. Hierdoor gedraagt de driver zich meer als een piston, waardoor de middenfrequenties niet vertroebeld worden door vervorming. De Pinnacle-tweeter met zijn piek en waveguide-ringen rondom moeten dan weer voor een bredere uitstraling van details zorgen. Die zou de sweet spot breder maken, wat zorgt voor gezinsvriendelijker luisteren in de sofa. Niet enkel die ene persoon die in het midden van de bank gaat zitten, hoort de muziek fris en helder.
Bij het testen merkten we dat de uitstraling van details in het horizontale vlak inderdaad wel breed gaat. Meestal wil dat zeggen dat je de speaker gerust parallel met de muur mag plaatsen. Dat kan wel met de R600, maar voor iets kritischer luisteren van muziek vonden we het prettiger om ze toch iets in te draaien. Iets om mee te experimenteren, zouden we suggereren.
Betrokken en accuraat
Op technisch vlak is er duidelijk veel gedaan om te zorgen dat de Reserve R600 zo zuiver mogelijk muziek speelt. Hier moet je niet zijn als je overvette bassen zoekt US-style, dat merken we meteen vanaf de eerste tonen van de eerste track in onze vaste testplaylist. Die ambitie om meer strakheid te bieden past goed bij het uiterlijk van deze grotere maar nog altijd slanke voerstaander.
Qua design trekt Polk hier echt de minimalistische kaart, en dat is wel een geslaagde operatie gebleken. De matzwarte afwerking in combinatie met de afgeronde hoeken maakt de R600 net iets minder conventioneel, zonder dat het iets wordt dat slechts tijdelijk spraakmakend is en dan volgend jaar weer onmodieus. In feite is het zo minimalistisch dat we er eigenlijk weinig woorden aan kunnen vuil maken. Wel mag gezegd worden dat de luidspreker zelf solide en trillingsvrij overkomt, en dat de matzwarte laag die over de behuizing ligt heel naadloos is aangebracht. Ook de roosters passen er mooi over.
Met ‘Chemtrails over the Country Club’ presenteert Lana Del Rey opnieuw een release waarmee de zangeres bevestigt dat ze haar eigen excentrische koers wil varen. Soms is het allemaal te zweverig en ijl voor onze smaak, maar het is ontegensprekelijk wel iets anders dan de conventionele pop waarin Del Rey eerst opviel. Het is ook fijne muziek om op de R600 te horen, al zet het ons snel aan om de volumeknop op de goed dempende Hegel Röst die we bij deze test als versterker gebruiken open te draaien. Niet dat we daar voor worden afgestraft, want zelfs als we gaan voor de modus ‘loeihard’ blijven de Polks de touwtjes in handen houden.
Onder meer bij ‘Yosemite’ komt de track op knappe wijze goed los van de speaker, in het bijzonder de vocals die fraai in het midden zweven. De hoge noten die Del Rey produceert worden bovendien loepzuiver neergezet, een mooie prestatie. Heel veel beats of laag zit er niet in deze nummers, maar dat is wel anders bij ‘Les Forces Contraires’ van het hippe Franse broederduo Terrenoire. Hiphop en Franse chanson ontmoeten elkaar op dit album, waarbij op sommige tracks de R600 indruk maakt door op een heel aangename manier in het laag aanwezig te zijn. Veel body, maar niet allesoverheersend, dat is een teken van een goede luidspreker.
Naarmate we meer en meer muziek beluisteren, leren we het evenwicht dat Polk koos ook meer en meer appreciëren. Geen overfelle nadruk op detailweergave of een ik-wil-opvallen basproductie, maar wel een speaker die op een strak getimede baslaag een mooi midden plaatst en het hoog ruim de kamer instuurt. Noem het een zeer universele manier van muziek spelen, waardoor ‘Tender Boy’ van Dirty Heads of ‘All I Wanna Do’ van Sheryl Crow op een heel plezante manier uit de Polks rolt. Pop is zeker welkom, maar ook ‘moeilijkere’ genres.
Je kunt de R600 wel een tikje donker van karakter noemen, maar dat stoort niet echt. Integendeel, het maakt deze Polk nogal vergevingszind voor nummers die niet altijd perfect zijn opgenomen. Bij sommige klassieke werken hebben we een meer afstandelijk dan omhullend gevoel, maar dat staat misschien wel dichter bij wat je achteraan de zaal ervaart. Bij het plechtige ‘Hungarian Rhapsody for orchestra No.2 in C sharp minor’ van Liszt, met het dirigeerstokje in de handen van Arthur Fiedler, hadden we dat bijvoorbeeld. Wel mooi gepresenteerd en best knap hoe de R600 moeiteloos de dynamische sprongen volgt in deze werk. Het blijft strak en machtig om te horen, en dat vinden we ook als we de soundtrack afspelen die Max Richter componeerde voor de verfilming van de Ferrantes ‘My Briljant Friend’.
Wel denken we dat het cruciaal is om de R600 te combineren met een versterker die van aanpakken weet, want het zijn speakers die betrekkelijk veeleisend zijn. ‘Requiem III: Pie Jesu’ is een sacraal werk van John Rutter die The William Baker Festival Singers zo mooi brengen dat je er stil van wordt, ook op deze Polks die we voor de gelegenheid wel heel luid laten spelen zodat we echt mee in de kathedraal staan. De verrassing bij het beluisteren van dit werk volgt altijd als Roon verspringt naar het volgende nummer in de playlist: ‘I can be a Frog’ van The Flaming Lips. Tja, dat heb je bij testplaylists die door de jaren heen fragmentarisch zijn samengesteld.
Conclusie
De Polk Reserve R600 is een vloerstaander die niet enorm veel kost maar wel veel biedt. Vergeet wat je dacht te weten over het Amerikaanse Polk, deze luidspreker is veel universeler en evenwichtiger. Door allerlei technologie te lenen uit de duurdere Legend-lijn heeft Polk een luidspreker gecreëerd die niet moet onderdoen voor rivalen in het segment. De R600 is een makkelijk te plaatsen luidspreker die wel een betere versterker op prijs stelt, en je in ruil zal belonen met een evenwichtige presentatie die muziek uit alle genres oorvriendelijk presenteert.
Polk Reserve R600
799 euro | www.polkaudio.com
Beoordeling 4,5 op 5
Technische specificaties
Impedantie: 4 Ohm
Gevoeligheid: 87,5 dB
Drivers: 1 inch ring radiator, 2 x 6,5 inch turbine cone
Afmetingen: 28 x 106,4 x 38,2 cm
Gewicht: 21,5 kg
