Wat doe je als je als recensent op een dag oog in oog staat met een aantal heel bijzondere audioproducten? Componenten die echt anders zijn als het doorsnee merk, die erg goed klinken en bovendien ook nog eens betaalbaar zijn? Erover schrijven natuurlijk, dé manier om het met u te kunnen delen! En precies dat volgt er nu in het onderstaande testverslag.

Sommige audiofabrikanten hebben door de jaren heen een bepaald imago weten op te bouwen. Dit kan heel bewust zijn gecreeerd maar kan ook door consistente uitdraging van de bedrijfsfilosofie tot stand zijn gekomen. Het uit het onbeduidende Engels plaatsje Southend-on-Sea afkomstige Rega is een schoolvoorbeeld van deze laatste variant. Toen ik onlangs door importeur Joenit werd benaderd of ik interesse had om een complete set Rega elektronica - waaronder een aantal Nederlandse primeurs(!) te bespreken, hoefde ik daar dan ook niet lang over na te denken. De afgeleverde apparatuur bestaat uit de fameuze P3 platenspeler met RB300 toonarm, afgemonteerd met het ‘top of the line’ Sumiko Blue Point Special element. De nieuwe Planet CD-speler en de eveneens gloednieuwe Mira 3 geïntegreerde versterker, allen geleverd in de nieuwe zilverkleur van Rega genaamd ‘Satin Metal’. Voorwaar een combinatie die mede door de bijzondere constructiedetails een hoog verwachtingspatroon bij mij weet te scheppen.

Wie en wat is Rega eigenlijk? Oprichter en eigenaar is de eigenzinnige Roy Gandy die begin 70’er jaren als technisch ingenieur bij Ford werkzaam is en zijn vrije tijd voornamelijk besteedt met het installeren van hifi-sets bij vrienden en kennissen. Als hij vervolgens parttime verkoper wordt bij een lokale audio zaak blijkt dat hij belachelijk veel tijd moet besteden aan het repareren van nieuwe platenspelers voordat hij deze met een gerust hart en 100% vertrouwen aan klanten kan verkopen. Het is uit deze onvrede dat verschillende jaren later de Planet platenspeler wordt geboren. Terwijl Roy nog steeds bij Ford werkzaam is produceert hij in de avonduren samen met zijn moeder(!) de eigen Rega platenspelers. Na eerst nog via een tussenpersoon te zijn verkocht lukt het Roy een jaar later zijn produkten zelf aan de man te brengen waarbij ook geexporteerd wordt naar West-Duitsland, Denemarken en Frankrijk. Door het behaalde verkoopsucces is het voor hem nu mogelijk zijn baan bij Ford op te zeggen en zich volledig aan zijn bedrijf te wijden. Als in 1975 de Planar 2 platenspeler het levenslicht ziet wordt deze al snel in de markt beschouwd als beste budget draaitafel. En zo weet de naam en faam van Rega zich langzamerhand uit te breiden tot wat het vandaag de dag is, een eigenzinnige Engelse audiofabrikant die door eigen gemaakte keuzes producten weet te fabriceren die vooral muzikaal hoge ogen weten te gooien. Eigenzinnig is ook dat Rega in ons digitale tijdperk nog steeds van mening is dat de analoge bron - en dan met name hun platenspelers - beter klinken dan hun digitale broertje, de CD-speler. Of ik deze ervaring deel zal verder in dit artikel duidelijk worden.

Rega Planet CD-speler

Omdat de CD-speler mijn grootste nieuwsgierigheid opwekt besluit ik met dit apparaat te beginnen.
Rega scoort meteen al zijn eerste punt door de wijze waarop de producten verpakt zijn en dan specifieker, de wijze waarop deze vervoerd kunnen worden. Zowel de Planet CD-speler als de Mira 3 geïntegreerde versterker zitten in een stevige vrij platte doos die keurig een stevig plastic handvat bezit. Zo is het mogelijk twee apparaten in één keer mee te nemen. Handig! Aangezien de platenspeler zonder verpakking bij mij wordt aangeleverd kan ik daarover weinig vertellen.
De eerste visuele indruk valt helemaal niet tegen. Eerlijk gezegd dacht ik bij Rega altijd aan hoekige wat scherpe behuizingen met een redelijke afwerkingsgraad  maar met een prima klank.

Wat uit de doos komt overtreft mijn verwachtingen ruimschoots. Er verschijnt een prachtig vormgegeven zilverkleurige bovenlader welke in niets meer lijkt op die hoekige en scherpe kasten van weleer. Hmm, eens kijken – het apparaat heeft een normale breedte van zo’n 43cm en is met 27cm diep en 10 cm hoog gemiddeld van afmetingen.

Hij kan dus overal gemakkelijk een plekje vinden. Met z’n 6 kilogram schoon aan de haak is ‘ie niet echt zwaar maar ook weer geen vedergewicht. Als ik de kast wat nauwkeuriger bekijk zie ik in het bovenpaneel een flauw gevormde holle knik welke karakteristiek voor de gehele Rega lijn blijkt te zijn. Midden in de knik is het (Sony) loopwerk gemonteerd middels een kunststof doch fraai werkende en zacht gedempte klepconstructie. Kloppen op het bovenpaneel laat een dermate dood geluid horen dat of de kast erg goed gedempt is of hij erg dik moet zijn. Het blijkt het laatste te zijn. Zowel de boven- als onderzijde zijn van 4mm(!) dik geextrudeerd aluminium gemaakt en maken een erg solide indruk. Jammer is dat zowel de voor- als achterzijde van kunststof zijn gemaakt. Martijn Lavrijsen van Joenit legt mij uit dat om de voor- en achterzijde in dezelfde kwaliteit te kunnen produceren als het boven- en onderpaneel, het product behoorlijk veel meer zou moeten kosten. Ach, het is een beetje jammer en doet lichte afbreuk aan de ‘feeling’ van het apparaat maar het is niet onoverkomelijk want het kunststof ziet er zeker aan de voorzijde, prima uit. Wel blijkt de speler bij het bepalen van de polariteit behoorlijke dosis elektromagnetische velden uit te braken.

Waar bij mijn referentie Duson set al na 3cm rond de apparaten niets meer te meten valt is dat bij de Rega CD-speler en later ook de versterker, ruim 40cm! En wat uitstraalt kan ook door andere storingsbronnen (GSM’s) weer instralen. Verdere inspectie aan de Planet leert dat de apparaatvoeten afwijken van de standaard metalen schijven. Ze voelen erg week aan en blijken van sorbotaan te zijn gemaakt, Dit is een met olie verrijkte polymeer en staat bekend om zijn uitstekende weerstand tegen trillingen. Technisch zit het allemaal wel snor met de Planet en ik ontwaar een moderne 24 bits Sigma Delta DA-converter met 16 maal oversampling en een fraai opgesplitste voeding in ringkerntrafo formaat. Aan de componenten in de signaalweg is ook meer dan gemiddelde aandacht besteedt en het Sony loopwerk draagt zorg voor een correcte uitlezing van de data. Opvallend is het ontbreken van enige vergulde aansluiting waar dan ook. Navraag leert dat dit een bewuste keuze van ontwerper Roy Gandi is. Hij is namelijk van mening dat vernikkelde aansluitingen beter klinken als vergulde exemplaren(!). Ach, over dit onderwerp kun je een hele boom opzetten. Ik kan daar tegenin brengen dat de ene vergulde connector (bv. WBT) de ander niet is en dat er inderdaad een behoorlijk aantal slechte exemplaren op de markt zijn en zoals bij zoveel dingen des levens gaat hier ook op dat goed verbindingen relatief duur zijn.

De voorzijde van de Planet kent een bijzonder rustige en sobere lay-out. Alleen in de meest noodzakelijk bedieningsorganen (play, stop, volgende en vorige track) is voorzien. Alle overige functies van de speler en ook van de versterker zijn met de optionele(!) 55 EUR kostende maar overigens wel erg fraaie ‘Solar’ remote te bedienen. Bij de apparatuur zelf is geen afstandsbediening te vinden en dit is een bewuste keuze. Indien men namelijk bij ieder component een exemplaar zou bijvoegen, wordt de prijs hiervan ook meteen hoger plus nog de nutteloosheid van twee of zelfs drie van dezelfde afstandsbedieningen.

In tegenstelling tot de huidige trend van blauwe indicaties is de kleur van de uitgebreide en duidelijk afleesbare Rega display - rood. Ook de vlakbij de display geplaatste aan/uit schakelaar heeft deze kleur maar dan wel een net weer ander tintje rood. Wel zo prettig is dat de display uitschakelbaar is wat rustig voor de ogen is.