Minco Eggersman is bij de Hifi.nl muziekredactie geen vreemde meer. De Volkoren-labelbaas, producent, componist, musicus en bierbrouwer blijft zeer actief en geniet duidelijk van alles wat hij onderneemt.
Op 15 mei zijn nieuwe soloalbum Kavkasia, waarvan de recensie binnenkort op dit medium verschijnt. Hifi.nl sprak Minco naar aanleiding van die release, die een flinke achtergrond blijkt te hebben.
Het is alweer vier jaar sinds je laatste album Reservoirs, een album waar we erg van genoten hebben en dat nog steeds doen. Wat heb je in de tussentijd gedaan?
De afgelopen jaren ben ik vooral bezig geweest met het componeren van soundtracks voor (internationale) films en documentaires. Zo heb ik de soundtrack voor ‘De Nieuwe Wereld’ gemaakt waar Bianca Krijgsman een Emmy Award voor won. Het grootste gedeelte van 2016 werkte ik aan de soundtrack voor ‘In Blue’ die eind dit jaar uit zal komen en afgelopen najaar werkte ik aan de soundtrack voor de documentaire serie ‘Onze missie in Afghanistan’ van de VARA welke in december op televisie is geweest. Op dit moment werk ik aan de muziek voor een Zweedse thriller.
Spannend! Het lijkt er inderdaad op dat je vaker een soundtrack-album uitbrengt (eerder waren er ook de soundtrack-albums ‘Ooit’ en ‘Win/Win’) dan solo werk. Kavkasia lijkt op het eerste gezicht een eigenlijk de perfecte tussenweg, klopt dat?
Kavkasia heeft als subtitel ‘The soundtrack to Georgia’ en als Georgië een film zou zijn, dan zou dit de soundtrack zijn. En ja, het klopt dat het maken van conceptuele muziek als ondersteuning bij beeld mij steeds meer aanspreekt. Dit album is inderdaad een cross-over, want ondanks dat ik nog steeds zing op dit album is dit album voornamelijk instrumentaal en werken de tracks erg goed bij de prachtige foto’s van Jolke Balt en de beelden van Juul Thielen die samen met grader Sander van Wijk en editor Maurits Nienhuis de video’s voor Kavkasia maakte. Hidden in Clouds, Dance en The Other Side Of Dawn zijn de video’s die als aanloop op de release op 15 mei gelanceerd zullen worden.
Waar komt de titel Kavkasia vandaan en hoe is het album tot stand gekomen?
Kavkasia is Kaukasus in het Georgisch. Begin 2014 vlogen mijn vrouw en ik op uitnodiging van mijn neef Jolke Balt (die op dat moment werkzaam was voor de Nederlandse Ambassade in Tbilisi) naar Georgië. De mensen, het land, de Kaukasus en dan met name het gebied rond de Kazbek hebben mij sindsdien niet meer losgelaten. Ik ben boeken gaan lezen en me gaan verdiepen in de cultuur en zoals vaker bij zo’n intense (dat kan zowel positief als negatief zijn) ervaring resulteert dat bij mij in het schrijven van songs en uiteindelijk een album.
Kavkasia reflecteert de zoektocht naar schoonheid, standvastigheid (denk aan het verzet tegen de Russen) en rust maar tegelijkertijd ook de melancholie die ik daar in de bergen van de Kaukasus vond. Het ruwe, gebroken en weidse landschap, waarin elk geluid en elke indruk tot diep je poriën doordringt en niets je meer herinnert aan de menselijke maat, gaven mij een mengeling van nederigheid en troost. Het bijzondere is dat juist dit laatste iets is dat veel luisteraars altijd laten weten te ervaren wanneer ze naar mijn muziek luisteren, iets waar ik heel dankbaar voor ben. Bijzonder is ook om te horen dat veel mensen iets met dit land blijken te hebben en omdat er het toerisme daar toeneemt het land überhaupt meer ontdekt wordt.
Al in een vroeg stadium wist ik dat ik dit album niet alleen wilde maken. Ik wilde de schoonheid waarvan ik geproefd had delen en laten versterken door bevriende muzikanten van over de hele wereld. Audun Erlien (bassist van Mathias Eick en Silje Nergaard) was direct enthousiast maar later ook Svante Henryson (die eerder samenwerkte met Elvis Costello en Ryan Adams) met wie ik samen heb gewerkt voor ‘In Blue’ wilde graag zijn medewerking verlenen. Bijzonder is ook dat Buba van het Iberi Choir dat ik via Vrije Geluiden van de VPRO heb ontdekt erg enthousiast was (en trots zoals alle Georgiërs wie ik over Kavkasia vertel).
Hij heeft een aantal tracks heeft ingezongen in oude en zeer unieke streektalen, namelijk het Melisma en Gurian. Verder doet Paul van der Feen van het Metropole Orkest mee en heeft Jonas Nystroöm in een van de mooiste kerken in Zweden de orgelpartijen opgenomen. De vioolpartijen zijn gespeeld door Oene van Geel van Hanne Ekström van Stockholm Strings. Waar ik misschien nog wel het meest trots op ben is de medewerking van het Macedonisch Radio Symfonie Orkest, een veel gevraagd orkest voor films uit Skopje. Ze hoorden van mijn project en boden aan om mee te doen. Een ‘offer I could not refuse!’.
Naast de prachtige opnames (van wederom Jan Borger) heb je ditmaal ook gebruikt hebt
gemaakt van field recordings, hoe zit dat?
Dit album heb ik wederom zelf geproduceerd maar nu ook voornamelijk zelf gemixt. Zoals altijd heb ik bij tijd en wijle hulptroepen ingeschakeld en zo hebben René de Vries en Jan Borger af en toe geholpen met mixen. Voor de opnames van de akoestische gitaaropnames wilde ik heel graag weer met Jan Borger werken. Zijn techniek samen met de prachtige Samar ribbon mics (mf650) en de vintage Neumann’s geven een prachtig open en natuurgetrouw geluid. Mijn mixen in zijn studio checken op de LS1’s van Grimm Audio waren dan ook een welkome aanvulling op het mixen op mijn PSI Audio speakers.
Het pendelen tussen deze twee en de suggesties van Jan hebben Kavkasia een extra lift gegeven. Verder hoor je op dit album inderdaad veel field recordings. Dit zijn opnames die ik en Yaron Cohen (regisseur van de Georgische documentaire ‘Until the quiet comes’) hebben gemaakt tijdens onze reizen door Georgië. Ik wilde de nummers losweken van de studio’s en heb in diverse songs geluiden uit het dagelijks leven in Georgië gebruikt waardoor Kavkasia ook op deze manier nog meer een soundtrack is geworden.
Je eerdere albums verschenen altijd ook als gelimiteerde editie, is dat nu weer het geval?
Dat klopt wederom. Ik vind het altijd mooi om iets bijzonders te maken voor de trouwe fans. Iets dat met net zoveel aandacht en handwerk is gemaakt als de muziek. Samen met Robert-Jan van Noort van Pankra (die ook de ontwerpen van The Wagon Fair, Hamden en Reservoirs voor zijn rekening nam) heb een editie gemaakt van de cd met een set van acht grote kaarten in een vintage map van meer dan vijftig jaar oud.
Via mijn mailinglist hou ik iedereen een paar keer per jaar op de hoogte en geef ik de mensen de mogelijkheid deze te bestellen. De limited edition zal vlak voor de release verschijnen en is inmiddels zelfs al bijna uitverkocht. Ook zijn er gesprekken gaande omtrent een vinyl release in Azië en ook zal er via www.highresaudio.com een 24-bit variant verschijnen in mei.
