In 2012 maakte ik voor het eerst kennis met de indringende en melancholische klanken van de formatie Nachtpost. Hun tweede album wist me te verrassen met een on-Nederlands goed geluid en fraaie composities met een verhaal. Nu is de band terug, met hun derde langspeler. Sporen verdiept nog verder en biedt de liefhebber van alternatieve rock en indie een prettig product van eigen bodem.
Nachtpost komt met hun nieuwe album Sporen meteen al goed binnen, dankzij de in sepia gedrukte coverfoto met daarop een foto van een aangespoelde dode walvis en enkele personen die er mistroostig naar kijken. Net als voor hun vorige album Licht lijkt de cover met zorg gekozen, want de Amsterdamse vierkoppige band noopt graag tot nadenken.
De muziek die Nachtpost op Sporen ten beste geeft is weer even indringend als het vorige album. Met een fraaie mix van onvervalste rock, indie, alternative en poëtische kleinkunst komt de CD van meet af aan op indringende wijze het gehoor en het gemoed van de luisteraar binnen. Zoals The Scene vroeger al kon, is het gezelschap van Jan Broersen, Michel de Laat, Frans Westgeest en Ad Winnubst vanaf de openingstrack onmiskenbaar aanwezig. De stijl van de tracks, het af en toe harde randje aan de composities en de soms wat verkennende percussie verplichten de luisteraar om alle elementen van de elf tracks te absorberen.
En dat is knap, want het lukt Nederlandstalige muziek vaak niet om de aandacht van de luisteraar vast te houden. De eerste track (De Mantel, een indringende song met teksten die zijn gebaseerd op 19de-eeuwse proza van Nikolaj Gogol) doet aan het begin nog even denken aan oude tracks van de Zeeuwse band BLØF, maar wanneer zanger Michel zijn stem laat horen is de eigen stijl meteen terug. Nummers als Trap, Roes, Nachtrit, Koud In De Kamer en Gistermorgen zijn absolute parels van het album. Verhalende teksten, omlijst met veel afwisseling op muzikaal gebied waarin percussie en bas ook een prominente rol spelen.
Live uitvoering, met een gastoptreden van twee Russische zangeressen:
De ontdekkingsreis die Nachtpost opnieuw biedt met Sporen, komt spontaan en vanzelfsprekend over. De geslepen teksten, spitse gitaarklanken, rijke percussie en niet in de laatste plaats de rijkere vocale invulling van een meerstemmig achtergrondkoor op sommige tracks bieden de verdieping die van Sporen een fijn luisteralbum maakt. Liefhebbers van Spinvis, The Swans, Nick Cave aanverwanten zullen aan het album veel plezier kunnen beleven.
Daar komt nog eens bij dat Nachtpost voor Sporen gebruik heeft gemaakt van de productionele kundigheid van Thomas Olivier, die het album voorzag van een prettig dynamische, open klank. Het verrijkt de muziek en maakt teksten nog indringender. Fijne muziek met diepgang!
Muziek: 8 ½
Klank: 9
Label: eigen beheer
Speelduur: 36:58 minuten
Website: www.nachtpost.com
