De zomervakantie hebben mijn vrouw en ik deels doorgebracht in de buurt van de Franse plaats Carcassonne, gelegen in het zuiden, grofweg 60 kilometer van de Middellandse Zeekust, hemelsbreed in de driehoek tussen Montpellier en Perpignan. Op 20 minuten rijden lag voor ons het gehuchtje Villedubert, waar Jadis Electronics al meer dan 25 jaar is gevestigd.
Ik was daar al eerder in de buurt, maar pas deze vakantie kreeg ik de kriebels om niet alleen aan wijn, eten en zon te denken, maar ook Jadis eens te bezoeken. In mijn beste Frans en hun beste Engels regelden de gebroeders Calmettes en wij samen een afspraak, die een paar dagen later is ingevuld.
Villedubert is zó klein, dat de foto’s die ik op internet had gezien van het pand van Jadis genoeg waren om het bedrijf te vinden. Gelukkig maar, want het adres op de website is niet geheel correct. De Chemin du Pech is te vinden in het volgende dorp, Jadis zit aan de Chemin de Puech. Een ontbrekende “u” waardoor de routeplanner in de war raakte.
De ontvangst door de gebroeders Calmettes was uitermate vriendelijk en vooral de beheersing van de Engelse taal door Patrick Calmettes zorgde voor een aimabele conversatie.
Na een petit café vertelde Patrick in grote lijnen de historie van het bedrijf: "Mijn vader André was ruim 25 jaar geleden al een verwoed radioamateur die zijn eigen zenders en ontvangers bouwde. Bovendien was hij een groot muziekliefhebber, die streefde naar een optimale weergave. De versterkers die hij voor ogen had, waren simpelweg te duur voor hem en hij begon met het bouwen van zijn eigen eindversterker. Het resultaat is nog steeds te bewonderen in de gang en zal ik je straks laten zien. Die versterker werd uitgeleend aan een vriend, die prompt bij mijn vader bleef zeuren om er vooral nog één te bouwen voor hem. Samen met de vriend en de versterkers bezochten de heren een aantal muziekliefhebbers en steevast kwamen daar bouwopdrachten uit voort. De reclame ging van mond tot mond, iets dat pas echt veranderde nadat mijn vader André in 1983 had deelgenomen aan een audioshow in Parijs.
Zijn piepjonge bedrijf Jadis kreeg veel lof en het werd de moeite waard om versterkers in serie te bouwen. De filosofie was steevast: werken met elektronenbuizen en de versterkers zoveel mogelijk hardwired bouwen. Als een printplaat niet nodig was, wilde hij die niet gebruiken. Zo werken we nog steeds. Dat gebruik van buizen komt cryptisch terug in de naam Jadis. Jadis is een oud Frans woord en betekent "verleden". Mijn vader koos die naam omdat het hem deed denken aan oude tijden, de gloriedagen van de elektronenbuis. Bovendien doet het denken aan de tijd, dat mensen niet zo’n haast hadden. Toen een avond naar muziek luisteren nog heel gewoon was, alleen of met vrienden wegzinken in de schoonheid, geschapen door componist, musici en installatie."
