Het was in een periode dat ik volop in de pubertijd zat en de hormonen door het lijf gierden, dat ik, tijdens bezoeken aan de Firato en vele bezoeken aan de Haagse radio- en televisiewinkels, Yamaha leerde kennen als serieuze fabrikant van hoogwaardige audio-apparatuur.
Toch is het er nooit van gekomen om zelf aan de slag te gaan met het merk dat de slogan Natural Sound voert. Voornamelijk keek ik met een schuin oog naar de NS-1000M monitor die zoveel studio's in die jaren sierde. Des te beter dat Yamaha een nieuwe serie apparaten heeft uitgebracht die sterk doen denken aan de glorie jaren van de betere hifi.
Forse dozen bevatten twee apparaten uit de topserie van Yamaha, te weten de A-S2000 geïntegreerde versterker en de CD-S2000 SACD-speler; in de laatste doos is een T-S1000 tuner verpakt. Een T-S2000 bestaat namelijk niet. Als eerste sta ik met een knap zware versterker te balanceren. In mijn geval met een aluminium front en licht gekleurde houten zijkanten. Inderdaad, van dichtbij ziet de Yamaha-serie er uit of we terug zijn gegaan naar de jaren 70. Zelfs toonregelingen ontbreken niet op het front. Gek genoeg ontbreekt wel een loudness-knop, die destijds zo populair was. Verder vinden we de volumeregelaar, de keuzeschakelaar voor de ingangen, balansregeling, speakerkeuzeschakelaar, mute, phono-omschakeling van MM naar MC, hoofdtelefoonuitgang met instelbaar volume en de aan/uit-knop. De achterzijde toont dubbele luidsprekeruitgangen, een gebalanceerde ingang (XLR) voor CD en RCA-ingangen voor CD, phono, tuner, twee maal lijn in, waarvan één ook een uitgang heeft (tape out), main in naast pre out en de netsnoeraansluiting.
In de kast zit een gebalanceerde versterker met een eigen voeding voor elke helft van de stereoschakeling. Vier in totaal dus. Samen met het versterkende gedeelte goed voor 90 Watt aan 8 Ohm of 150 Watt aan 4 Ohm. Daarnaast schermt Yamaha nog met dynamisch vermogen en maximaal vermogen; aan die informatie hebben we niet veel. Voor mij is belangrijker dat de ingangen met 47 kOhm een lichte belasting vormen voor de bron en het gebruik van wat langere kabels minder kritisch maken. Het stroomverbruik is maximaal 350 Watt en in rustnog steeds 80 Watt. Die vermogensopname zorgt, dat de kast warm gaat worden en een vrije opstelling vereist is. Yamaha levert bij elk apparaat een zeer uitgebreide handleiding in de Nederlandse taal (hulde!), die her en der grappig is vertaald. Zo heet de EU bij Yamaha: “Europese Economische Ruimte”.
De CD-S2000 is exact even groot als de versterker. De gebruikelijke toetsen op het frontpaneel: speel/stop/pauze/open-dicht/volgende-vorige track. Verder een druktoets om de CD- of SACD-laag te kiezen en een toets met het opschrift "pure direct", die het display volledig dimt en de digitale uitgangen afsluit. Op de achterzijde de analoge uitgang via XLR- en RCA-bussen, dus zowel gebalanceerd als ongebalanceerd. Tevens S/PDIF digitaal uit via Toslink of een RCA-plug. Welke DAC-chip Yamaha gebruikt blijft onbekend, wel weten we dat de voeding fors is en die bepaalt een groot deel van de 15 kilo gewicht, die de speler op de weegschaal zet. Jammer dat de CD-S2000 geen digitale ingang heeft, zodat hij als D/A-converter kan dienen in een streaming-opstelling.
Wel ben ik blij met de mogelijkheid SACD af te spelen. Veel klassiek werk verschijnt op SACD en maakt de weergave op die manier vrijwel altijd beter. Tenslotte de tuner, type T-S1000, die maar half zo hoog is als de twee andere componenten. Op zijn front een rij druktoetsen om de display te dimmen, RDS-informatie op te vragen, geheugenplaatsen vast te zetten en FM of AM te selecteren. Afstemmen gaat met een draaiknop en kan naar keuze automatisch of met de handgeschieden. Aan de achterzijde alleen RCA-uitgangen en antenne-aansluitingen. Verder behoort bij elk apparaat een afstandsbediening.In mijn geval waren die achtergebleven op de redactie. Behalve de tuner staan de apparaten op zware poten met spikes, waar Yamaha heel handig magnetische onderzetters bij levert, zodat u uw meubel niet hoeft te beschadigen.
