Rega Apollo-R - een trap hoger

In tijden van een stortvloed aan streaming audio producten is het moeilijk om nog aandacht van de media te krijgen voor het presenteren van een nieuwe cd-speler. Zeker als het gaat om een verbeterde versie van een al eerder geïntroduceerd model.

Toch verdient de nieuwe cd-speler van Rega, de Apollo-R, de aandacht van iedere audioliefhebber. Omdat Rega met deze cd-speler de lat wel heel erg hoog legt in de prijsklasse onder de duizend euro. Anders gezegd: high-end komt een stuk dichter bij.

Als we de recensent van dienst van zeven jaar geleden mogen geloven, is het een bescheiden wonder dat deze recensie überhaupt nog geschreven wordt. In de review uit 2005 over de eerste Rega Apollo wordt al melding gemaakt van het al om zich heen grijpende fenomeen `streaming`. Destijds nog aangeduid met muziek vanuit je computer. Maar vooruit, de liefhebber in hem wilde er nog wel eens voor gaan zitten om het aangeboden product uitvoerig aan de tand te voelen. De conclusie was toen ook verrassend; de Apollo van Rega is een erg goede speler die het beste geluid uit een cd weet te toveren. En dat voor een prijs van onder de duizend euro, de tweede aangename verrassing destijds. Om precies te zijn: 899 euro.

Nu zijn we in 2012 beland en heeft Rega de opvolger van de Apollo net op de markt gebracht: simpelweg de Apollo-R geheten. En zijn er weer dezelfde vragen die opdoemen. Heeft het nog zin om anno nu met een vernieuwde cd-speler op de markt te komen? En dan ook nog eentje die alleen met cd’s overweg kan en dus niet met sacd of dvd-audio (voor wie daar überhaupt nog interesse in heeft natuurlijk)? En ook niet onbelangrijk: is deze speler echt een verbetering ten opzichte van het oude model of, zoals boze tongen beweren, slechts een “gepimpte” versie?

Om met de eerste vraag te beginnen: daar geeft de producent middels de verkoopcijfers van de Apollo zelf het antwoord op: ja, het loont nog steeds de moeite om je te presenteren met een zich qua geluidsweergave onderscheidende cd-speler. Want tussen 2005 en 2012 zijn er maar liefst 20.000 (!) Apollo’s verkocht. Een indrukwekkend aantal dat aangeeft dat er wel degelijk nog steeds een markt bestaat voor kwalitatief goede weergevers van cd’s.

Met het verkoopsucces van de eerste Apollo in het achterhoofd zijn ze bij Rega gaan werken aan een opvolger die er dan nu is. De Apollo-R. Het is mij niet bekend waar die R voor staat. Re-invented, reloaded, re-styled? Ach, dat maakt ook niet zo veel uit. Het beestje moet toch een naam hebben. En wat ze bij Rega wel willen toegeven: het was ook zeker de bedoeling om de Apollo in een nieuw jasje te steken om hem zodoende te laten passen en in de nieuwe productlijn te integreren. De lijn waar bijvoorbeeld ook de volversterker Rega Brio-R onder valt. Het is dus zeker ook een cosmetische “metamorfose”, maar voor alle duidelijkheid: inhoudelijk hebben er zeker aanpassingen plaatsgevonden.

De auto van Batman

De Rega Apollo-R heeft zeker een opvallend uiterlijk. Toen mijn zoontje (van acht jaar) het apparaat in de woonkamer zag staan merkte hij op: “He, een sportwagen zonder wielen”. En ja, met een beetje fantasie zou je er de auto van Batman in herkennen. De klep van de bovenlader van de Apollo-R is een echte eyecatcher, in de vorm van een soort sierlijke bovenvleugel. Het inlaad-systeem via een “deksel” bovenop is natuurlijk al jaren het handelskenmerk van Rega en haar cd-spelers. Bij deze Apollo-R is deze bovenklep in plastic uitgevoerd. Het ziet er desondanks niet goedkoop uit, wel sierlijk en functioneel in de zin van makkelijk te openen. Bij plaatsing van de cd kan vervolgens met een lichte duw de klep zich weer sluiten, hetgeen geruisloos geschiedt, alsof een hydraulische vering het werk doet. Erg prettig. Het grote fysieke verschil met zijn voorganger zit ‘m de afmetingen van de behuizing. Bij de ‘R’ is gekozen om de diepte in te gaan. Dus geen breed voorpaneel meer, maar in plaats daarvan een breedte van 22 cm (de helft van de vorige) en een diepte van 33 cm (was 28).

Zo sluit Rega ook beter aan bij de vraag van veel consumenten naar compactere audiosystemen. Voor mij persoonlijk is het jammer, want zo zit ik toch weer krap met de bekabeling aan de achterkant, vanwege de beperkte kastdiepte waarin het hifidomein zich bevindt. Maar goed, zoals gezegd, dat is persoonlijk, hoewel ik me niet aan de indruk kan onttrekken dat meer mensen daar met hun audioapparatuur en hun beperkte kastruimte last van hebben. Wat de nieuwe Apollo gemeen heeft met zijn voorganger zijn de vijf basis bedienelementen aan de voorkant. Links van het display de aan/uit-schakelaar (zonder stand-by mogelijkheid!) en ter rechterzijde vier basisbedieningsmogelijkheden: play, voor- en achteruit en stop. De rest zal je moeten doen met de afstandsbediening.

Al met al ziet de Apollo-R er in zijn geborstelde aluminium behuizing met een glanzende voorkant erg fraai uit. Robuust en less-is-more zijn de steekwoorden die mij als eerste te binnen schieten. Dat geldt trouwens ook voor de afstandsbediening: zeer overzichtelijk. Diezelfde afstandsbediening ‘verraadt’ denk ik iets over de filosofie van Rega over muziek en muziekbeleving; de remote bevat namelijk geen cijfertoetsen. Wil je bijvoorbeeld van nummer twee naar nummer tien gaan, dan moet je acht keer de skip-toets indrukken om je doel te bereiken. En dat zal zeker wennen zijn voor diegenen die al gewend zijn om met hun iPhone van hot-naar-her te springen in hun digitale muziekcollectie. Het lijkt alsof Rega een statement wil plaatsen: hier heb je een cd-speler, plaats een cd en luister rustig van begin tot eind. Een soort slow-music s(t)imulatie zal ik maar zeggen, maar misschien zoek ik er te veel achter.

Het innerlijke
Onder de ‘motorkap’ is wel degelijk ook het een en ander veranderd. In het hart van het apparaat bevindt zich het bij de firma Sanyo aangeschafte loopwerk. De Britten hebben dit loopwerk met bijbehorende software en datacorrectie naar eigen inzichten verder verfijnd. Ook de verzorging van het digitale circuit schijnt flink onderhanden genomen te zijn. En nu wordt het echt interessant voor de audiofielen onder ons. Want bij al deze aanpassingen is flink gekeken naar Rega’s topmodel, de Isis. Deze absolute referentie-speler met een aanschafwaarde van maar liefst 8000 euro staat hoog aangeschreven bij de kenners. Goed nieuws dus dat een deel van deze kwaliteit terug te vinden is in de veel goedkopere Apollo-R. Je kan je zelfs afvragen of Rega met het uitbrengen van deze Apollo niet in haar eigen vleugel schiet en bijvoorbeeld de duurdere Rega Saturn cd-speler concurrentie aandoet. Afijn, dat zijn niet de zorgen voor de consument natuurlijk. Tenslotte is er een nieuwe Wolfson WM8742 DAC aan boord gebracht, de opvolger van de lang bij Rega gebruikte WM8740.

Klank: robuust en ragfijn

Ik moet toegeven dat ik hoge verwachtingen koesterde van deze cd-speler, na al het een en ander op internet gehoord en gelezen te hebben. Na aansluiting van de speler op versterker en luidsprekers (oh wat heerlijk kinderlijk eenvoudig toch, niks geen gepruts met IP-adressen en wireless verbindingen die het plotseling af laten weten, streaming audio is toch ook niet alles…), kan de Apollo-R zijn werk doen. Gezien mijn verwachtingen durf ik wel met wat stevigs te beginnen.

De (dubbel-)cd Cold Roses van Ryan Adams mag de Rega eens flink aan het werk zetten. Het nummer Easy Plateau geeft de Apollo-R de kans te laten horen wat hij in z’n mars heeft. En dat is niet gering. De ritmesectie wordt stevig neergezet, met een stevige maar toch strakke bas. Ryan Adam’s stem wordt mooi in het midden van het “geluidsplaatje” neergezet. Grappig: ik hoor nu pas dat de heer Adams tijdens de opnames voor deze cd op enkele nummers kennelijk een beetje verkouden was, hij klinkt hees. Een goede speler legt ook de zwakke punten van een opname bloot. In dit geval niet storend overigens.

De twee lead-gitaren die de band van Adams vaak gebruikt, klinken helder en krachtig en mooi door elkaar heen waaierend, dan weer uit de linker en vervolgens weer uit de rechter speaker komend. Dat is vooral goed te horen in het titelnummer, waar Adams weer eens lekker zijn voorbeeld Neil Young naar de kroon steekt. Wat de kwaliteiten van de Rega echt doet blootgeven is het telkens weer terugkerende geluid van de steelguitar (van de onvolprezen Cindy Cashdollar). Het maakt niet uit of de steelguitar voluit gaat of zich ingetogen door een nummer ‘beweegt’, de Apollo-R geeft geen krimp en laat optimaal horen zoals het waarschijnlijk bedoeld was.

Op naar een andere cd. Nog iets meer power. De solo-cd van Richard Ashcroft bevat een aantal rustige nummers, die ik nu even links laat liggen. Ik ben benieuwd hoe de Apollo-R met de “wall-of-sound”, zoals die in het nummer New York voorkomt, omgaat. Ook hier weet de speler goed mee om te gaan. De muur van geluid middels diverse gitaren vult de hele kamer, waarbij de ritmesectie en de bas niet ondersneeuwen. Integendeel, zij zorgen er voor dat het nummer echt “rockt”. Maar toch heb ik het gevoel dat met deze rockmuziek de Rega niet al z’n talenten kan laten horen.

Op naar wat meer ingetogen muziek. Rijzende ster Dylan LeBlanc met zijn debuut-cd Paupers Field mag het proberen. Het prachtige If the creek don’t rise geeft de Apollo-R de kans zich bloot te geven. Resultaat: helder klinkend gitaarspel van LeBlanc met wederom een excellerende steelguitar die zijn klanken alle kanten laat rondzweven. Maar vooral erg bijzonder is de samenzang tussen LeBlanc en de grand old lady Emmelou Harris. Hier is geen sprake meer van tweedestem-zang, de Rega laat de stemmen allebei excelleren. Het klinkt allemaal zeer overtuigend. Die overtuiging verwacht ik ook als ik een van mijn old time favorieten opzet: Norwegian Wood van de Noorse Kari Bremnes. De Apollo-R stelt me niet teleur. Als ik naar Costal Ship luister, waan ik mij daadwerkelijk op een boot die door een Noors fjord vaart. Hoe ver kan je komen met een goede cd-speler (en een goed opgenomen cd, dat mag niet onvermeld blijven)? Een heel eind, durf ik nu wel te stellen.

Conclusie

Rega heeft de Apollo-R zowel uiterlijk als innerlijk op een aantal punten aangepast ten opzichte van zijn voorganger, de Apollo zonder ‘R’. Dat heeft geresulteerd in een cd-speler die naar mijn mening bijzonder de moeite waard is om te beluisteren. De Apollo-R weet uit diverse door mij gekozen cd’s een indrukwekkend mooi geluid te toveren. Vooral bij de wat meer ingetogen muziek weet de speler mij te verrassen met het laten horen van een indrukwekkend scherpe en gedetailleerde weergave van de muziek. Ik durf hier af te ronden met de volgende vraag: hebben hier te maken met de eerste high-end cd-speler van (ver) onder de duizend euro? Oordeel zelf, mocht je de kans hebben!

Naschrift: of mijn zoontje heeft veel verstand van raceauto’s, of hij zit te veel op internet: bij het zoeken naar foto’s van de Rega Apollo-R op het net ontdekte ik dat er inderdaad ook een raceauto met de naam Apollo-R bestaat…

Gegevens:
Merk en type: Rega Apollo-R
Adviesprijs: 725 euro
Importeur: Joenit, Mechelen: +32-(0)15-285585
Speelt: Cd, Cd-R, Cd-RW, Mp3, WMA
Uitgangen: analoog (1x, cinch), digitaal (1x Toslink, 1x coaxiaal)
Energieverbruik: 13.5 watt
Afmetingen: 22 x 9 x 31.5cm (BxHxD. Laadklep vereist boven 9 en achter 4 cm extra.)
Behuizing: geborsteld aluminium (front glanzend), verkrijgbaar in zwart en zilver
Gewicht: 6 kilo
Made in: Groot-Brittannië

Gebruikte hardware: