“Ma e un ibrido!”
Ik had het eigenlijk al moeten weten toen ik het woord opzocht in de encyclopedie. Pathos is afkomstig uit het Grieks en betekent eigenlijk lijden, maar ook aandoening, affect en hartstocht. In de antieke retorica staat het bij een redevoering tegenover ethos. (aard, karakter) Op mijn vraag naar haar eerste indruk had mijn vrouw geantwoord: “Chic”. En nog steeds had ik niets door. Maar welke Hollandse man haalt er dan ook een Italiaan in huis zult u vragen. En dan nog wel een wiens naam geassocieerd wordt met hartstocht. Gelijk heeft u. “Maar het is een hybride!” roep ik uit. “Nou en?” zucht mijn vrouw terwijl ze met een liefkozende blik naar het gloeiende object van haar passie kijkt. “Hij klinkt heerlijk!” Dan ben je als man uitgepraat en kun je alleen nog maar kijken, luisteren en hopen.
Kijken
Hij is duidelijk afkomstig uit een land waar men een traditie hoog te houden heeft wanneer het om industrieel ontwerp gaat. Zijn vier grote capacitors zien eruit alsof ze gespoten zijn met dezelfde signaalrode lak die Ferrari gebruikt. Jammer alleen dat de Italiaanse merknaam Itelcond er zo prominent op staat. Het lijnenspel van de versterker zou uit de studio van Bertone afkomstig kunnen zijn. De ontwerper van dit moois heet echter Paolo Andriolo en heeft zijn domicilie in Vicenza, de plaats waar de belangrijkste meester der classicistische late renaissance Andrea Palladio bijna zijn hele leven verbleef. Wanneer je naar het ontwerp kijkt is meteen duidelijk waar de naam Twin Towers aan ontleend is. De twee gigantische direct in het zicht springende koellichamen die als torens omhoogrijzen. Invloed van Palladio? Daarvoor staan de twee 12AX7 buizen van de voorversterker, elk in hun eigen chromen kooi. Achteraan staan drie chroomstalen sculpturen waarin je transformatoren denkt te herkennen. Slechts de middelste is dat ook daadwerkelijk, de buitenste twee zijn inductors / spoelen. Het totale ontwerp is zowel qua kleur, design als materiaalgebruik een gewaagde combinatie van modern en klassiek. Wat het gemeen heeft met het werk van Palladio is de eenvoud en de harmonie die het uitstraalt. De bovenplaat is uitgevoerd in rookglas terwijl de twee rechts op het front geplaatste knoppen voor respectievelijk bronkeuze en volume geleverd worden met een laagje 24 karaats goud.Er zijn geen markeringen die de posities van de linker (bronkeuze)knop aanduiden. Deze corresponderen echter met de aan de achterzijde gehanteerde volgorde dus van links naar rechts; phono, cd, aux, tape in en tape out. Daarnaast is een duidelijk display gepositioneerd dat in rode cijfers het ingestelde volume weergeeft. De rechts hiervan geplaatste knop is de volumeknop. Wanneer je daaraan draait hoor je de relais klikken. Het is mogelijk om het volume in zeer kleine stapjes in te stellen. Een balansregeling ontbreekt, evenals een hoofdtelefoonaansluiting. De handig aan de voorzijde links geplaatste aan / uit knop is mooi geïntegreerd in het design en dus onopvallend uitgevoerd. Ernaast zit nog een led dat rood oplicht wanneer de versterker aangezet wordt. Persoonlijk vind ik het jammer dat het licht van de led en de display zo fel zijn. Daardoor valt de zachte gloed van de twee voorversterker buizen bijna in het niet wanneer je ’s avonds zonder verlichting, zoals ik dat zo graag doe, zit te luisteren. De zijpanelen zijn afgemonteerd in donkerterra gekleurd padoek uit tropisch West-Afrika. En hoewel ik normaliter gouden en goudkleurige ornamenten verfoei moet ik toegeven dat het met dit edelmetaal uitgeruste exemplaar, dat ik met enige moeite uit de houten transportkist til, in combinatie met het zwart van de koellichamen, het rood van de capacitors en de diverse chroomstalen elementen een harmonieus geheel vormen. Afwerking en gebruikte materialen zijn overigens eerste klas.
Aan de achterzijde opnieuw eenvoud; vier RCA lijn niveau ingangen. Van links naar rechts zijn dat achtereenvolgens phono, cd, aux, tape in en tape out. Slechts eén set solide, en ik bedoel echt solide, uitgevoerde luidsprekeraansluitingen en geen pre out. Alle connectoren zijn uitgevoerd in 24 karaat goud. Bij mijn testexemplaar zit geen netkabel. Ik gebruik een gewone rubber netkabel. De IEC aansluiting maakt het mogelijk om met netkabels te experimenteren.
De afstandsbediening was in dit geval evenmin bijgesloten. De foto laat zien dat het hier gaat om een slank exemplaar dat uitgevoerd is in dezelfde hardhoutsoort als de zijpanelen en ik neem aan dat hij eveneens minimalistisch van opzet is.
