Recensie Devialet 170 – de toekomst van high-end


René Smit | 04 november 2013 | Fotografie Fabrikant | Devialet

Ongeveer drie jaar geleden introduceerde het toen nog onbekende Franse merk Devialet haar eerste product: de D-Premier. Een tot dan toe unieke combinatie van versterker, D/A converter, streamer en phonotrap in één prachtige verpakking.

Niet alleen de combinatie was uniek, maar ook de gebruikte techniek en toekomstige upgrade-mogelijkheden. Nadere uitleg over de gebruikte techniek is elders op de site terug te vinden in de recensie van de originele D-Premier. De innovatieve techniek bleek bijzonder goed te zijn, getuige de enorme hoeveelheid lovende recensies over de gehele wereld. Zelf werd ik destijds bij het recenseren van het eerste exemplaar in Nederland volledig uit mijn luisterstoel geblazen; de D-Premier bleek over enkele unieke eigenschappen te beschikken.

Zo klinkt deze uitzonderlijk schoon en transparant op een manier die lastig te omschrijven is, maar die desalniettemin tijdens een korte luistersessie al direct duidelijk wordt. De al eerder genoemde kostenloze upgrade-mogelijkheden zijn door de gebruiker zelf uit te voeren. Inloggen op de website, de nieuwste softwareversie downloaden op een SD geheugenkaart, meegeleverd bij de D-Premier, terugplaatsen in het apparaat, et voila – de nieuwe software wordt automatisch ingelezen en je beschikt weer over een nieuwe D-Premier.

Devialet streeft ernaar ten minste twee maal per jaar een grote update beschikbaar te hebben en zorgt tussentijds voor kleine aanpassingen. Dat deze upgrades niet onderschat moeten worden, blijkt uit de verhalen van gebruikers en recensenten die soms spreken over wezenlijke klankmatige veranderingen! Naast de software upgrades kun je op de site bovendien een account aanmaken waarmee je als eigenaar het apparaat volledig naar eigen inzicht kunt configureren.

Dit behelst onder andere het benoemen van de ingangen, het afregelen van de phonotrap, het maximale uitgangsvermogen, et cetera. De conclusie die ik na het recenseren van de D-Premier trok, was dat het apparaat ondanks de pittige prijs van circa 12.000 euro eigenlijk te goedkoop was. De geboden kwaliteit in combinatie met de mogelijkheden en fantastische afwerking zorgde voor een geweldige prijs-kwaliteitsverhouding. Nu claimt Devialet met de komst van de nieuwe types 110 en 170 eenzelfde geluidskwaliteit tegen een aanmerkelijk lagere prijs... Voorwaar een boute bewering die nader onderzoek vraagt.

Devialet 170
Bij het uitpakken van de Devialet 170 die ik voor recensie ter beschikking heb gekregen, zie ik niet direct verschillen ten opzichte van de D-Premier destijds. Gebleven is de mooie verpakking waarin de diverse onderdelen keurig gevat zijn in een blok foam. Het voelt als het uitpakken van een luxe cadeau. De 170 wordt net als de D-Premier geleverd met een fraaie afstandsbediening die in niets lijkt op wat andere merken meeleveren. Naast de afstandsbediening wordt een netsnoer, een set handschoenen, speciale schoonmaakdoek en handleiding meegeleverd.

Gelukkig heb ik tijdens de Triple Musical Days bij Chattelin Audio Systems alle Devialet modellen naast elkaar gezien. Anders zou het me niet opgevallen zijn dat deze 170, en de 110, iets kleiner is dan de 240 (destijds nog D-Premier). De kleinere kast is tevens de reden dat het maximale vermogen op 170Watt per kanaal ligt.

Devialet maakt geen gebruik van een ventilator of andersoortige koeling, de kast moet de warmte afvoeren. De kast wordt net als de 240 vervaardigd uit een stuk aluminium. Door een andere manier van coaten is de krasbestendigheid flink toegenomen. Naast die krasbestendigheid is het nieuwe procedé milieuvriendelijker en bovendien goedkoper. Dit is één van de redenen waarom Devialet de nieuwe 110 en 170 tegen een lagere prijs kan aanbieden. Een andere belangrijke reden is het sterk verkorten van de assemblage tijd.

Natuurlijk is er ook een aantal technische verschillen tussen de diverse modellen. Zo kun je de 240 'Daisy chainen' en tot maximaal acht xemplaren koppelen om bijvoorbeeld te bi-ampen of in een multi-room systeem te integreren. De 240 is ook voorzien van een ander, groter display en extra aansluitmogelijkheden. Tussen de 110 en 170 zijn ook diverse verschillen aan te wijzen die het onderlinge prijsverschil verklaren. Zo is de 110 net als de 170 en 240 voorzien van een instelbare phonotrap, echter uitsluitend geschikt voor MM elementen. Dit heeft te maken met een eenvoudiger opzet van de analoog naar digitaalconversie. Deze gaat iets minder 'diep', iets wat wel nodig is voor het omzetten van signalen van een MC element.

Verder ontbreekt op de 110 een (instelbare) subwoofer uitgang, een (instelbare) digitale uitgang en een AES/EB digitale ingang. Was de D-Premier ten tijde van de introductie een revolutionair product, dan zijn de nieuwe 110, 170 en 240 evolutionair te noemen. Alle drie de modellen maken gebruik van de door Devialet ontwikkelde ADH versterkertechnologie. De HDMI aansluiting, destijds de verwachte standaard voor hi-res audio, heeft plaats gemaakt voor een USB ingang. De 240 is standaard voorzien van Devialet’s 'Air'Wifi streamer module, bij de 110 en 170 kan dit als extra besteld worden. Hiermee is het mogelijk draadloos hi-res muziek naar de versterker te streamen. Een laatste belangrijke aanpassing ten opzichte van de D-Premier is het toepassen van een nieuw ontwikkeld Duet moederbord. Hiermee zijn alle modellen voorbereid op de toekomst. Deze board is zo krachtig dat op termijn ook DSP toegepast kan worden.

Aansluiten en instellen

Om de Devialet 170 te kunnen gebruiken binnen mijn specifieke set-up maak ik eerst de juiste instellingen in de online configurator op de website. Mijn vM SA230 multispeler wordt als loopwerk gebruikt, en met een coaxiale Canare Digiflex kabel aangesloten. Als tuner gebruik ik het FM-gedeelte van mijn Marantz SR5007 surroundreceiver.

Om het signaal naar de 170 te sturen sluit ik een set Siltech SQ88G5 Classic interlinks aan op de (front) pre-outs van de receiver. Op die manier wordt ook het geluid van de frontkanalen bij het bekijken van films versterkt door de Devialet 170. Hiervoor geef ik in het menu van de 170 aan dat de gebruikte analoge ingang in de zogenaamde 'Bypass'-mode moet werken. In feite maak je dan alleen gebruik van het eindversterkergedeelte en werkt de volume-regeling niet. De Marantz-receiver bepaalt dan het juiste volume. Een prima gebruiksvriendelijke en hoogwaardige opzet om stereo en surround te combineren.

De andere analoge ingang wordt gebruikt om mijn Funk Vector III draaitafel aan te sluiten. Een e-mail naar Devialet zorgt ervoor dat ik in no-time de juiste instelling toegestuurd krijg om de ingebouwde phonotrap in te stellen. Je kunt kiezen voor een MM of MC element, een stereo of mono signaal, de afsluitweerstand, sampling rate. Tot zelfs de keuze uit twee RIAA curves, de 1953 of 1976 versie. Om hi-res bestanden af te spelen, koppel ik mijn HP Laptop met een USB kabel aan de 170. Hierop heb ik tevens Devialet Air geïnstalleerd om draadloos muziek te kunnen streamen.

Het standaard meegeleverde netsnoer laat ik voor wat het is, in plaats daarvan gebruik ik een Supra Lorad exemplaar. Schone stroom wordt rechtstreeks uit de meterkast aangevoerd. De normale schakelautomaat is daar vervangen door een AHP klankmodule met speciale zekering. Digitale en analoge apparaten hebben beide een eigen Inakustik AC1502-6 verdeeldoos.

Luisteren
Aangezien ik destijds bij het beoordelen van de D-Premier het ingebouwde phono gedeelte nog niet kon gebruiken, ben ik des te nieuwsgieriger naar dit aspect van de 170. Devialet geeft zelf aan dat dit onderdeel van het apparaat zeker serieus genomen dient te worden en absoluut geen gadget of extraatje is. Dit blijkt wel uit de uitgebreide instelmogelijkheden die voorhanden zijn. Ik kan dan ook niet wachten op de eerste klanken van Joe Jackson’s Cha Cha Loco van het album Body & Soul. Dit album is grotendeels opgenomen in Masonic Lodge in New York, een ruimte die ook gebruikt werd door het bekende Vanguard Studios voor klassieke opnames. Deze ruimte weet de Devialet 170 perfect te projecteren in mijn luisterruimte.

Er is veel meer diepte in het geluidsbeeld dan ik normaal gewend ben. Er wordt een prachtig 3D-beeld opgebouwd, maar het meest aansprekend is de ambiance die weergegeven wordt. Je hebt het gevoel zelf door de ruimte te kunnen lopen. Het nummer is opgenomen zonder authentieke percussie-instrumenten. Er werd voor gekozen de track precies zo op te nemen als deze ook live gespeeld werd. Slechts een drumkit, guiro en claves.

De 170 weet de klank van deze instrumenten perfect te vangen. Opvallend is de openheid waarmee alles weergegeven wordt. Je kunt als het ware rustig om de muzikanten heenlopen. Het zo vaak in recensies gebruikte "zwart om instrumenten en artiesten" is hier in grote mate van toepassing. Nog niet eerder hoorde ik de achtergrondzangeressen Ellen Foley en Elaine Caswell zo duidelijk geplaatst in de ruimte en met een zo eigen karakter qua stem. In Happy Ending krijgen de blazers alle ruimte en de Devialet 170 weet dit met verve weer te geven. De koperinstrumenten hebben precies de juiste mate van scherpte en klinken heel krachtig en dynamisch. Wanneer Tony Aiello op saxofoon inzet verschijnt er een grote glimlach op mijn gezicht. Wow, wat is dit realistisch… De dynamiek is fantastisch en er is precies dat juiste rauwe randje wat zo kenmerkend is voor een koperinstrument.

Roman is een jaren tachtig album van Rob de Nijs en hoewel over (muziek)smaak valt te twisten zijn de opnames van deze zanger altijd dik in orde. Laat Me Niet Alleen is een vertaling van Jaques Brel’s Ne Me Quitte Pas. De gelaagdheid van de mix klinkt vele malen beter dan ik gewend ben. Er is een openheid en transparantie die ik in mijn luisterruimte nog niet eerder hoorde bij het beluisteren van elpees. De laagweergave wint niet alleen aan kwantiteit maar zeker ook aan kwaliteit. Het synthesizer loopje legt een stevig fundament neer voor de muziek en klinkt retestrak.

Niet alleen 'oud' vinyl wordt beluisterd. Bruce Springsteen's laatste album Wrecking Ball uit 2012 is er in een lekkere 180 grams-vinyl persing. Afgelopen zomer was ik in de gelukkige omstandigheden The Boss live te aanschouwen tijdens het concert wat hij gaf in het Goffertpark ten Nijmegen. Op slechts enkele meters van het podium hoorde en zag ik hem zwoegen en zweten om er weer een onvergetelijk concert van te maken. Naast veel oude hits was er uiteraard aandacht voor zijn laatste album. Veel indruk maakte hij met het nummer Jack Of All Trades, een aanklacht tegen het nog immer graaiende bankwezen. Luisterend naar de elpee komt het onmiskenbare karakter van Bruce zijn stem perfect naar voren. Met een diepe en grommende stem maakt hij zijn boodschap duidelijk. Ieder woord is verstaanbaar, wat de beleving een extra dimensie geeft.

Opvallend is wederom de laagweergave. Dacht ik altijd dat de combinatie Shelter 301 met Funk Vector III ietwat aan de lichtvoetige kant was. Met de Devialet170 in de keten is de set opeens in staat diep en stevig laag weer te geven. Wanneer halverwege het nummer een soort New Orleans straatorkest invalt wordt ik getrakteerd op klappen van een grote trom die ik eerder alleen met mijn Cd-speler als bron hoorde. De blazers klinken precies goed, scherp zonder te irriteren, met bite en heel dynamisch. Hoe stil het phono gedeelte van de 170 is blijkt aan het einde van het nummer wanneer de tamboerijn veel langer hoorbaar blijft dan voorheen het geval was.

Gedurende de luisterperiode werden nog veel elpees beluisterd waarbij elke keer opviel hoe stil het phonogedeelte is. Alles klonk uitzonderlijk gedetailleerd, op ieder album wat ik draaide waren dingen te horen die eerder onderbelicht bleven. Ieder stukje muzikale informatie dat het Shelter element uit de groef wist te peuteren werd moeiteloos door de Devialet 170 doorgegeven naar de speakers. Een nagenoeg transparant doorgeefluik, zo lijkt het wel.

Hoog niveau

Bij het recenseren van de D-Premier, zoals gezegd al weer zo’n drie jaar geleden, viel al op hoe schoon, open en transparant de weergave van cd’s was. Details in de opnames gemaskeerd door de van Medevoort-set die ik destijds gebruikte, kwamen moeiteloos naar voren.

Wel, de 170 presteert op eenzelfde hoog niveau als het gaat om transparantie en de daarmee gepaard gaande detaillering. On Every Street van Dire Straits blijkt microdetails in de opname te hebben die mijn huidige van Medevoort-combinatie niet laat horen. Dit is echter niet eens het meest opvallende in de weergave. Ik val bijna van mijn luisterstoel door de prachtige gelaagdheid in de laagweergave. Wat is dit uitzonderlijk doortekend, en wat gaat het diep. Blijkbaar zijn de woofers van mijn Audiovector-speakers in de houdgreep genomen door de Devialet 170. Het is strak en gaat zo diep dat het niet alleen meer hoorbaar, maar ook voelbaar wordt. Dit is de eerste keer dat ik kippenvel krijg van laagweergave.

Eén van de knappe koppen van Devialet tijdens de introductie van de nieuwe serie, High End München 2013

Eenzelfde ervaring heb ik bij diverse nummers van Queen. De verzamelaar Greatest Hits II bevat tracks als Under Pressure, Headlong en The Invisble Man. Al deze songs drijven op een laagfundament wat deze Devialet 170 moeiteloos neerlegt. Het is fenomenaal zowel in kwaliteit als kwantiteit. Echter zonder te overheersen of details in midden en hoog te maskeren. De explosieve dynamiek sprongen in vooral The Invisible Man zijn van grote klasse.

Natuurlijk werd er niet alleen muziek geluisterd die imponeert door stevig laag en flinke dynamieksprongen. Subtiel werk werd niet geschuwd en ook hier blijkt de 170 heer en meester.

Eva Cassidy’s uitvoering van Fields Of Gold klinkt 'threadbare' en gaat direct naar het hart. Er is een prachtige plaatsing in zowel hoogte als breedte en diepte. Net als bij de D-Premier weet de nieuwe 170 het geluidsbeeld al op te bouwen voor de speakers. Dit geeft de illusie dat er echt een mens in de luisterruimte staat. De projectie in de ruimte is dusdanig dat de speakers als zodanig niet meer fysiek aanwezig lijken te zijn.

Een schitterende combinatie van subtiliteit en grote dynamieksprongen is Officium uitgevoerd door saxofonist Jan Garbarek en The Hilliard Ensemble. De ijle zang van het ensemble grijpt je bij de strot zelfs wanneer je totaal geen voeling hebt met dit genre muziek. Ondanks het fraaie samensmelten van de vier verschillende stemmen blijven ze toch individueel te horen. Totaal onverwacht en volledig vanuit het niets valt Jan Garbarek met saxofoon in. Het instrument knalt bijna door de ruimte, een kerkje, en zorgt voor een enorm contrast met de stemmen. Moeiteloos dicteert de 170 dit aan de Audiovector luidsprekers, razendsnel en zeer realistisch.

Met de snelle opkomst van "computeraudio"zag Devialet zich genoodzaakt de functionaliteit van de D-Premier hiervoor uit te breiden en aan te passen. Zo introduceerde ze de AIR WI-FI streamer module welke standaard is op de nieuwe 240 en als extra besteld kan worden op de 110 en 170. Hiermee is het mogelijk lossless hires bestanden draadloos naar de versterker te sturen vanaf een computer. De HDMI ingang van de D-Premier moest plaats maken voor een USB aansluiting zodat ook een laptop of PC bedraad gekoppeld kan worden aan de nieuwe modellen.

AIR werkte in mijn situatie afgezien van een enkele hicup, die te wijten is was aan mijn draadloos netwerk, probleemloos. Muziek weergegeven uit mijn iTunes bibliotheek klonk minimaal gelijkwaardig aan Cd weergave en in geval van 24/96 opnames zelfs nog een fractie beter. Echter met het koppelen van mijn laptop via USB gaf het beste resultaat. Beter dan cd en draadloos. Afgespeeld via MediaMonkey klonken zowel 16/44kHz standaard files als hires opnames uitzonderlijk goed. Nardis van Patricia Barber’s Cafe Blue, een geripte versie van de normale cd maakte direct indruk. Het slagwerk klonk bijzonder krachtig en met volop autoriteit. Het uitzingen van de bekkens was prachtig, precies de combinatie van metalig en subtiliteit. In Too Rich For My Blood weet de weergave mij wederom kippenvel te bezorgen. De sfeer van het nummer wordt prachtig vertaald naar de luisterruimte, met daarbij een heel mooi 3D beeld waarbij de speakers volledig lijken te verdwijnen. Wanneer de stem van Patricia de hoogte in gaat is het even slikken zo levensecht en emotioneel is de weergave.

Van de soundtrack Shaft kies ik voor Theme From Shaft een grotendeels instrumentaal nummer. De 24/88DSDDD rip klinkt bijzonder goed. Zeker wanneer je bedenkt dat het een opname uit de jaren zeventig is. De blazers hebben kracht en staan los in het geluidsbeeld. Er is bite en exact dat randje wat zo kenmerkend is voor koperinstrumenten. Op een bepaald moment klinkt een tamboerijn uiterst rechts, deze zweeft in de ruimte en gaat ver buiten de speaker. De stem van Isaac Hayes in het laatste gedeelte van het nummer is diep, vol en krachtig en verschijnt volledig vanuit het niets.

Nog even terug naar subtiel en emotie met het album JT van James Taylor. Luisterend naar het lied Traffic Jam hoor ik een breekbaarheid en nuance in James’s stem die me recht in het hart raakt. Hij staat 1:1 voor de speakers en is aan te raken. De begeleiding van een basdrum kent veel druk en klinkt bijzonder realistisch. De 24/96kHz opname is prachtig vloeiend, vol nuance en detail.

Conclusie

Grote vraag is of de nieuwe Devialet 170 net zo goed is, of mogelijk beter, dan de oorspronkelijk beluisterde D-Premier. Het is ondertussen drie jaar geleden dat ik deze mocht beluisteren, en het is dan ook gevaarlijk hier uitspraken over te doen. Zeker wanneer een direct vergelijk niet meer mogelijk is. Wel weet ik dat deze 170 weer net zo veel indruk op mij maakte als de D-Premier destijds deed. Gebleven is de fantastische schone, transparante, neutrale en uitzonderlijk gedetailleerde weergave.

Wat de 170 qua weergave onderscheidt van de oer D-Premier is een fractie meer 'smoothness' – wat de emotionele beleving bij het beluisteren van muziek nog groter maakt. Met de toevoeging van AIR en een USB ingang is de nieuwe lichting Devialet-versterkers nog universeler dan voorheen. Sprak ik destijds bij de D-Premier al van een uitstekende prijs-kwaliteitverhouding, dan kan ik niet anders dan concluderen dat deze Devialet 170 een ‘koopje' genoemd mag worden. Dit is de toekomst van high-end weergave in optima forma!

HiFi.nl plus- en minpunten
+ prijs
+ geluidskwaliteit
+ flexibiliteit

- afleesbaarheid display
- smaakafhankelijke vormgeving

Aanvullende informatie:
Devialet 170
6.990, - euro
Importeur: D&D Audio 

Gebruikte apparatuur:

vM CA350 voorversterker vM PA350 eindversterker vM PHM3 SE phonotrap vM SA230vM SACD speler Funk Vector III draaitafel met RB300 arm Shelter 301 element Panasonic DMP-BD30 Blu-Ray speler Audiovector S3 Avantgarde Arreté speakers Audiovector K-C Signature centerspeaker Polk FX3i surround speakers Panasonic TH42PV45 plasmascherm Marantz SR5007 surround receiver Bekabeling en accessories: vM SQ interlinks vM SC3R luidsprekerkabels Inakustik AC1502-6 stekkerblok Inakustik en Oehlbach HDMI kabels Supra Lorad netsnoeren AHP klankmodule Quadraspire QX25 voetjes Quadraspire Q4L audiorack