REVIEWB&W

Digitale televisie zonder settopbox?

Gastauteur | 22 augustus 2008 | B&W

Heel wat van de toestellen uit dit dossier beschikken over een ingebouwde DVB-T-tuner. Daarmee kan je digitale uitzendingen die via de ether worden uitgezonden oppikken met een antenne. Jammer genoeg is het DVB-T-aanbod in Vlaanderen erg beperkt: je kan de televisie- en radiozenders van de VRT en RTBF ontvangen, als je in een gebied zit met voldoende ‘dekking’. Je moet je dus tevredenstellen met Eén, Canvas/Ketnet, La Une en La Deux, en de openbare (DAB-)radiostations. In Nederland is de situatie iets minder grim. Via Digitenne kan je een degelijk, betalend DVB-T-aanbod binnenhalen. Hiervoor is er een CAM beschikbaar zodat je de ingebouwde DVB-T-tuner van een televisie kan gebruiken zonder settopbox. DVB-C-ontvangst met een ingebouwde tuner ligt jammer genoeg heel wat moeilijker. In het gebied dat bediend wordt door Indi, kan je heel wat zenders – waaronder zowat alle Nederlandstalige kanalen – van de kabel halen in digitale kwaliteit, als je televisie over een ingebouwde DVB-C-tuner beschikt. In Telenet-gebied zijn echter alleen de zenders beschikbaar die met de gratis kabeltuner te ontvangen zijn (Arte, BBC World, CNN, CNBC, TCM, TVE en France 3). De toestellen uit deze test die uitgerust zijn met een DVB-C-tuner (Sony, Loewe), beschikken ook over een CI-slot (Common Interface) waarin je een CAM (Conditional Access Module) kwijt kan. Die CAM bevat dan de benodigde smartcard om de gecodeerde kanalen te ontvangen. Zolang Telenet die CAM echter niet beschikbaar maakt voor haar abonnees, is zo’n ingebouwde DVB-C-tuner dus eigenlijk onbruikbaar in Telenet-gebied. Hoewel het DVB-C-aanbod in Nederland erg ruim is, kampt het met hetzelfde probleem als in Belgie: de settopbox blijft ook daar dus verplicht.



De televisies van Loewe kunnen ook uitgerust worden met een door TV Vlaanderen gecertifieerde DVB-S-ontvanger. Met deze combinatie kan je als TV Vlaanderen-abonnee dus van digitale tv via de satelliet genieten zonder een extra settopbox op de televisie aan te sluiten.

Vlaanderen is een sterk bekabeld land. Jammer genoeg versleutelt Telenet zowat alle digitale zenders op de kabel. Je zit dus nog steeds vast aan een externe settopbox, ook al beschikt je tv-toestel over een ingebouwde DVB-C-tuner.


Aansluitingen


Op deze 42-inch Full HD-toestellen is het van groot belang dat je de correcte aansluitingen gebruikt. Composiet of S-video-verbindingen zijn dan ook uit den boze, tenzij het echt niet anders kan. De reden daarvoor is de beeldkwaliteit die deze aansluitingen bieden, die simpelweg te beperkt is. Bovendien kunnen die aansluitingen niet gebruikt worden voor het aanleveren van HD-beelden. De Scart-aansluiting levert wel een kwalitatief hoogstaand beeld, op voorwaarde dat je bron instelt op ‘RGB over Scart’. Maar ook Scart kan geen HD-beelden aanleveren. Wie gebruik wil maken van een dvd-speler met upscaling-functionaliteit, een Blu-ray-speler, een HDTV-decoder of een next gen spelconsole moet dus gebruikmaken van HDMI of component video om het toestel met de televisie te verbinden. De HDMI-versie is daarbij van weinig belang tenzij je over een zeer recente camcorder beschikt die kan opnemen met xvYCC-kleuren. In dat geval opteer je best voor een toestel dat ook xvYCC-kleuren ondersteunt – en bijgevolg ook over een HDMI 1.3-aansluiting beschikt – zoals de beide Panasonic-toestellen of de Sony KDL-40W4000. Wat audio betreft beschikken sommige toestellen over een digitale optische of coaxiale uitgang. Dat kan erg interessant zijn als je de televisie ook op een AV-receiver of home theater in-a-box-set wil aansluiten. Een gewone stereo cinch-uitgang voldoet daar voorlopig ook nog voor, vermits analoge televisie-uitzendingen beperkt zijn tot stereogeluid en je voor zowat alle digitale televisie-uitzendingen in België nog een externe decoder nodig hebt.



Twee tot drie HDMI-aansluitingen, een component video-aansluiting en twee Scart-connectoren zijn een goede selectie om al je bronnen op aan te sluiten.
Tiptoetsen, zoals die van de JVC, storen de lijn van het design aanzienlijk minder dan gewone druktoetsen.


Blu-ray of dvd?

Al geruime tijd krijgen we vragen over hoe makkelijk het verschil tussen de Blu-ray-versie en de dvd-versie van een film te spotten is, vertrekkend van een degelijk scherm en een goede speler. Laat 42-inch nu net het beeldformaat zijn waarbij HD-beelden op papier echt een meerwaarde beginnen te leveren, en het moment leek ons rijp voor een side-by-side test.

Een zoektocht tussen de testtoestellen leerde ons dat de twee Loewe-televisies uit deze test identiek zijn wat beeldtechnologie betreft, ideaal voor een vergelijkende test dus. We stellen de twee schermen op: één met onze Pioneer BDP-LX70 Blu-ray-speler als beeldbron, en één met de Denon DVD-3910 dvd-speler. We toveren uit onze schuif de dvd- en Blu-ray-versie van I Am Legend en beginnen de test.

Al snel wordt duidelijk dat de Blu-ray-versie wel degelijk heel wat meer detail toont… maar we moeten dat verschil toch enigszins nuanceren. Wolkenkrabbers op de achtergrond of bomen leveren een duidelijk waarneembaar verschil op, maar wanneer we op ongeveer drie meter van het scherm zitten, wordt ook duidelijk dat we die extra resolutie nooit écht actief waarnemen. Je focust je aandacht immers vooral op de hoofdpersonages en niet op de achtergrond, bij het bekijken van een film. Anders wordt het met details, zoals een shot van alle briefjes die op een ijskast kleven. Ook al is dat aspect slechts een onderdeel van het totaalbeeld, toch merk je onmiddellijk dat je bij de Blu-ray-versie alle opschriften op de briefjes kan lezen, terwijl er bij de dvd enkel een suggestie van tekst is. De inhoud van de tekst is daar echter reddeloos verloren gegaan.

Wanneer we op twee meter (of dichter) van het scherm gaan zitten, blijkt de Blu-ray-versie zonder meer superieur. Het tv-scherm onthult dan al heel snel allerlei beelddefecten in de de dvd-versie. Of we de upscaling van de dvd aan het scherm of de dvd-speler overlieten, veranderde daarbij niets aan het resultaat.

Tot slot haalden we nog een niets vermoedend redactielid de kamer binnen. Die wees na enkele seconden zonder aarzelen de Blu-ray-versie aan. Het verschil in resolutie loont dus wel degelijk de moeite, maar je oude dvd-collectie vervangen lijkt ons absoluut overbodig.

MERK

EDITORS' CHOICE