In 1986 was de frisse douche van de punk alweer aardig vergeten en was een plaat opnemen meestal een kwestie van lang schaven in de studio. De eerste CD’s van de Cowboy Junkies waren een verademing: simpel en puur, live opgenomen met een enkele microfoon door iemand die dat goed kan.

Die iemand was Peter Moore, een geluidstechnicus met een missie. Op 28 juni 1986 plaatste hij zijn beroemde Calrec Ambisonic Microfoon in de repetitieruimte van het jonge Canadese bandje met een naam die scherp contrasteert met de voorgebrachte klanken. Want wie iets ruigs en heftigs verwacht komt van een koude kermis thuis. Margot Timmins is een sirene, en dan bedoel ik niet om alarm te slaan maar het fenomeen dat schepen op de klippen laat lopen. Zacht, zuiver en betoverend zingt ze op dit album voornamelijk klassieke bluesnummers, maar dan helemaal uitgebeend en uit elkaar gehaald, nauwelijks nog herkenbaar. Het vrouwelijk perspectief alleen al werkt vervreemdend in de stoere mannenteksten van Robert Johnson, John Lee Hooker, Lightnin’ Hopkins en Big Joe Williams, gecomplementeerd met State Trooper van Bruce Springsteen en een kort eigen nummer dat per ongeluk tijdens de repetities tot stand kwam.

Kenmerkend voor het geluid van de Cowboy Junkies is dat ze heel veel open ruimte creeren. Ze zijn zuinig met noten, en dat geeft zowel rust als spanning. Het dynamisch bereik is extreem breed, met de superlage, door de Jah Wobble sound op het tweede PIL album (Metal Box/Second Edition) geïnspireerde baslijnen van Alan Anton en de schille gitaarpartijen van Michael Timmins. Het drummen van Peter Timmins (Cowboy Junkies is een beetje een familiebedrijf) is spaarzaam en functioneel.

De nieuwe mastering van het Mobile Fidelity Soundlab maakt duidelijk hoe fantastisch de opnamen van Peter Moore waren. Er is niets opgesmukt of afgevlakt, dit heeft de kwaliteit van eind jaren 50 opnametechniek, een ambachtelijke aandacht voor puurheid dat met de veelsporentechniek verloren gegaan lijkt. Het live-gevoel maakt deze muziek extra kwetsbaar en effectief. Het doel van hifi is klanken zo natuurgetrouw te reproduceren, en dat is precies wat hier gebeurd is. De ongenadig rechtstreekse sound van de gitaarversterker, de ietwat door de PA vervormde en in volume gecontroleerde stem. Je bent echt aanwezig in de broeierige garage die als repetitieruimte dienst deed. Gewoon een hele goede microfoon in een ruimte, rechtstreeks naar twee digitale sporen en niks meer aan doen verder; een even simpel als effectief procédé.

Hun meest succesvolle album maakten de Cowboy Junkies twee jaar later. The Trinity Sessions werd op dezelfde wijze opgenomen, live zonder overdubs, met één microfoon, maar nu in een kerk. Het debuutalbum Whites Off Earth Now!! is dan nog een stuk intiemer, zeker in deze sublieme nieuwe uitvoering. Dat de SACD ook een naar 5.1 surround omgewerkte versie bevat kan als een aantasting van de oorspronkelijke bedoeling opgevat worden, maar hij klinkt er niet minder om. Ook op een reguliere CD afgespeeld is de geluidskwaliteit overrompelend goed.

De uitgave is vormgegeven als een miniatuurvariant op de MOFI vinylverpakking: een kartonnen klaphoesje met een zorgvuldig beschermd schijfje en bovendien een massa aan achtergrondinformatie. Mooi stukje popgeschiedenis.

Aanvullende informatie:
9 tracks, speelduur 43:16
Hybride SACD, 5.1 en 2.0
Mobile fidelity Surround Series UDSACD 4010 www.mofi.com
Website band: www.cowboyjunkies.com