Hifi en underground, dat lijken begrippen die op gespannen voet met elkaar staan. Aandacht voor klankperfectie en al experimenterend trappen tegen de gevestigde orde. Gerry Arling en Richard Cameron zijn niet vies van een dubbele bodem of een flinke paradox. Klinken doet het comeback album van de grondleggers van de ‘easy tune’ rage in ieder geval uitstekend.
Een auto-ongeluk met hun tourbus in 2002 vormde mede de aanleiding voor een langdurige split. De nieuwe samenwerking kreeg gestalte door het heen en weer sturen van geluidsbestanden tussen de studio’s van de beide heren, woonachtig in Groningen en Berlijn. De verwijzingen naar zo fout mogelijke easy listening muziek zijn drastisch teruggebracht, al valt er best nog wel een bronstig Boney M koortje te herkennen hier en daar. Het gevoel voor perfecte popsongs is er bepaald niet minder op geworden. Hi-fi Underground is een behoorlijk volwassen plaat, in de traditie van elektrobands als The Human League, en in Open en het instrumentale slotnummer Slow Food sterk lijkend op het Franse Air. Hoewel het instrumentarium hoofdzakelijk elektronisch is worden ook ‘gewone’, zelfs akoestische instrumenten niet geweerd. Alles volgens een strikt economisch principe: als het niet nodig is, weglaten. Wat overblijft is kraakhelder.
Ook de teksten zijn simpel maar weldoordacht. Intelligent is niet hetzelfde als moeilijk doen. De boodschap is positief: pluk de dag, de formuleringen ongekend bondig. Je leeft maar één keer, dus “Get naked and shake it”. Er zijn een paar fijne dansvloerkrakers, maar de hoogtepunten worden gevormd door twee door ene Miss Lalavox gezongen nummers, Games en het kwetsbare Change.
In de tweede helft van de CD wordt de irritatiegrens opgezocht met Computer en Popcorn 2000. Hieruit blijkt dat het verleden nog niet helemaal afgesloten is. Het vertoon aan veelzijdigheid gaat wat ten koste van de consistentie van het album, waarop de wat serieuzere liedjes de meeste indruk maken. Er wordt wel op wat veel benen gehinkt, maar vooral met Change niet meer uit het hoofd te branden kan ik alleen maar hopen dat “Everthing’s gonna be allright, Tell me nothing’s changed tonight.” Of tomorrow.
Aanvullende informatie:
12 tracks, speelduur 44:18
Label: Challenge Records www.challenge.nl
Website: www.arlingandcameron.nl
