Deze dame staat al jaren aan de top van de Britse jazz scène en is al even zo vele jaren verbonden aan de Linn stal. Zij weet mij al jaren te bekoren zoals ik eerder aangegeven heb in recensies van ‘The Very Best Of Claire Martin’ uit oktober 2002 en ‘Too Darn Hot’ uit januari 2003.
Dit laatste album is voor mij nog steeds de Claire Martin disc ‘to own’. Hetgeen overigens niet betekent dat de overige releases te versmaden zijn. 
Regelmatig brengt Linn boxes uit waarin meerdere albums van een artiest samengevoegd worden. Ditmaal is dat een set van drie eerder uitgebrachte CD’s van de ‘Madonna Of British Jazz’.
Opvallend genoeg is slechts één van de albums, het uit 1996 daterende ‘Make This City Ours’ (Linn CD AKD 066) een echt jazz album.
Het gelijknamige nummer, ooit eveneens opgenomen door Sarah Vaughan, opent de CD en is meteen één van de hoogtepunten.
Het in mijn oren beste nummer is echter het mede door Claire geschreven ‘Empty Bed’.
Daarnaast zijn onder andere echte classics uit het great American songbook als ‘How Deep Is The Ocean’- met een lekkere solo van de op deze schijf flugelhorn en trompet spelende Gerard Presencer – en ‘No Moon At All’ in een sublieme uitvoering te beluisteren.
Het uit 1999 daterende ‘Take My Heart’ (Linn HDCD AKD 093) is een verrassend overgangsalbum waarbij Claire overstapt van jazz naar pop met arrenbie, folk, jazz en rock invloeden. Nick Drake’s ‘Riverman’ laat de sensuele warmte in Claire’s stem prachtig uitkomen en het titelnummer prefereer ik verre boven de versie van Engelbert Humperdinck. Sterkste nummers zijn Paul Simon’s ‘Jonah’, ‘Baby Plays Around’ van Elvis Costello en vooral ‘Help’ van The Beatles, hier in een verrassende, in tempo sterk vertraagde versie met Oasis’Noel Gallagher, die tevens voor het arrangement tekende, op akoestische gitaar.
Ook het uit 2000 stammende ‘Perfect Alibi’ (Linn HDCD AKD 122) maakt een detour door popland. In nummers als ‘How Can I Be Sure?’ – bekend in uitvoeringen van the Rascals en Dusty Springfield – en ‘Up From The Skies’ van Jimmy Hendrix klinkt weliswaar een eigen interpretatie door maar het heerlijke improviseren wat we kennen van haar echte jazz albums ontbreekt volledig. Wat blijft is quality pop waarin de kracht van Claire’s stem en improvisaties bewaard blijft. Ook al is ‘Perfect Alibi’dan minder sterk dan ‘Take My Heart’.
Met slechts één echt jazz album en twee pop albums is deze box minder geschikt voor de fans van Claire’s jazz albums. Hij is echter ideaal als kennismaking met de exceptionele stem en de muzikale diepgang van deze Britse zangeres.
Aanvullende informatie:
Format The Linn Box 2 AKD 265
Label Linn Records 2005
Site: www.linnrecords.com
