REVIEW

Laura Veirs – Years of Meteors

Jan Luijsterburg | 24 november 2005

Tijdens een graafsessie in China zag geologe Laura Veirs plots het licht: haar toekomst lag in liedjes. Vanuit woonplaats Seattle bestookt ze de wereld sindsdien met geweldige CD’s vol hoogst originele songs, gezongen met een ingetogen stem, ergens tussen Suzanne Vega, Mirah  en Cat Power in. Years of Meteors is alweer haar vijfde album, en het tweede dat wereldwijd via het gerenommeerde Nonesuch verspreid wordt.

Laura Veirs – Years of MeteorsDe liedjes zijn opnieuw erg intrigerend – Laura neemt je mee naar een zeer eigen wereld, ‘Galaxies’ waarin de natuurverschijnselen uit haar vroegere vak een grote rol spelen. Titels als Magnetized en Where Gravity is Dead zijn daar voorbeelden van. Haar droomachtige teksten zijn poetisch, klinken prachtig zonder te rijmen. Dat alleen is al bijzonder: het eindrijm is zowat een verplichting in het van tradities doorspekte oude ambacht van de songschrijverij.

Ook inhoudelijk zijn de woorden niet gemakkelijk te kraken, naar een betekenis achter de gedetailleerde observaties moet je graven als een geoloog. Ze zijn koel maar ook uiterst persoonlijk. Laura oogt ook niet direct als een type dat snel publiekelijk in emoties uitbarst. Koel, maar diep.

De muziek sluit naadloos aan bij de teksten: het is een eigenzinnige vorm van ‘Americana’, doorspekt met rare elektronische geluidjes en ongebruikelijke wendingen. In vergelijking met de voorganger, het even sobere als indrukwekkende Carbon Glacier, is Years of Meteors wat gevarieerder en minder melancholisch gestemd. Dat komt vooral door de aanwezigheid van een paar lekker vlotte popsongs en een groter aandeel van Laura’s vaste band, The Tortured Souls. Waar Veirs anders altijd eerst de nummers akoestisch opneemt, om er vervolgens een paar aan te kleden met wat extra instrumenten, was de werkwijze nu andersom. Liedjes die al live gespeeld waren werden meteen als band opgenomen, waarna Laura nog een paar akoestische gitaarliedjes toevoegde, zoals het prachtige Spelunking (weer zo’n titel).

Hoewel hij slechts op een paar nummers meespeelt levert Eyvind Kang met zijn viola opnieuw een belangrijke bijdrage. Vooral het prijsnummer Parisian Dream wordt door zijn oosters aandoende riff op onnavolgbare wijze de ruimte in gedreven. Sommige nummers geven zich niet meteen gewonnen, maar dat is wel het geval voor het aansprekende Galaxies, dat dan ook als single uitgebracht is. Ook een toepasselijke titel, want Laura Veirs neemt je er mee naar toe, met haar onweerstaanbaar koel gebrachte muzikale avonturen. Een aanrader, en hij klinkt daarbij nog fraai ook, met van die hele diepe baslijnen af en toe.


Aanvullende informatie:

12 tracks (plus een klein hidden, zeer lofi trackje, opgenomen op een antwoordapparaat?)
Speelduur: 47:39
Label: Nonesuch Records 
Distributie: Warner Music
Website artiest: www.lauraveirs.com


EDITORS' CHOICE