De twee broers in deze sombere en zeer indringende film zijn behoorlijk uit elkaar gegroeid. Dat verandert als Thomas een zeldzame en fatale bloedziekte krijgt en hij zijn homoseksuele broer Luc om bijstand vraagt.
Thomas’ vriendin kan de gestage aftakeling van haar vriend niet aanzien en verdwijnt uit beeld, waardoor Thomas helemaal op zijn broer aangewezen lijkt. Hun contact verloopt aanvankelijk stroef. Als we getuigen zijn van de manier waarop hun ouders met elkaar omgaan wordt dat heel begrijpelijk: er is slechts plaats voor verwijten en geruzie. Geleidelijk ontworstelen de broers zich, in het aanschijn van de dood, aan dit vernietigende patroon, en komen elkaar nader dan ooit.
Ondertussen zit de camera ongemakkelijk dicht op het onttakelende lichaam van Thomas. Gedetailleerd volgen we de scheerbeurt die zijn lichaam krijgt ter voorbereiding van een operatie. Wonden en littekens spelen sowieso een grote rol, ook in overdrachtelijke zin.
Het verhaal wordt niet in chronologische volgorde verteld: we zien regelmatig fragmenten van het laatste deel van Thomas’ leven, als de broers zich in een vakantiehuis aan het strand teruggetrokken hebben om de dood af te wachten. Soms wordt de maand aangegeven om ons te helpen bij het bepalen van waar we ons in het verhaal bevinden. Door dit heen en weer springen in de tijd krijgt de ontwikkeling die de karakters doormaken een extra relief.
Aan de oppervlakte lijkt Son frère een simpel, minimalistisch verhaal. Stiekem wordt echter een enorme diepte aangeboord. Prachtig toont de film hoe koud we tegen elkaar kunnen zijn, hoe we met lege handen staan als het er werkelijk op aan komt, en hoe we er dan toch nog het beste van weten te maken. De jury van het filmfestival van Berlijn zag die kwaliteiten goed in, en bekroonde de film net als Chéreau’s al even indrukwekkende vorige film, Intimacy. Wellicht heeft de veelzijdige regisseur met grote staat van dienst nog het nodige meegepikt van de intensiteit van Michael Haneke, toen hij als acteur meedeed in Le temps du loup.
De beelden zijn even sober als het verhaal. Ook muziek is schaars: de soundtrack bestaat slechts uit het nummer Sleep van Marianne Faithfull in een arrangement van Angelo Badalamenti. Dat had heel pathetisch kunnen zijn, maar hier werkt het fantastisch. Noemenswaardige extra’s bevat de DVD niet, een onvergetelijke film wel.
Aanvullende informatie:
Frankrijk, 2003
Speelduur: 88 minuten
Regie: Patrice Chéreau
Scenario: Patrice Chéreau en Anne-Louise Trividic naar een boek van Philippe Besson
Met: Bruno Todeschini, Eric Caravaca, Nathalie Boutefeu
Beeld: 16:9 anamorf
Geluid: Dolby digital 5.1
Label: ART film
Distributie: Filmfreak www.filmfreaks.nl