REVIEW

Sonny Rollins - Saxophone Colossus

Jan de Jeu | 21 april 2005

Vierenzeventig jaar oud is hij inmiddels maar zijn toon is nog steeds even rijk, vol en rond als op dit album dat halverwege de jaren vijftig van de vorige eeuw opgenomen is. Onmiddellijk herkenbaar, net als de lange thematische improvisaties, gekenmerkt door melodieuze inventiviteit en de daarmee gepaard gaande beheersing van alle denkbare stijlen, uiteenlopend van ballads tot calypso`s. De veelvuldig voorkomende Caribische ritmes verwijzen naar zijn roots, met ouders die in dat gebied geboren zijn.

Sonny Rollins; Saxophone Colossus"Saxophone Colossus" is één van de belangrijkste albums die hem op de kaart gezet hebben als één van de grootste nog in leven zijnde jazz muzikanten. Voor velen is hij tevens de grootste in leven zijnde tenor saxofonist.

Dit album is opgenomen op 22 juni 1956 door Rudy van Gelder in zijn studio in Hackensack, New Jersey. Sonny wordt begeleid door Max Roach op drums, Tommy Flanagan op piano en Doug Watkins op bas. Hoewel ik niets ten nadele van Flanagan en Watkins wil zeggen, in tegendeel zelfs, is dit toch duidelijk een plaat van Rollins en Roach.
Het sterkst komt dat tot uitdrukking in het laatste nummer "Blue Seven" waarin zij perfect, relaxed, en tegelijkertijd geïnspireerd, op elkaar inspelen.

Het is wellicht het mooiste schoolvoorbeeld van hoe een jazznummer dient te worden opgebouwd. Het openingsnummer – het op de eerder genoemde Caribische ritmes geïnspireerde "St Thomas"- is in de loop der jaren uitgegroeid tot dé herkenningsmelodie van Rollins en wordt, ook heden ten dage nog, tijdens vrijwel ieder concert uitgevoerd. Roach begint met een stuwend ritme waarop Rollins fraai inhaakt. Het daarop volgende "You Don’t Know What Love Is" is daarentegen een heerlijke ballad waarin Rollins zijn lyrische kwaliteiten ten toon spreidt. "Strode Rode" is een swingende blues met wederom de drijvende Roach en ditmaal ook een fraaie solo van Flanagan. Kurt Weil’s "Moritat" , beter bekend als "Mack The Knife", wordt hier tenslotte in een pittige versie neergezet.

Sonny Rollins; Saxophone Colossus

Rollins voelt zich belemmerd wanneer hij in studio’s moet spelen. Hij komt met name tot grote hoogte gedurende live optredens. Op dit album is desalniettemin iets van die ‘live’ energie terug te vinden. Mede dankzij het XRCD proces waardoor de opanme weer als nieuw klinkt. Het is één van de meest essentiele jazzopnamen aller tijden en tegelijkertijd een plaat die door zijn diversiteit en de goed te volgen opbouw van de – niet al te ingewikkelde – solo’s zeer toegankelijk is voor muziekliefhebbers die een schijf zoeken om kennis te maken met de muzieksoort die bekend is onder de naam jazz. Sonny Rollins wordt - vanwege zijn gelijkenis met een voormalige pitcher van de Brooklyn Dodgers; Don Newcombe - door zijn vrienden "Newk" genoemd. Ik vind al jaren dat "Saxophone Colossus" als bijnaam veel beter bij hem past.

Aanvullende informatie:
Format: (XR)CD: JVCXR-0221-2
Label: JVC Disc America Company
2750 Barrett Lakes Blvd
Kennesaw
GA 30144
USA


EDITORS' CHOICE