Royal Concertgebouw Orchestra - Mariss Jansons
Als mensen die niet vertrouwd zijn met klassieke muziek iets zoeken om kennis te maken met deze ‘nieuwe wereld’ kan ik ze altijd van harte de negende van Dvořák aanbevelen. Het is niet voor niets een van de populairste werken voor orkest, vol aanstekelijke melodieen, met een drive en dynamiek die zelfs de meest ongedurige jongeling geen kans tot verveling oplevert. 
Het stuk uit 1893 toont ook dat ‘cross-over’ niet iets nieuws is. Dvořák had tot dan vooral faam gemaakt als de man die de klassieke muziek uit zijn land een eigen Boheems karakter gaf. Door Slavische volksmuziek te integreren verdreef hij de Duitse invloeden die de muziek destijds domineerden.
Nadat hij gevraagd was les te komen geven op het eerste Amerikaanse conservatorium wilde hij iets soortgelijks te doen voor Amerika. Negro-spirituals en traditionele Indiaanse melodieen kregen een plaats in de symfonie uit ‘de nieuwe wereld’. Ondanks die bedoelingen klinkt het stuk toch vooral Oost-Europees, met haar karakteristieke temperamentvolle ritmes.
Het is een echt knalstuk, dat ieder publiek overal plat speelt. Een ideale opener voor een nieuw project, waarin de meest enthousiast ontvangen stukken van het concertseizoen op SACD in eigen beheer uitgebracht worden door het Koninklijk Concertgebouw Orkest. Het idee kwam oorspronkelijk van het LSO (London Symphony Orchestra). Het initiatief van het RCO (ook met zo’n hippe afko) valt mooi samen met de komst van de nieuwe ‘chief conductor’, Mariss Jansons, die hiermee extra in het zonnetje gezet wordt.
De opname, gemaakt door AVRO Klassiek, dateert van 6 juni 2003, toen Jansons dus nog een gastdirigent was. Een visitekaartje dat inmiddels dubbel en dwars verzilverd is.
De live opname is perfect van dynamiek en sfeer. Er zijn geen foutjes of publieksgeluiden te horen, maar de uitvoering heeft wel de spontaniteit en urgentie van een live-uitvoering. Kortom: wel de voordelen, niet de nadelen. Een prachtige uitvoering, waarin het orkest uitgebreid het kenmerkende palet aan klankkleuren kan laten horen waarmee het haar wereldwijde reputatie verwierf, in de zaal die zich daar bij uitstek voor leent.
De SACD is zoals tegenwoordig gebruikelijk van het hybride type. Dus ook op gewone CD spelers af te spelen. Om het orkest in 5.0 surround overal vandaan te horen komen is vanzelfsprekend daartoe bestemde apparatuur nodig. Er zijn geen extra stukken opgenomen om het schijfje volledig te vullen. Persoonlijk vind ik dat erg prettig. Een stuk duurt zolang het duurt, en wat snippertjes erbij om de 70 minuten te halen maakt een programma meestal niet evenwichtiger. Door een schappelijke verkoopprijs te hanteren hoeft niemand zich bekocht te voelen.
Aanvullende informatie:
Speelduur: 41:21
Label: RCO live
Distributie: Codaex
Koop de negende van Dvořák op HighFidelity Disc.
