REVIEW

Cradle of Filth - Godspeed on the Devil’s Thunder

Eric de Boer | 04 december 2008
Het jongste album van de epische black metal formatie Cradle of Filth ligt sinds kort in de schappen van cd-winkels. Voor Godspeed on the Devil’s Thunder heeft zanger en tekstschrijver Dani Davey zijn inspiratie gehaald uit het leven en de dood van een Franse edelman, Gilles de Rais.

Cradle of Filth- Godspeed on the Devils ThunderDeze welgestelde Fransoos uit de vijftiende eeuw had de lugubere gewoonte om zich te verdiepen in alchemie, ketterij en meerdere duistere zaken, maar verschool zich achter een obsessieve vroomheid. Ideaal voer voor een black metal band als CoF om een album vol over te componeren en zeg nou zelf, een heftige muzieksoort als deze gaat niet echt goed samen met gezang over bloemetjes en verliefdheid.

Op het vorige album Thornography werd al duidelijk dat CoF zoekende was naar een natuurlijke soort evolutie in hun geluid en composities. Doorgevoerd op Godspeed, maar voorzien van een veruit betere productie brengen de duistere heren en dame een waar epos ten gehore. De vergelijking met het tien jaar geleden uitgebrachte relaas over de Hongaarse gravin Erzsebet Bathory (Cruelty and the Beast) is dan ook snel gemaakt.

In het laatste decennium is de band weliswaar uitgegroeid tot het commerciele fenomeen dat ze nu zijn, maar bijna ieder album gaf een logische muzikale vooruitgang aan. Toch is het heel makkelijk om de link te leggen met vroegere albums, ware het niet dat er meer diversiteit is gekomen. Zo bedient de band zich van een groter koor, meer vrouwenzang (de track The Death Of Love heeft vrouwelijke zang). De vette maar voor het genre relatief goede productie lag in handen van Andy Sneap. Heel herkenbaar zijn de invloeden van andere bands bijvoorbeeld Iron Maiden, vooral in de solo’s. Toch geven de composities een geheel eigen herkenbaarheid, niet in de laatste plaats door de briljante vocalen van zanger Dani, die meer bereik in zijn stembanden heeft dan een gemiddelde sopraan en bas samen. Atmosferisch ondersteund door een verteller aan het begin van iedere track, de stem van horrorheld Doug Bradley (Pinhead) voor de vierde keer in dienst van CoF en veel, heel veel afwisseling in snelheid. Puur muzikale nummers tussendoor, een onheilspellend intro en een briljante afsluiting met een waar epiloog (Corpseflower). Complex, divers en toch toegankelijk. Zoals ik de band ken. Favoriete nummers zijn voor mij The Death Of Love, Midnight Shadows Crawl To Darken Counsel With Life (typerend voor CoF) en Ten Leugues Beneath Contempt.

Zin in een stevige pot black metal met veel melodie, loeisnelle riffs en snijdende vocalen? Tekstueel gezien kan Cradle of Filth zo geplaatst worden naast Edgar Allan Poe. Muzikaal zijn ze nog steeds één van Engeland’s grootste exportproducten, en terecht.


Aanvullende informatie:
Godspeed on the Devil’s Thunder wordt uitgebracht op cd (Roadrunner Records).
Er bestaat ook een LP van dit album, alsmede een dubbel cd digipack met extra’s.

EDITORS' CHOICE