REVIEW

CocoRosie - The Adventures of Ghosthorse & Stillborn

Jan Luijsterburg | 26 april 2007

Toen zusjes Sierra en Bianca Casady drie jaar geleden La Maison de Mon Rêve uitbrachten leken de rare stemmetjes begeleid door de complete collectie Fisher Price speelgoed nog een gimmick. Twee albums later is duidelijk dat de bijzondere wereld die ze oproepen een blijvertje is. Wel is er meer structuur in de liedjes en is meer dan voorheen een scheut hiphop te herkennen.

CocoRosie - The Adventures of Ghosthorse & StillbornSierra en Bianca, door hun moeder Coco en Rosie genoemd, maken deel uit van een hippie-achtige groep verwante geesten, fraai geportretteerd in de Uur van de Wolf documentaire The Eternal Children van David Kleijwegt, in zijn geheel te zien op YouTube. De film biedt een mooi beeld van mensen die de spelregels van onze materialistische haastmaatschappij volledig naast zich neerleggen en zelf een soort kinderlijk paradijs geschapen hebben, dat ook nog eens de basis vormt voor succesvolle artistieke carrières.

The Adventures of Ghosthorse & Stillborn wijkt niet hemelsbreed af van de twee voorgaande albums van CocoRosie, maar er zijn wel ontwikkelingen.

Allereerst is veel meer aandacht aan de productie besteed. Men reisde af naar IJsland, waar producer Valgeir Sigursson (o.a. Björk) prachtig werk leverde. Er is meer ruimte voor de individuele achtergronden van de zussen: hiphop van Bianca, de klassieke operaopleiding van Sierra, soms gecombineerd in hetzelfde nummer. Gebruik van harp en beats gecombineerd met krakerige stemmetjes roepen snel de associaties Björk en Joanna Newsom op. Verder wordt nog steeds vooral geluid gemaakt met dagelijkse gebruiksvoorwerpen. Fietsbellen, telefoons, speelgoed, speeldoosjes, muntgeld, maakt niet uit.

Alles bij elkaar lijkt het nieuwe album een stuk toegankelijker, met eigenzinnige raps als in openingsnummers Rainbowarriors en Promise en in het mooie Werewolf. Er is aanstekelijke meligheid in de bizarre meezinger Japan. Daarnaast zijn er bizarre geluidscollages, ontroerend mooie liedjes als Sunshine, en bijdragen van geestverwanten Devendra Banhart, die een nummer schreef, en Antony Hagerty (van Antony and the Johnsons) die de afsluitende maten van het album zingt. Sommige liefhebbers van het eerste uur vinden misschien dat er te weinig veranderd is of dat de charmante naïviteit plaats dreigt te maken voor een meer zelfverzekerde excentriciteit. Daar staat tegenover dat hier sprake is van muzikale verdieping.

Voor wie er nog niet geweest is: The Adventures of Ghosthorse & Stillborn is een goede introductie tot de boeiende droomwereld van twee bijzonder prettig gestoorde geesten. Niet iedereen zal het naar de zin hebben – bij velen zal CocoRosie snel op de zenuwen werken en in de categorie irritante aanstellerij ingedeeld worden, maar dat heb je als je zo ongegeneerd afwijkt van de gebaande paden.


Aanvullende informatie:
12 tracks, speelduur 41:06
Label: Touch and Go Records 
Distrubutie: de Konkurrent 
Website: http://www.cocorosieland.com






EDITORS' CHOICE