Groots, theatraal, meeslepend, emotioneel. Het zijn een paar woorden die te binnen schieten om het fenomenale debuutalbum van de Canadese band Arcade Fire te beschrijven. Tien perfecte popsongs, breed georkestreerd en met volle overgave en intensiteit uitgevoerd.

Zoals bij vrijwel alle hedendaagse popmuziek is hier veel geschiedenis te horen. In dit geval een flinke dosis `glamrock`: de eerste Roxy Music albums, Bowie, Pulp, maar ook het hoge onvaste stemgeluid van David Byrne, de gedrevenheid van The Pixies, van recenter datum de enerverende hakketak van Franz Ferdinand en de orkestrale extase van The Polyphonic Spree. Een combinatie van invloeden en associaties (er zijn nog volop andere stijlcitaten te vinden) die tezamen toch een origineel geluid vormt. Daarbij komt het ongrijpbare fenomeen van de pakkende melodie. Win Butler en Régine Chasset, samen de spil van de band, hebben het geheim. Ieder nummer nestelt zich meteen in je geheugen en doet wat goede muziek als niets anders kan: emotie oproepen.

De albumtitel Funeral is een verwijzing naar de vele familieleden en andere bekenden die de leden van de band recentelijk ten grave hebben moeten dragen. Niet dat het daardoor een trieste plaat geworden is, integendeel. De liedjes waren ook voor het merendeel al klaar voor Magere Hein aan de slag ging. De dood lijkt eerder een hoorbaar gevoel van urgentie teweeggebracht te hebben: pluk de dag, leef intens en geniet van ieder moment. Niet voor niets eindigt het nummer Wake Up met een citaat uit Lust for Life van Iggy Pop.

De zes leden van het gezelschap bespelen een breed scala aan instrumenten, zorgvuldig ingezet in breed uitgewerkte arrangementen. Er zijn opvallende rollen voor de xylofoon en het kortaf ritmisch hakkende gitaargeluid van de Telecaster. Regelmatig doet ook een batterij strijkers mee, geleend van de bevriende band Godspeed You Black Emperor, en een hoorn en een harp.

Hoogtepunten noemen heeft geen zin, want zwakke plekken zijn hier niet te vinden, of het nu gaat om hectische uptempo songs als de eerste drie delen van het vierluik Neighborhood of de om gevoelige ballads die er ook volop zijn. Alles mooi in balans, in een perfecte spanningsboog, de vervoering is continu. Als muziek emotie is, dan is dit muziek. Ook nog prachtig verpakt trouwens, met de teksten op een inlegvel in de vorm van een bidprentje. U begrijpt het, dit is een geweldig album dat ik iedereen die niet allergisch is voor een beetje dramatiek van harte aanbeveel.

Aanvullende informatie:
10 tracks, speelduur 48:00
Label: Merge records / Rough Trade 
Distributie: de Konkurrent 
Website band: www.arcadefire.com