Terwijl ik mijn programma afwerk merk ik dat de veranderde muziek wel degelijk invloed op me heeft. Normaliter train ik op het ritme van de beat van de installatie. Nu ik op een voor mij ongebruikelijke tijd train, valt mijn inspanning samen met een les die begeleid wordt door een repertoire keuze die een stuk muzikaler is waardoor de audiofiel in mij de kop op gaat steken. Ik ga luisteren in plaats van reageren en door dat luisteren ervaar ik het trekken aan en opdrukken van allerlei stangen en gewichten steeds minder als een bevrijding en in steeds toenemende mate als een belasting. “Only you”van The Platters werkt niet echt opzwepend. Met verbazing moet ik constateren dat ik in deze situatie niet in het minst behoefte heb aan muzikaliteit. Laten de leden van mijn audioclubje het maar niet horen...

Lees hier de nieuwste column van Jan de Jeu.