Jan Luijsterburg schrijft al jaren muziek- en filmstukken voor HiFi.nl; we plaatsten eerder dit jaar zijn inmiddels duizendste (!) recensie. 

Om die reden wilden we hem graag vragen hoe zijn Film Top Tien eruit ziet in het jaar dat hij dat bijzondere aantal recensies bereikte. Dat leverde het volgende overzicht op, en een nieuwe aanvulling op onze 2011 Toplijstjes. 

10. Attenberg
Seks en dood zijn thema’s die vaak met elkaar verbonden worden. Marina vindt seks maar vies en heeft er op haar 23ste nog geen enkele ervaring mee. Hoe het in de natuur werkt ziet ze bij David Attenborough, Attenberg. 

9. Melancholia
Twee zussen, die al niet te best met elkaar overweg kunnen, krijgen een nieuwe uitdaging voor de kiezen als een mysterieuze nieuwe planeet zich in een ruimtelijk baan richting aarde beweegt.. Een aparte synopsis, zo in één zin. Niet vreemd met Lars von Trier op de regiestoel. 

Sfeertje aan tafel in Melancholia

8. Small Town Murder Songs
Peter Stormare schittert als getormenteerde sheriff in een Canadees gehucht, waar het lichaam van een onbekende vrouw wordt gevonden. Een portret met sterke vertolkingen, prachtige cinematografie en een bijzondere soundtrack.

7. Drei
Met zo`n titel en de foto’s die je ook in de recensie terugvindt, kan er geen misverstand over bestaan: deze film gaat over een driehoeksverhouding. Zonder dat ze het van elkaar weten raakt een echtpaar verliefd op dezelfde man. Maar meesterfilmer Tom Tykwer is geen man van de kortste weg van A naar B. Drei is een caleidoscopische visie op het leven van de hedendaagse stadsmens. Maar hoe bol van ambities de film ook staat, de toon blijft aangenaam licht.

6. Somewhere
Sofia Coppola bewees jaren geleden al dat ze het achter de camera veel beter doet dan ervoor. In 2004 leverde haar dat een Oscar voor beste script op (naast nominaties voor beste film, regie en hoofdrolspeler) voor Lost in Translation, en in 2011 bereikte ze de zesde positie in het jaarlijstje dat Jan opstelde. Zijn volledige recensie van Somewhere vind je hier. 

Guitar Heroes in Somewhere

5. A Separation
Bijzonder Iraans drama. De vrouw van Nader wil samen met hem en hun dochter Termeh Iran verlaten. Ze heeft alles al geregeld en staat erop om in het buitenland een nieuw leven te beginnen. Nader heeft echter zijn bedenkingen. Hij is bezorgd over zijn demente vader en hij wil hem niet aan zijn lot overlaten. De film won een Gouden Beer in Berlijn en opende het World Cinema Festival in Amsterdam. 

4. The Tree of Life
Terrence Malick, love him or hate him. Wat de een mateloos inspirerend en onomstreden geniaal vindt van de regisseur van Badlands en The Thin Red Line, vindt de ander onomwonden pretentieus. Zo is ook The Tree of Life als geen ander een voorbeeld van die tweestrijd, aangezien het zowel een saaie screensaver met kamermuziek genoemd kan worden, als het project dat de getalenteerde filmmaker (eindelijk?) zijn Palme d`Or op het festival in Cannes opleverde. 

Sean Penn in The Tree of Life (Tree niet afgebeeld)

3. Winter`s Bone
Gooide hogen ogen tijdens de aanloop naar de Oscars afgelopen jaar, en werd inderdaad vereerd met vier nominaties: beste film, script, vrouwelijke hoofdrol en mannelijke bijrol. De prijzen ging uiteindelijk naar vier andere films, maar tegen de prestaties van Tom Hooper, Aaron Sorkin, Natalie Portman en Christian Bale (de vier respectievelijke winnaars) bleek de afgelopen Academy Award show weinig kruid gewassen. Winter`s Bone kan echter prima bogen op een origineel verhaal en uitstekende vertolkingen.

2. Le gamin au vélo
Onvervaard werken de gebroeders Dardenne verder aan een uniek, veelbekroond oeuvre. Hun portretten van jongeren in moeilijke sociale omstandigheden in grauw Wallonië zijn vaak geïmiteerd, maar zelden geëvenaard. Zo levensecht en ontroerend zijn films zelden. Le gamin au vélo kreeg de juryprijs in Cannes. De volledige recensie van Jan vind je hier. 

1. The Artist
Jean Dujardin won in Cannes de prijs voor beste acteur, en gaat in februari aanstaande in Los Angeles misschien nog wel meer doen. In The Artist speelt hij `stomme film`-ster (niet te verwarren met `stomme filmster`) George Valentin, die zich afvraagt of de komst van de talkies, films waarin wel gesproken wordt, zijn ster zal doen vervagen. Redactionele kijktip rond deze getalenteerde acteur: OSS 117, de Franse James Bond die de Britse Austin Powers het nakijken geeft. 

Lights, camera, silence!

Uit cijfers van de NVF blijkt overigens dat 2011 een erg goed jaar was voor de Nederlandse bioscopen, en dat terwijl 2010 al goed bleek voor een recordomzet aan de filmkassa. In de VS daarentegen draaide de bioscopen het slechtste jaar sinds 1995.