Tijd voor Time Out. Van de Dave Brubeck klassieker (Columbia Legacy HDCD) werd natuurlijk Take Five beluisterd. Het enige nummer op de plaat dat niet is gecomponeerd door Dave Brubeck maar door blazer Paul Desmond, die het volgens eigen zeggen had bedoeld als een drum-solo voor Joe Morello. Juist daarvoor wordt deze track vaak ingezet, ook nu. Joe Morello`s onnavolgbaar losse bekkenspel en snaredrum roffels vielen meteen op aangenaam luchtige en royale wijze in huis. Het meeslepend klinkende saxspel kreeg een behoorlijke presence mee terwijl het reeds bescheiden pianospel juist wat laid-back bleef. De bas kwam plastisch en relatief gewichtig over; zonder sokken in de poorten deze maal en met mooi belichtte snaarplukken. Dan de drumsolo; de harde klappen wisten voor een prettig schrikeffect te zorgen (waartoe de residentiële QUAD ESL weergevers niet in staat zijn) terwijl de roffels een zeer ontspannen en elastische presentatie meekregen. De bekkens hadden de juiste gloed en metaalruis maar de ambiance van deze fameuze jazz sessie kwam minder vrij en grootschalig over dan ik gewend ben van mijn eigen weergever-referenties (voor een complete opsomming; zie de lijst onderaan dit artikel).

Foto: Spendor - Philip Swift

De Tori Amos CD Scarlet`s Walk werd ingeladen, waarna Sorta Fairytale zich met robuuste, bouncy drumklanken aankondigde terwijl Tori Amos op meesterlijke wijze de toetsen van haar Bösendorfer beminde - wat heel duidelijk als zodanig over kwam. Haar zang werd mooi upclose en natuurlijk gepresenteerd, maar miste iets van de bijna confronterende intimiteit die hoort bij deze opname. De achtergrondzang (meermalige Tori overdubs) kreeg de juiste etherische, feërieke sfeer mee, inclusief een fraaie ruimtelijke afbeelding. Een Spendor SA-1 maakt nog meer van de Alice In wonderland uitwerking die de beste Tori Amos nummers kenmerken. De SP2/3R2`s wisten de kernachtige energie van de ritmesectie op zeer aanstekelijke en geloofwaardige wijze te vertolken. Horses for Courses, zoals de Britten zeggen en alhoewel men in principe elke Spendor weergever voor de hier genoemde albums met groot muzikaal succes kan inzetten, waren het met name de Rory Block, Steve James en Dave Brubeck luistersessies waarmee deze gemoderniseerde BBC klassiekers zich bewezen als buitengewoon muzikale doorgeefluiken.

Conclusie

Weergevers zoals de Spendor SP2/3R2 zijn tegenwoordig buitenbeentjes; relatief fors uitgevallen stand-staanders met dunwandige behuizingen die zich vooral richten op het zo natuurlijk mogelijk weergeven van klankkleur en structuur. De laatste incarnatie van de SP2 laat zich in het laag op meer energieke en prominente wijze horen terwijl de hoogfrequent-weergave oorstrelend subtiel en luchtig is. Het midden is en blijft de hoofdattractie, met name wat betreft female vocals en bepaalde akoestische instrumenten die hoofdzakelijk in dat gedeelte van het spectrum wonen.

Foto: Spendor - Philip Swift

De basweergave, alhoewel elastisch en dynamisch expressief, kan in kleinere ruimtes tamelijk geprononceerd worden. Wanneer baslijnen reeds zwaar op de hand zijn vastgelegd, maakt de SP2/3R2 dat zeer duidelijk via een baspoort die op zulke momenten wellicht wat weinig luchtweerstand biedt. Stemweergave en akoestisch gitaarspel... dat moet iedere singer-songwriter liefhebber zeker eens via deze op en top Britse professionals gehoord hebben.

Aanvullende informatie:

Importeur Spendor: Dimex
Internet: www.dimex.nl
Telefoon: 070-4042647

Paarprijs Spendor SP2/3 R2: 2590,- Euro