De algehele afstemming van de SE2 is goed uitgewogen. Met Graceland van Paul Simon`s gelijknamige album was goed hoorbaar dat de afstemming van de baspoort knap gekozen is en dat Neat nog altijd een Pace, Rhythm & Timing topper is. De achtergrondzang kwam goed uit de muzikale verf terwijl de leadzang van Paul Simon totaal ontspannen maar iets ingehouden en slanker over kwam dan ik gewend ben van de Harbeth P3ESR en de ESLs. De intro van Diamonds On The Soles Of Her Shoes klonk fraai, met een prachtig uitgelichte ademhaling van (en lucht rond) de stemmen van Ladysmith Black Mambazo. Bij het energieke drumspel van Jim Keltner verderop in die grijsgedraaide track ging mijn hoofd onmiddelijk meebewegen; de Motive SE2 bewees daarmee een aanstekelijke percussievertolker te zijn, met name wat betreft timing in het hoge laag; qua intertonale timing haddden de P3ESR`s nog een streepje voor, al konden de BBC mini-monitoren qua laag-grunt en drive de Motive`s bij lange na niet bijbenen. In de aantekeningen werd "Bounce!" onderstreept. Wie muziek graag op angstaanjagend realistische niveau`s afspeelt, moet rekening houden met het feit dat de EMIT units eerder buiten adem raken dan de laag/mid units. Het moet gezegd dat de EMITs dankzij een verbluffend goede impulsweergave een heel eind mee gaan.
Het sterkste punt van de Motive SE2`s is dat ze uitstekend voldoen aan het beeld van een ranke David met quasi-Goliath prestaties. Wie ze voor het eerst in een winkel ziet staan zal als eerste indruk waarschijnlijk het beeld krijgen van een weergever die in een kleinere ruimte goed inzetbaar zal zijn, zonder te druk of overrompelend te worden. Aan die verwachting voldoen ze geheel; moeiteloos wisten ze zich staande te houden in een goed gedempte 33 vierkante meter ruimte maar ook in een relatief kale luisterruimte van 18 vierkante meter werden goede resultaten verkregen. Wat niet iedereen zal raden uit de aanblik van deze vloerstaanders is het feit dat hun tengere voorkomen geenszins resulteert in een zuinige of bedeesde voordracht. Met name de laagweergave is even daadkrachtig als goed onder controle, een uitstekende mix van yin en yang.
Jazz time; van de Hank Jones CD For My Father (met George Mraz op double bass en Dennis Mackrel op drums) werden verschillende tracks beluisterd. Bemsha Swing werd de naam eer aangedaan; dat swingde al na enkele maten de pan uit. Deze Neats zijn gek op bouncy ritmesecties met vervlochten baslijn en tegenritme-percussie. Met name de droge, stuiterende drumslagen werden bijzonder energiek weergegeven. Ook met de donkerbruine brommen van de staande bas wisten ze raad terwijl het karakteristieke melodieuze en vloeiende toetsenspel van Hank Jones mooi werd uitgelicht, zonder te worden overbelicht. Voor swingende timing-meesters zijn de Motive SE2`s onverwacht volwassen en uitgewogen doorgeefluiken die op souverijne wijze te werk kunnen gaan. De track Queen Of Hearts werd dusdanig ontspannen, rijk en organisch over het voetlicht gebracht, dat er genoten werd als of één van mijn eigen weergevers de akoestische honeurs waarnam. Dat laatste is een groot compliment, komende van een Jazz- en BBC monitor-fan.
Pride Of Man, een relatief onbekend maar boeiend lied van van Gordon Lightfoot zorgde voor kippevel - iets wat tot nog toe enkel de ESL57s herhaaldelijk konden veroorzaken. Het bestaat simpelweg uit akoestische ritmegitaar, de zanger plus een diep grommende double bas. Deze muziek kan ofwel intrigerend zijn of klinken als het zoveelste singer-songwriter lied. Dit is een heruitgebrachte, ruim een halve eeuw oude opname wat men er altijd vanaf hoort. Dergelijke muziek wist kippevel te geven met de betere apparatuur uit dezelfde periode terwijl het dat niet altijd doet met moderne weergave-apparatuur (wellicht schoner, opener en meer politiek correct maar minder meeslepend). De Motive SE2`s weten beide werelden te verenigen door zo`n oude opname met overtuigende kernachtige energie en zeggingskracht weer te geven en daarmee het kippevel-effect naar voren te brengen. Dat kan voor muziekliefhebbers met bepaalde collecties wel eens een talent zijn wat ze elders tevergeefs zoeken. Voor de duidelijkheid; dit is een release uit de stal van The Bear Family; het grootste re-issue label van voornamelijk (populaire) Amerikaanse jaren `50 en `60 muziek uit de twintigste eeuw. Deze muziek werd via menig andere weergever beluisterd en helaas wisten slechts enkele hedendaagse weergever-ontwerpen met deze muziek de spijker op de kop te slaan, waaronder modellen van Harbeth, Sehring en Spendor. De Motive SE2 kan aan die lijst worden toegevoegd. Well done, Neat.
