Als alle instellingen correct gedaan zijn is het tijd geworden om wat te gaan rippen (om maar eens in het jargon te blijven). Er is mogelijkheid om in WAV formaat op te nemen - dat is CD kwaliteit - en er zijn drie keuzes (low, medium en high) voor het maken van mp3 bestanden. Voor archivering is mp3 misschien een goede keuze, en eventueel voor het maken van bestanden die op de fiets of in de trein beluisterd zullen worden, maar over het algemeen is de instelling WAV, 44 khz de meest geschikte.
Het opnemen kan handmatig gestart worden door met de muisaanwijzer op de opnameknop te klikken, maar VinylStudio Light heeft ook een functie om de opname te laten beginnen zodra de naald in de groef valt. Dat is handig, al moet dan wel achteraf de “tik” aan het begin van de opname worden verwijderd. Een kwestie van keuzes maken dus. Met de muis kan een schuifregelaar op het beeldscherm worden bediend om het gewenste opnameniveau in te stellen. Er is ook een mogelijkheid om het niveau automatisch te laten controleren, maar in de praktijk werkt dat alleen goed als daarvoor de luidste passage op de plaat wordt gebruikt. Het is dus even wat stoeien, maar na verloop van een paar pogingen is er toch vrij snel een goede instelling te vinden.
Het is belangrijk om een zo hoog mogelijk opnameniveau te gebruiken, zonder dat de meters in het rood schieten. De signaal-ruis afstand is zo het grootst, en dat betaalt zich terug in minder bijgeluiden. VinylStudio Light heeft niet de mogelijkheid om een opname te normaliseren*, dus als men dat zou willen doen is men aangewezen op andere editing software (het gratis programma Audacity is dan een uitstekende keuze).
Het is natuurlijk een erg goed idee om de plaat die men wil opnemen eerst eens goed te reinigen. Dat kan het beste nat worden gedaan met een platenwasmachine. De met de hand bediende Disco Antistat van Knosti is een goedkoop en uitstekend alternatief voor de dure elektrische machines. Zitten er na het reinigen dan nog steeds tikken in de plaat, dan kan de in VinylStudio geĂŻntegreerde Cleanup software helpen. Ik heb, vanwege mijn achtergrond als geluidstechnicus, ook enige ervaring met dit soort software.
De ingebouwde Cleanup software werkt prima voor duidelijke tikken en krassen, die niet te dicht op elkaar zitten. Maar als de plaat klinkt alsof hij is opgenomen naast een gezellig knappend kampvuur is het zaak om op internet op zoek te gaan naar een nieuw exemplaar, want zo ver reikt de macht van dit gratis programma niet. Er is (tegen betaling) wel een upgrade mogelijk naar de volledige versie van VinylStudio, maar dat heeft voornamelijk te maken met het feit dat de light-versie geen opgeschoonde WAV bestanden naar CD kan branden. De functionaliteit van de Cleanup software blijft hetzelfde.
Als de ruis- en tikken reductie te zwaar wordt ingesteld heeft dat onvermijdelijk gevolgen voor de rest van het muzieksignaal. Het programma kan niet goed het verschil “zien” tussen een kort en snel percussiegeluid en een echte tik, en de Percussion Protection functie zit er wel eens naast. Ook de hoge tonen in de opname vallen terug als de Cleanup te zwaar wordt ingesteld. Matigheid is hier een deugd.
*= Normaliseren is een functie waarbij het programma het opgenomen muziekstuk scant, en zo bepaalt waar de luidste passage zit. Laten we aannemen dat deze piek een geluidssterkte heeft van -3 dB. Vervolgens wordt die piek “omhoog” gerekend tot een van tevoren in te stellen niveau (bijvoorbeeld 0 dB, wat het maximale volume van digitaal geluid is). In dit voorbeeld moet er dus 3 dB bij om op het gewenste niveau te komen. De rest van het opgenomen stuk wordt dan evenredig met diezelfde 3 dB versterkt. Het voordeel van normaliseren is dat de oorspronkelijke dynamiek volledig bewaard blijft, en het geluid dus niet gecomprimeerd gaat klinken.
