Test

Na een tweetal dagen op repeat gestaan te hebben om de elektronica te laten settelen, ben ik begonnen met serieus luisteren naar de CD17Ki. De verschillen met mijn eigen Tjoeb buizen cd-speler zijn onmiddellijk duidelijk aanwijsbaar. De 17Ki plaatst stemmen veel losser in het geluidsbeeld met duidelijk meer zwart er omheen. Het laag is nadrukkelijker aanwezig maar ook veel meer doortekent, dit op basis van luisteren met de Monster interlink. Aansluiten van de v.d. Hul interlink geeft een duidelijk slankere basweergave, echter met nog steeds dezelfde mate van doortekening. Another Day in Paradise van Phil Collins laat plotseling duidelijk een 2e stem horen, in deze track zit heel veel laag maar beluisterd via de CD17Ki blijkt dit uit meer lagen te bestaan in plaats van één "brei" van laag. Bekkens en percussie instrumenten klinken zeer natuurlijk.

Nieuwsgierig geworden draai ik Into Temptation van Crowded House, een zelfde positieve ervaring is mijn deel. Het sublaag in deze track wordt fraai strak en doortekend neergezet, de Klipsch KSW10 subwoofer mag zijn best doen. Wat opvalt is dat de laagweergave het transparante hoog totaal niet in de weg zit, de stemmen van Tim en Neill Finn worden mooi losstaand en heel natuurlijk ( buisachtig ) neergezet. Don`t cry for me Argentina van Madonna en Liesbeth List`s de Verzoening laten horen dat de grote orkesten die voor beide opnames gebruikt zijn, toch nog groter zijn dan ik al dacht. Zowel in hoogte, breedte en diepte plaatsing weet de CD17Ki mijn Tjoeb te overtreffen. Bovenstaande bevindingen zijn allen met mijn standaard in gebruik zijnde Monster M350i interlink die waarschijnlijk niet het volledige potentieel van de CD17Ki laat horen. Gelukkig dat de mogelijkheid zich voor deed tijdelijk over een V.D. Hul MC Gold interlink te beschikken om het maximale uit de CD17Ki te halen.

Na het aansluiten van deze interlink is de basweergave meer in verhouding met de midden en hoge tonenweergave. Suzanne, van Herman van Veen, laat horen dat de stem nu echt volledig los staat in de ruimte en bijna tastbaar aanwezig is in de luisterruimte. Unplugged van Eric Clapton geeft een bijzonder fraaie breedte en diepteplaatsing met heel veel microdetails. Even heb ik het idee dat de CD17Ki stemmen een fractie te gepolijst weergeeft, maar het draaien van Private Dancer van Tina Turner leert dat de speler rauwe stemmen ook gewoon rauw weergeeft zoals het hoort.

Qua bediening is de speler zeer vriendelijk. Met de fraaie afstandbediening zijn alle functies beschikbaar inclusief een in 3 standen dimbaar display, prettig voor luistersessies in de avonduren, welke helaas niet volledig uitschakelbaar is. Nu we toch met de kritiekpuntjes bezig zijn, jammer is ook dat de aanwezige volume regeling met wat grove stappen werkt en de uitgangsspanning van de speler wat aan de hoge kant is. Daardoor is luisteren op lage volumes in combinatie met mijn Naim versterker wat lastig te doseren. Ook het ontbreken van een hoofdtelefoon aansluiting zie ik een klein beetje als een misser.

Conclusie

Alle plussen en minnen tegen elkaar afwegend kan ik niet anders dan concluderen dat de CD17Ki een fraai gebouwde speler is, die in veel audiosets tot zijn recht zal komen. Een mooie gedefinieerde laagweergave gecombineerd met een uiterst transparant hoog en daartussen een bijna buisachtige middenweergave. De digitale uitgangen bieden de mogelijkheid om eventuele toekomstige upgrade`s met een externe D/A converter zonder problemen mogelijk te maken. Warm aanbevolen, maar vergeet niet dat uitproberen in de eigen set eigenlijk altijd een must is.