Conclusie

Uit het bovenstaande moge blijken dat ik enthousiast ben over de Heresy II. Je vraagt je af hoe het mogelijk is geweest in 1957 een kast te ontwerpen die vandaag de dag nog zo uitsteekt boven anderen. Levendig, aandacht trekkend (lezen gaat moeilijk bij dit geluid, je aandacht wordt naar de muziek geleid), dynamisch, een rustig beeld, altijd bij de "pinken" om het maximale uit de CD te halen en een strak en zuiver laag zijn woorden die ik in de aantekeningen heb staan. Hoog en midden zijn goed vertegenwoordigd en met de juiste apparatuur geven ze een zeer zuivere indruk van instrumenten en stemmen. Iets puntiger hoog zou voor mij wel mogen, maar ik denk dat de Monarchy Audio daar ook debet aan is, die is erg rustig in het hoog, wat normaal alleen maar prettig is in relatie met mijn Focal tweeters. Opvallend ook dat bewegen met je hoofd geen invloed heeft op de weergave, dat duidt veelal op een speaker die faserein is.

"I`ve grown accustomed to his face" is op zijn plaats. Zowel uiterlijk als klank heb ik leren waarderen (het uiterlijk wat minder, de klank veel meer). De totaal andere weergave dan ik gewend ben van mijn speakers heeft mij wederom bewezen dat er vele wegen leiden naar een goede geluidsweergave. Het is even zoeken om een dealer te vinden, maar de importeur is gaarne bereid potentiële klanten Klipsch te laten horen. Je houdt van Klipsch of niet lijkt mij nog steeds op zijn plaats. Maar wie door dit geluid wordt gegrepen hoeft slechts Fl. 3800,- per paar neer te tellen en zal er lange tijd zeer gelukkig mee zijn. Klipsch Heresy II is in staat het podium dichterbij te halen.