REVIEWDevialet

Silver Phantom

Max Delissen | 27 augustus 2015 | Fotografie Max Delissen | Devialet
Dit artikel werd oorspronkelijk geplaatst op 21 augustus 2015

Omdat de Silver Phantoms al op de luidsprekerstands stonden (deze waren van Dynaudio, de eigen stands van Devialet komen in de herfst pas op de markt) begonnen we daarmee. De Silver Phantom is internationaal verreweg het meest geteste én verkochte model, en ik snap wel waarom. De meerprijs ten opzichte van de witte Phantom is maar 300 euro per stuk en daar krijg je wel een klap meer vermogen voor. 3000 Watt tegen 750 in het ‘kleinere’ model.

Die psychologische meerwaarde is moeilijk te weerstaan. Overigens bestaat dat vermogen uit een optelsom van de piekvermogens van de vier ADH™ versterkers die in elke Phantom zitten. Maar natuurlijk is 750 watt piekvermogen per driver natuurlijk nog steeds een indrukwekkende waarde. De door Devialet ontwikkelde SAM-technologie (Speaker Active Matching), waarbij de elektrische koppeling tussen versterker en luidspreker wordt geoptimaliseerd, werkt bij de Phantom over het gehele frequentiegebied, waar het in de al langer bestaande Expert-serie (de 120, 200, 400 en 800) alleen maar onder de 150Hz werkt. Dat geeft de ultieme controle over elke van de vier luidsprekerunits; de twee woofers, de middentoner, die als een pakweg twee centimeter brede ring rond de tweeter zit, en de tweeter zelf.

Als eerste track kies ik voor het nummer Inktman van Henk Hofstede, van de soundtrack die de NITS voorman maakte voor zijn video-installatie Het Draagbare Huis (te zien tijdens de Biënnale in Lyon in 2001). Wat meteen opvalt is de enorme ruimtelijkheid van de weergave. De bolvorm van de Phantom, in combinatie met de puntbron die ontstaat door de plaatsing van de luidsprekers, zorgt ervoor dat de luidspreker echt volledig uit het beeld verdwijnt. De stem van Hofstede is voor zijn doen nu eens niet vrij droog opgenomen, het toegevoegde galmpje is heel goed als een soort ruimtelijke aura om hem heen te horen en het geeft de stem een enorme tastbaarheid. De harmonische structuur van de piano op de achtergrond is goed te horen en er is voldoende warmte. Tot nu toe is het echter nog niet zo dat ik uit mijn stoel donder van verbazing. Dat verandert na exact 23 seconden als een lage basnoot én een klap op een diepe trommel precies tegelijk de woofers van de Phantom wel anderhalve centimeter naar buiten doen springen.

Devialet Phantom

De impact van de klap doet me licht ineenkrimpen. Waar komt in vredesnaam dat laag vandaan? Drie seconden later weer: BOEMMM! En weer, en weer… Rond de 50 seconden begint een synthesizer te spelen en het geluid lijkt van ver links en rechts naast de luidsprekers te komen. Hmm… Op 1’08 begint een hoge, maar gestadig dalende toonladder die op 1’14 en 1’26 wordt doorsneden door een serie harde tikken op iets dat een metalen trapleuning zou kunnen zijn, wat ultra-dynamisch uit de luidsprekers knalt. Ondertussen daalt de toonlader verder en verder om te eindigen aan de absolute onderkant van het frequentiespectrum. Het is overdreven om te zeggen dat zich op mijn half opgedronken espresso opnieuw een crema-laagje vormt, maar een betere metafoor voor het werkelijk putdiepe en loeistrakke laag kan ik even niet bedenken.

Ik was er natuurlijk een beetje op voorbereid door de verhalen van de collega’s, maar nu ik het zelf zo hoor kan ik me hun verbijstering heel goed voorstellen. Elke vezel in me schreeuwt dat dit onmogelijk is. Hier wordt gerommeld met de natuurwetten, uit zo’n kleine behuizing kan niet zulk laag komen. En niet alleen zo diep en strak, maar ook zo nauwkeurig en kleurrijk. Elke afzonderlijke toon is te onderscheiden. Traditionele luidsprekers willen nog wel eens lijden aan wat ‘one-note-bass’ wordt genoemd, een fenomeen dat onder meer kan worden veroorzaakt door een slecht afgestelde baspoort, en waardoor het laag bij elke toon precies dezelfde ‘hoenk’ meekrijgt, die elke verandering van frequentie volledig overstemt. Dat fenomeen is bij de Silver Phantom volledig afwezig, het laag dat hier uit komt is echt bizar ‘schoon’ zonder aan ‘grunt’ in te leveren. Ik waag me doorgaans niet zo graag aan dit soort boude uitspraken, maar ik durf te beweren dat je met een hele grote en kostbare passieve traditionele luidspreker en daarbij passende versterking moet komen om dit laag te benaderen. Serieus…


EDITORS' CHOICE