“Een theorie luidt dat je ergens tienduizend uur in gestoken moet hebben om expert te worden. Dat is me wel gelukt in de hifi-wereld. Maar ik kan het ook goed relativeren. Misschien vergaat de wereld morgen wel, door dat black hole-experiment in Zwitserland. Of de business stort in. Wat ik dan ga doen? Geen idee, maar ik zie mezelf niet de hele dag met mijn lul in mijn hand op de bank zitten. Hoewel… Misschien over tien jaar… eigenlijk best een mooi vooruitzicht.”

Genieën



“Ik denk er wel eens over na: wat was er gebeurd als ik als een muzikaal genie was geboren. Ik ben gefascineerd door genieën. Waar komen ze vandaan, deze mensen, met hoevelen zijn ze? Hooguit een paar honderd denk ik. Het allergrootste genie is ongetwijfeld pianist Grigory Sokolov, het laatste product van de USSR. Ik heb hem vaak live gezien. Met z’n rode haren en overgewicht een opvallende verschijning. Een God is het, bovenmenselijk. Lichtjaren verwijderd van anderen, staat overal boven.”

Finale

“Okay, ik ben geen genie, geen virtuoos zelfs, ondanks jarenlang uren per dag oefenen. Ik ben een paar jaar geleden gestopt met de klarinet, om twee redenen. Ik heb een beknelde zenuw, die het moeilijk maakt om te spelen. De andere reden is dat het repertoire voor de klarinet zo beperkt is. Ik ben er eigenlijk wel doorheen, er is geen uitdaging meer. Als je een berg beklimt weet je hoe de top eruit ziet. Je blijft dan niet steeds dezelfde berg beklimmen. Mijn finale was de cd Mozart Clarinet Concerto K622. Het is wel spijtig, the act of making music is much more powerful than to listen to music. Je produceert toch een soort Rembrandt, in mijn geval een beetje een verminkte. Gelukkig heeft mijn dochter het klarinetstokje onlangs overgenomen. Ik ben op mijn 52e maar met de piano begonnen, een hachelijk experiment.”

De favorieten van…. Antony Michaelson