Op zich klinkt bovenstaande theorie best aannemelijk. De drempel om met een soort van geblindeerde skibril op mijn hoofd naar muziek te luisteren was daarom niet zo groot. Tijdens mijn luistersessie van de nieuwe Musical Fidelity M6 500i op de redactie van HiFi.nl (recensie daarvan volgt binnenkort!) werd de bril dus met regelmaat op- en afgezet. En dan komen meteen de eerste bezwaren boven drijven: doordat je visueel volledig van de buitenwereld afgesloten wordt maken je oren overuren. Komt er iemand binnen? Wat is dat voor gekraak? Zitten ze me voor de gek te houden? Allemaal - ongegronde - angsten die ontstaan door het verlies van het zicht. Een rustige luistersessie om de werking van de Musicmask te beoordelen was er dus niet bij. Voorzichtig vroeg ik of ik de Musicmask mee naar huis mocht nemen voor een ongestoorde luisterproef.
Diezelfde avond nog plan ik een luistersessie met de Musicmask. Natuurlijk moesten vrouw en kinders eerst op bed liggen - wegens de geheimhoudingsplicht, niet omdat ik me zou schamen - alvorens ik mijn eigen bril verwissel voor het Musicmask exemplaar. Na wat onwennig schuiven vind ik uiteindelijk de meest comfortabele positie van de bril op mijn hoofd. Met de verstelbare band net boven mijn oren - afdekken van de oren is natuurlijk geen optie - en de bril strak op de neusbrug tast ik volledig in het duister. Verdorie, ik had eerst op ‘play’ moeten drukken voordat ik dat ding op mijn hoofd plaatste. Volgende poging... die lukt wel. De muziek vloeit uit de luidsprekers en ik heb geen idee van de positie van de luidsprekers. Verdwijnen ze uit het beeld - een veelgebruikte audiofiele term die het afstralingsgedrag moet kwalificeren - als ik naar muziek luister? Ja, letterlijk dus. De visuele aanwijzingen die we normaal gesproken gebruiken om het ‘plaatje’ te vullen zijn verdwenen. Staat de stem in het midden? Eerlijk gezegd heb ik geen idee. Wel hoor ik een mooi opgebouwd geluidsbeeld. De ruimte om instrumenten en stemmen lijkt groter te worden. Ik verdwijn meer in het geluidsbeeld dan ik gewend ben, ik kijk er niet meer tegenaan. Het gaat verder de diepte in, en de emotionele overdracht wordt beter. Het is alsof je in een soort meditatieve staat verkeert: je oren gefocust op de kleinste details. Als de blinde die zijn gehoor gebruikt ter compensatie. Het werkt dus! Maar niet zonder kanttekeningen.
Conclusie
De Musicmask is een geniale vondst: simpel, goedkoop, doeltreffend. Eigenlijk alles wat een audiofiele tweak zou moeten zijn. En ja, het werkt voor alle installaties, ongeacht prijs. Maar het uitsluiten van visuele prikkels kan ook beangstigend werken, waardoor je onrustig wordt als je naar muziek luistert. Ongetwijfeld is het van persoon tot persoon verschillend hoe je het luisteren met de Musicmask ervaart. Praktisch gezien zou ik graag wat meer draagcomfort gezien hebben in de Musicmask: de verstelbare band is afgewerkt met klittenband en dat kan voor de minder behaarden - waaronder ondergetekende - irritaties opleveren. Ook drukt de bril wat te zwaar op de neusbrug, wat op lange termijn ook kan gaan irriteren. Een meer luxueus afwerkte versie met een verhoogd draagcomfort zou dus welkom zijn. Maar gezien de uiterst bescheiden verkoopprijs van net iets meer dan 30 euro is de Musicmask zonder meer een aanrader.
Voor meer informatie of om de Musicmask te kopen (met een 10 dagen niet-goed-geld-terug-garantie), ga naar: www.mymusicmask.com
