De kersverse 840C kreeg eerst ruim de tijd om aan zijn bestaan als cd-speler te wennen voordat er serieus werd geluisterd. Van Sarah McLachlan`s album Fumbling Towards Ecstacy werd de mooie track Ice Cream beluisterd. De subtiel bespeelde drums kwamen goed uit de verf; met name de hi-hats kwamen met een verfijnde en zeer zuivere metaalruis naar voren. De weergave van miss McLachlan`s zang kan in één woord worden samengevat: verleidelijk. Zo was het ook bedoeld en elke "mmm-mmm" en broeiende stembuiging werd dusdanig overgebracht, dat het voor een brede grijns op het gezicht van deze schrijver zorgde. Het pianospel kwam met meer souplesse naar voren dan met onze eigen cd-speler.
Terwijl de Marantz/MicroDAC combo deze muziek met een steviger fundament en meer presence (met name de zang) presenteerde, belichtte de 840C juist het lichtvoetige karakter van deze track. De ruimtelijke afbeelding van de instrumenten was bovengemiddeld goed maar nog opvallender was de uitstekende muzikale samenhang waarmee de Cambridge speler het geheel presenteerde. In meerdere opzichten is dit dé muziek voor deze cd-speler (en andersom). De toonbalans van de 840C zorgt voor extra presence in het hoge midden (iets wat met scherp klinkende opnames voor wat minder `luistercomfort` kan zorgen) terwijl het hoge laag zeer gearticuleerd maar wat slank is.
De cd Scarlet`s Walk van Tori Amos werd tevoorschijn gehaald om een meer energieke variant van het thema vrouw-met-piano te beluisteren. De track A Sorta Fairytale kwam op vloeiende wijze uit de weergevers rollen maar miste wat aan plasticiteit en `gewicht` in het laag; de grommen van haar Bösendorfer vleugel kwamen minder expressief naar voren als met de residentiële cd-speler of de SimAudio Moon CD-1. De stemweergave was open en luchtig, met een lichte nadruk op `s` klanken. Het geheel werd met een uitstekende ritmische samenhang en tonale coherentie gepresenteerd maar het mooie contrast tussen de up-close opgenomen zang van Tori Amos en de spookachtig klinkende achtergrondzang kwam helaas niet geheel uit de verf. Er was bij deze track meer sprake van een zeer transparante weergave dan van een meeslepende vertolking.
Bij het beluisteren van nog stevigere muziek zoals rock viel het op dat er absoluut geen sprake was van stress of dichtloop. "Clear" zou een goede Engelse omschrijving zijn. Dat heldere karakter verschafte meer overzicht en articulatie bij ruige tracks (zoals Bitch van Meredith Brooks) terwijl het in sommige gevallen voor een wat beteugelde weergave kon zorgen. Deze Cambridge cd-speler legt als het ware meer de nadruk op het muzikale resultaat (het instrument) dan op het proces van muziek maken (de muzikant). Het is zowel een kwestie van perspectief als smaak en het moet gezegd dat de 840C op bepaalde punten ver boven zijn prijsniveau scoort (wat waarschijnlijk mede te danken is aan het Q5/ATF systeem).
De zuiverheid en transparantie waarmee de 840C te werk gaat kwamen heel duidelijk naar voren bij de track Hell Or High Water van de gelijknamige Sara K. Stockfisch SACD. De fluit kwam loepzuiver en met veel lucht naar voren en Sara K.`s zang kreeg een open en directe presentatie mee waarbij haar mooie, verweerde stem goed uit de verf kwam. Bij het gitaarspel waren de individuele snaren met groot gemak te volgen en de greepwisselingen werden hier zelden zo goed weergegeven. Het geheel werd met een goede ritmische flow en een groot, open stereobeeld weergegeven. Net als bij de Sarah McLachlan track bewees de top-Cambridge dat hij muziek op bijzonder soepele en transparante wijze kan presenteren.
De Talk Talk CD Colour Of Spring werd in de lade gelegd zodat de track Happiness Is Easy optisch kon worden afgetast. De drums kwamen strak en solide over terwijl de zang van Mark Hollis goed werd vertolkt, inclusief de kenmerkende melancholische ondertoon. Het energieke plukspel van meester-bassist Danny Thompson klonk wat slank maar kwam wel mooi elastisch en tonaal natuurlijk over. Het geheel werd op ontrafelende wijze en ritmisch coherent weergegeven. Zelfs bij hoge afluisterniveaus bleef de weergave ontspannen en had het een prettig soort vanzelfsprekendheid.
