Levendigheid kun je de PSB Image T55 niet ontzeggen. Toen de baspoort dichtgemaakt was ontstond er een mooi gelijkmatig verlopende weergave zonder bonken of een schril geluid, terwijl dynamiek ruim aanwezig bleef. Bijvoorbeeld de nieuwe cd van Trijntje Oosterhuis met de schitterende Bacharach nummers staat overeind en slibt niet dicht, zelfs niet in de drukste passages. De stem van Trijntje komt niet helemaal los van de kast en heeft last van kleuring, edoch het gaat hier niet over een systeem van duizenden euro’s maar een betaalbaar systeem.
De gitaar op track 14 is rijk en vol. De stem blijft overeind en harmonieert gemakkelijker dan op mijn eigen dure systeem dat veel kritischer is. Foutjes in de opname worden eerder vergeven. Met als gevolg een plezierige luidspreker, losjes van de kast weergevend en een gestoken stereobeeld. Jacintha is breed en diep op haar XRCD “Lush for life”. De afbeelding is nauwelijks variërend in hoogte, links-rechts gaat goed, diepte is er voldoende. De hoogte afbeelding blijft hangen op tweeter niveau. Dynamiek mag nog wat groter, aan de andere kant ontstaat een natuurlijke rust die de weergave aangenaam en evenwichtig maakt. Gevrijwaard van nare resonanties, rammels of uitschieters. Pas tijdens complexe passages heeft de T55 het lastiger. Piano met bas, slagwerk en stem spelen gewoon goed. Op een andere XRCD van Tsuyoshi Yamamoto blijft de bas mooi strak. Bekkens sidderen in de ruimte. Piano mag van mij feller zijn dan de rust van de PSB dat toelaat. Tonen sterven niet heel lang uit, transparantie is wel goed. Ik ben een heftiger attack gewend maar weet ook dat de weergave dan al snel naar agressief en vermoeiend gaat op dit prijsniveau waar de concurrentie heftig is.
Mark Knopfler heeft heel mooie filmmuziek gemaakt waarvan “Local hero” deel uitmaakt. De oude cd is op de PSB uitermate ruimtelijk en ik luister hem van voor tot achter uit. Zonder de filmbeelden blijft de muziek boeiend en aangenaam. Sommige effecten vallen wat uit de toon omdat daar beeld bij hoort, de rest is simpelweg genieten in deze opstelling. “Local hero” treft u voor een luttel bedrag aan in de uitverkoopbakken als u even zoekt. De instrumentkeuze zal u verbazen, net als het afwisselende karakter dat de PSB prima naar voren laat komen. In de rij moderne muziek sluit ik graag af met de laatste cd van Carla Bruni. In eerste instantie vond ik die minder daar haar eerste succesvolle poging tot het maken van muziek. Echter, spelend op de PSB leerde ik de nieuwe loot van dit voormalige topmodel wel waarderen. Ik moest mij gewoon realiseren dat cd nummer één en twee een totaal andere opzet hebben. Ik heb hem meerdere keren gedraaid, genoten van de lieve stem, de sexy toon en de mooie arrangementen die de Carla steun in de rug geven. Tot zover heb ik weinig te klagen over de PSB Image T55. Echter klassiek moet nog aan de beurt komen.
Daar tref ik de zwakke kant van deze luidsprekers. Al speelt Marietta Petkova de vlammen uit de vleugel, je merkt dat het een maatje te groot is voor de T55. Waar pop en jazz goed tot zijn recht kwamen vallen de tekortkomingen nu ineens op. Nogmaals, zaken die te relateren zijn aan de prijsklasse. Zo is de vleugel nogal klein weergegeven. Komen zachte klanken meer tot uiting dan de intense passages. Toch voel je wel wat Petkova aan het doen is en blijft soepelheid met een flinke mate aan detail overeind. Een forse riedel barok muziek maakt dat opnieuw duidelijk. Ongeïnspireerdheid is een uitdrukking die even in gedachte komt. Niet verkeerd is de weergave, ook niet opvallend naar de positieve kant. Eerder doorsnede en te gewoon. Viool blijft goed. Is levendig en vrolijk. Details blijven helaas teveel achter waardoor lang klassiek luisteren vervalt tot lichte verveling. Een stuk met hoorns, tuba, hobo en later fluit gaat lekkerder dan viool. Blaasinstrumenten komen goed uit de verf op een Reference Recording opname. Mooi losjes wat een behoorlijke podium ruimte geeft. Nog steeds meer diep en breed dan dat er sprake is van hoogte afbeelding.
