De S 700 P(SE) kan worden uitgebouwd tot de S 701 met behulp van een set passieve basreflex kasten. Hiermee loopt het laag dan door tot maar liefst 46 Hertz. Bij het `2 1/2-weg` 702 systeem is de extra kast voorzien van een laag-unit zodat niet alleen het bereik weer verder is doorgetrokken (tot 42 Hertz) maar er ook een grotere controle over het laag ontstaat. De echte `zware jongens` uit de 700 serie zijn de 3-weg 703 en de 3 1/2-weg 704 systemen.
De 704 heeft twee laagunits die met de ruggen tegenover elkaar in de baffle en het achterpaneel zijn bevestigd. Door deze push-push opstelling heeft de 704 een nog betere controle over de lagere regionen en zijn opmerkelijke dynamische sprongen mogelijk. Dit principe is gebaseerd op de QB3 afstemming met Helmholzresonator, zo vertelde de importeur mij. De modulaire opbouw van de Sehring systemen maakt het mogelijk om een gegeven weergever later op te waarderen. Het is bijzonder dat er steeds van dezelfde hoogwaardige mini-monitor wordt uitgegaan, wat betekent dat Stefan Sehring van één hoofdprincipe uitgaat, in plaats van te grossieren in allerlei verschillende klankkarakters.
Luisteren
Nadat de juiste opstelling was gevonden (met een aftstand tot de achterwand van zo`n 70 centimeter) en de Sehring`s zich helemaal thuis voelden kon er serieus worden geluisterd. Van Ben Harper`s album Diamonds On The Inside werd de track `Picture Of Jesus` gedraaid. Ladysmith Black Mambazo kwam `full bodied` naar voren en werd in een brede stage geplaatst waarbij de buitenste zangers ook werkelijk buiten de weergevers werden afgebeeld. De rollende en ademende zangstijl van de leadzanger kwam zeer goed uit de verf terwijl de hese, droge stem van Ben Harper heel plastisch en geheel los voor de weergevers stond. De complexe harmoniering kwam extra sterk naar voren doordat de Sehring`s de stemmen met een ronde en volle toon wisten neer te zetten. De hypnotiserende eb-en-vloed cadans kreeg de juiste energie mee zodat het geheel erg aanstekelijk klonk en de basstemmen zelfs voelbaar werden.
Van KT Tunstall`s LP Eye To The Telescope werd de track `Big Black Horse And The Cherry Tree` beluisterd. Het snarenspel op de akoestische gitaar klonk elastisch waarbij de volle resonante klank van het instrument goed uit de verf kwam. De kickdrum werd op droge en solide wijze neergezet en KT`s zang werd goed gearticuleerd weergegeven. De achtergrondzang (in feite haar `double`s`) klonken los en ademend terwijl de rimshot`s met een goede hout-klank naar voren kwamen. Het geheel liep als een trein en zo zou het eigenlijk ook moeten. Op zich had de weergave nog wat levendiger gemogen maar dat werd meer dan goed gemaakt door de goede controle en ruimtelijke afbeelding.
Tori Amos` LP Little Earthquakes mocht vervolgens op het draaiplateau om de track `The Happy Phantom` met de diamanten tip af te tasten. De stevig geplukte bas kwam met veel zeggingskracht naar voren en qua impulsiviteit klonk het spel praktisch percussief. Bij het pianospel werden de linker- en rechterhandpartijen goed gedifferentieerd neergezet waarbij de lagere registers stevig en tonaal goed uit de verf kwamen. Haar stem werd met de nodige presence weergegeven maar klonk tegelijkertijd vloeiend waardoor de uitdagende kant van miss Amos nog beter naar voren kwam. De debuut LP van Keb`Mo werd op het vilt gelegd om de track `Every Morning` te kunnen beluisteren. De vibrato van de gitaarsnaren werd met een rijk timbre neergezet en zijn stem werd mooi los afgbeeld. De metalige `slide` uithalen kwamen heel direct en moeiteloos naar voren en het stereobeeld werd met een goede diepteafbeelding neergezet. In plaats van de bekende vlak-voor-de-conus afbeelding van veel weergevers werd Keb` Mo hier juist net achter de lijn van de weergevers afgebeeld, wat natuurlijker overkwam.
Van Tim van Eyken`s CD Stiffs Lovers And Holymen Thieves werd de unieke track `Twelve Joys Of Mary` gedraaid. Deze eigen uitvoering van een oeroude Folktune wordt op dit album vanuit stilte langzaam opgebouwd met een aangroeiende bezetting van trommels, gelach en gepraat, een accordeon, bellen en zelfs een tuba. Het aanzwellende geluid van de grote trom werd door de Sehings op plastische wijze weergegeven en de `cowbells` en cimbals kwamen zowel tonaal als qua impulsiviteit heel natuurlijk naar voren. De acordeon werd groot en met volle toon afgebeeld en klonk zó `lush` dat er meteen sprake was van kippevel. Tim van Eyken zelf werd zeer direct weergegeven waarbij de glasheldere opname van zijn stem op soepele wijze naar voren kwam. De tuba werd mooi los afgebeeld waardoor de sonore klank en de aanblaas-ruis goed uit de verf kwamen. De trompet werd op energieke wijze en zonder hardheid neergezet. Het geheel werd zowel met een uitstekende coherentie en detaillering als een goede balans tussen rust en impulsiviteit weergegeven.
Conclusie
Er zijn tegenwoordig heel wat compacte en hoogwaardige monitor-weergevers verkrijgbaar waardoor het soms moeilijk wordt om de meer doordachte en innovatieve ontwerpen direct te herkennen. Met de S 700 PSE heeft Stefan Sehring een zowel vernieuwend als veelzijdig concept uitgevoerd als een uiterst muzikale en praktische weergever. Daarnaast heeft men bij Sehring Audio Systeme GmbH duidelijk veel aandacht besteed aan de afwerking en vormgeving van hun producten. De instelbaarheid maakt het mogelijk om deze weergever op een specifiek systeem of een bepaalde akoestiek af te stemmen. Al deze kwaliteiten maken de Sehring S 700 PSE tot een heel bijzonder product wat niet mag ontbreken op een `2500 Euro luidspreker-verlanglijst`.
Aanvullende informatie:
Importeur: RA-Vision, 0164-615583
Verkoop paarprijs Sehring S 700 PSE: 2055 Euro (voor standaard uitvoering met kast in Nextel middengrijs en front in zilver)