Aansluiten

Om de zaken enigszins overzichtelijk te houden heb ik beide spelers, na de gebruikelijke inspeelperiode, tegelijk met identieke Siltech ST48G3 interlinks analoog, uitsluitend in stereo aangesloten op de Naim voorversterker. Daar ik slechts gebruik maak van één goede scartkabel moest ik voor het beoordelen van de beeldkwaliteit de kabel omprikken. Met een standaard optische kabel werd het contact gelegd met de Marantz SR4300 surround receiver om filmgeluid te beluisteren. Alle aansluitingen zijn stevig en van goede kwaliteit. Nieuw voor mij was de uitvoering van de optische aansluiting, normaal is hierop een afsluitplugje geplaatst echter bij deze Marantz speler zit er inwendig een soort schuifje wat door de optische kabel verschoven wordt wanneer je de kabel aansluit. Ten tijde van de test werd gebruik gemaakt van de nieuwe Totem Rainmaker speakers aangesloten op de eindversterkers van Naim via Siltech New-York luidsprekerkabels.

Er is geluisterd en gekeken naar diverse CD’s, SA-CD’s en DVD-Video’s. Helaas had ik niet de beschikking over DVD-Audio disc’s, zodat ik over de weergave daarvan geen oordeel kan vellen. Eenmaal aangesloten werden beide spelers met het menu identiek ingesteld. De beschikbare menu’s zijn duidelijk en helder van opzet en geheel in het Nederlands waardoor naar mijn idee niemand in de problemen zal komen. Op de meegeleverde afstandsbediening zitten een aantal sneltoetsen voor onder andere ondertiteling en audio, zodat tijdens het afspelen van een DVD gemakkelijk te wisselen is zonder eerst het menu te moeten raadplegen. Wanneer alles dan eindelijk aangesloten is, wordt het tijd om te gaan kijken en luisteren naar de basiskwaliteit van de speler en de verschillen met de vM versie.

Luisteren en kijken

Tijdens het afleveren van beide spelers had fabrikant Ad van Medevoort al een klein beetje laten doorschemeren wat de bedoeling is van de modificatie. AudioMart wil de multispeler, waarbij het accent in de standaard uitvoering ligt op DVD weergave - zie ook de aanduiding DV6400 - verleggen naar een CD annex SA-CD-speler, met als extra een goede DVD weergave. Aan mij de schone taak te beluisteren en te bekijken of men hier in geslaagd is. Ik ben begonnen met het beluisteren en bekijken van de kwaliteiten van de standaard speler. De beeldweergave ziet er prima uit, er is voldoende contrast en de kleuren zien er natuurlijk uit. Dit is zeker in overeenstemming met de gevraagde prijs van 599 euro en duidelijk beter dan de lagergeprijsde modellen die op de markt zijn. Opvallend tijdens het gebruik is ook de relatief korte tijd die de speler nodig heeft om te herkennen wat voor schijfje geplaatst is. Mijn eigen Philips speler heeft daar aanzienlijk langer voor nodig. De CD weergave is netjes, het geluidsbeeld blijft wat tussen de speakers hangen en is ook niet extreem diep. De laagweergave is niet superstrak, een probleem waar meer “goedkope” loopwerken moeite mee hebben. Voordat mijn Philips speler gemodificeerd was had ik hiermee eenzelfde probleem. Demping van het loopwerk en verzwaren van de kast doen dan een positieve duit in het zakje. De weergave van SA-CD is veruit superieur aan de normale CD weergave. Instrumenten krijgen een meer individueel karakter en het geheel klinkt natuurlijker met duidelijk meer ruimte om zowel stemmen en instrumenten alsook de gehele ruimte die beter “voelbaar” is.

Inmiddels nieuwsgierig geworden naar de kwaliteitstoename van de AudioMart modificatie worden beide spelers geladen met dezelfde CD. Ik heb gekozen voor een live CD van Annie Lennox met daarop het nummer "Cold". Een track waar eigenlijk alles inzit wat ik nodig denk te hebben om de verschillen tussen beide spelers bloot te leggen, zoals: ruimtelijkheid, laagweergave en stemmen. Eerst beluister ik de track via de standaard speler en vervolgens start ik gelijk daarna de vM versie. De verschillen zijn direct zonneklaar, het aanwezige laag aan het begin van de track is aanmerkelijk strakker en loopt ook nog eens dieper door. De stem van Annie Lennox staat duidelijk losser in de ruimte. De stage wint aan diepte en breedte, wat erg goed te horen is aan het einde van de track wanneer het applaus losbarst, het publiek lijkt in veel grotere getale aanwezig te zijn en ook de stoelen uiterst links en rechts in de zaal zijn nu bezet. Ook de diepte is toegenomen en loopt nu tot ver achter de speakers door. Vervolgens is het de beurt aan de fraaie SA-CD sampler welke Philips in het begin met hun SA-CD spelers meeleverde met daarop het Budapest Festival Orchestra. "Slavonic Dance" van de componist Dvorak legt dezelfde verschillen bloot. De laagweergave is bij de standaardspeler onrustiger en gaat minder diep, kleine details zoals een triangel zijn wat minder makkelijk te volgen en het gevoel van ruimtelijkheid is wederom minder aanwezig. Het applaus aan het einde van de track is beslist minder breed en diep. Ongeacht de gebruikte software kenmerkt de weergave van de vM versie zich door meer rust waardoor langer luisteren prettiger en minder vermoeiend is. Het betreft hier natuurlijk wel een direct vergelijk tussen de twee spelers, de basiskwaliteit van de standaardspeler is gewoon goed en het geld zeker waard.

Het beoordelen van het verschil in beeldkwaliteit van beide spelers is iets lastiger op één hoogwaardige scartkabel en ik dus de kabel moet omprikken in plaats van direct een andere ingang te kiezen op de Philips Matchline televisie. Voor het bekijken van de beeldkwaliteit heb ik twee zeer uiteenlopende DVD’s geselecteerd, te weten: “Swing when you’re winning” van Robbie Williams en de animatiefilm “Monsters & Co” van de onvolprezen Pixar studio. De track “Mister Bojangles” op de Robbie Williams DVD laat op de standaard speler al een heel mooi plaatje zien. Wanneer ik overschakel naar de vM versie neemt het contrast toe en zijn de schaduwpartijen in de achtergrond meer doortekend. Wanneer Robbie tijdens de track zeer close in beeld komt spettert hij bijna van het scherm. Grote overzichtsbeelden hebben duidelijk meer diepte, het gehele plaatje wordt meer driedimensionaal. Dan is het de beurt aan de animatiefilm “Monsters & Co”, de voorlaatste film van de Pixar studio die momenteel weer een hit heeft met de film “Finding Nemo”. Pixar maakt animatiefilms voor kinderen maar deze zijn voor een volwassen publiek ook zeker de moeite waard. Zij maken gebruik van de meest geavanceerde technologieën en dat is terug te zien in de beeldkwaliteit. Het kleurgebruik in deze films is schitterend en knalt echt van het scherm. In het eerste gedeelte van de film is een scène te zien waarbij heel veel verschillende roodtinten worden gebruikt. Bij het bekijken van deze scène met de vM uitvoering van de DV6400 komen hier ten opzichte van de standaard versie nog wat tinten bij. Ook hier valt weer op dat het beeld duidelijk meer 3D wordt. Een genot om naar te kijken.