Oppo levert de Sonica DAC met een nette handleiding en een los netsnoer. Een afstandsbediening ontbreekt echter. In plaats daarvan heeft Oppo de Sonica-app voor zowel iOS- als Android-apparaten geïntroduceerd. De Oppo nam bij mij plaats in mijn referentieset, waarbij een Bluesound NODE 2, een USB-disk met daarop zowel FLAC- als DSD-bestanden en mijn QNAP NAS als bronnen dienden. Als netwerkbekabeling gebruikte ik AudioQuest Vodka RJ/E kabel, de NODE 2 werd met een L.A.T. International DI-30 Signature digitale coaxkabel verbonden met de Sonica DAC en voor de stroomtoevoer gebruikte ik een Belden/ Oyaide netspanningskabel die via een PS Audio Quintet op een aparte stroomgroep werd aangesloten. De Oppo DAC werd op mijn NAD M12/ M22 voor-eindcombinatie (onderling verbonden met AudioQuest Earth XLR) aangesloten met zowel AudioQuest Yukon XLR kabels als een set Kimber Hero interlinks voor het ongebalanceerde signaal. Als weergevers dienden mijn Bluenote (tegenwoordig Gold Note) Reale luidsprekers.
De installatie van de Oppo Sonica DAC is eenvoudig. Via de Sonica-app is het toevoegen van de DAC aan het netwerk een peulenschil en middels het indrukken van de source draaiknop voorop het component wordt het menu benaderd. In dat menu, dat monochroom op het compacte display van de DAC wordt weergegeven, kan de gebruiker het display naar wens dimmen of uitschakelen, wordt de Bluetooth-optie ingeschakeld en kan de firmwareversie worden bekeken en indien gewenst worden bijgewerkt. Ook bevindt zich hier de Bypass Mode, waarmee de output vast wordt gezet en de volumeschakelaar wordt omzeild. Handig voor wie de Sonica DAC enkel als bron gebruikt. De output levels zijn voor respectievelijk XLR en RCA 4 Vrms en 2 Vrms, waarbij Oppo een marge van 10 procent opgeeft.
Oppo Sonica DAC: de perikelen
De Sonica DAC alle digitaal opgeslagen media afspelen, waarbij ik helaas al snel op een probleem stuitte. Er zat namelijk een significant verschil in hardheid tussen de ongebalanceerde en de XLR-uitgang op de DAC. Nu is het standaard dat een gebalanceerde uitgang twee keer zo luid speelt als een ongebalanceerde uitgang (dus met een verschil van 6dB), maar in het geval van de Sonica DAC was dat twee keer zoveel. Het resultaat was clipping, vervorming van het geluid, wanneer de Oppo op Bypass Mode stond en een vast volume werd uitgegeven. Initieel dacht ik aan een ontwerpfout in de DAC zelf, dus kreeg ik van de importeur een tweede exemplaar om een exemplarisch defect uit te sluiten.
Het tweede exemplaar leverde echter geen verbetering, dus ontstond er via de importeur wat mailverkeer tussen de technici en mijzelf. Uiteindelijk werd duidelijk dat de Sonica DAC waarschijnlijk toch een net wat te hoge uitgangsspanning levert voor de M12, die maximaal 4,4 Vrms tolereert. Laat dat nou net de maximale marge zijn die door Oppo wordt opgegeven… Gelukkig is het mogelijk om op de NAD M12 - deze voorversterker is soms echt even veelzijdig als een Zwitsers zakmes - de analoge gain te verzwakken. Een aanpassing van -6dB was voldoende om iedere vorm van clipping teniet te doen.
Spelen met de Oppo Sonica DAC
Toen de aanpassing in de gain was gedaan, werd meteen duidelijk dat de Oppo Sonica DAC het mooist presteert via de gebalanceerde uitgang. In een directe vergelijking tussen XLR- en tulp uit wist de gebalanceerde uitgang meer stage, ruimtelijkheid en detail bloot te leggen dan de RCA-uitgang.
Via de Sonica-app speelt Anathema’s live registratie A Sort Of Homecoming vanaf Tidal. De DAC zet het intieme nummer Electricity mooi neer, met een lichte nadruk op het middengebied en een vloeiend laag. De plaatsing van instrumenten en de vocalen zijn sterke pluspunten van deze DAC, hoewel het hoog wat minder verfijning kent dan ik gewend ben van m’n eigen DAC die in de M12 zit. Het geeft de Oppo een licht commerciële tint, wat grofstoffelijks dat het goed zou doen met elektronische muziek. Wat echter jammer is in deze tijd, is het feit dat de Sonica DAC geen gapless playback ondersteunt. Ook niet vanaf streamingdiensten of USB. Enkele seconden geen geluid tussen tracks in werkt bij concerten en albums met in elkaar overlopende nummers op de zenuwen en in deze tijd zou dat echt niet meer nodig hoeven zijn.
