Mede door mijn eerdere ervaringen met de QM60 en de andere twee Guru-modellen op audioshows en bij enkele dealers, ben ik al enigszins voorbereid op wat voor type weergave mij te wachten staat. Toch ben ik nog enigszins verrast wanneer ik de ontdekkingstocht van deze toch wel cultobjecten in onze 32 m2 grote L-vormige huiskamer start. Volgens de ontwerper zijn ze bedoeld om dichtbij een achterwand te plaatsen en dat is doorgaans nooit zo'n probleem.
Maar de huiskamer audioset staat in het smalle gedeelte van de "L" en daar blijkt deze Guru-loot toch niet zo blij mee te zijn. Een duidelijk te veel aan laag en een te smal stereobeeld is het gevolg. De QM60Õs blijken zich vervolgens veel beter thuis te voelen bij een opstelling tegen de lange wand, waarbij de luidsprekers behoorlijk moeten worden ingedraaid. Versterker van dienst is de trouwe maar krachtige Naim Nait 5i en dat is samen met deze Guru's een combinatie die meteen al prima van start gaat. In een tijd waarin veel mensen trendmatig lp's ineens weer schijnen te herontdekken, trap ik dit keer met een vette knipoog af door juist met een super digitaal opgenomen pop/jazz album op de proppen te komen. Ik heb het dan over The Nightfly van muzikaal genie Donald Fagan (Warner Bros 92-3696-2). The Nightfly is niet alleen het eerste solo album van Fagan na Steely Dan, maar het was in 1982 ook één van de allereerste producties die compleet digitaal is opgenomen! Ai, eerste generatie digitaal en dan ook nog op dat "vreselijke" medium cd afgespeeld? Bij het starten van mijn favoriete nummer "I.G.Y." komen bij gebruik van deze Guru luidsprekers ineens een verrassend aantal zaken opvallend naar voren. Want hoezo een eerste generatie digitale opname op cd? I.G.Y. klinkt namelijk bijna alsof het net live is ingespeeld! De timing is spot on en heeft die zowel strak geproduceerde als ontspannen 'feel' die al het werk van deze meestermuzikant zo typeert.
De baspartijen zijn daarbij goed gedefinieerd, klinken soepel en zelfs drukvol in het laag, terwijl de vele (gedupliceerde) zangstemmen mooi humaan klinken en technisch perfect in de mix zijn ingepast. Overal in het stereobeeld hoor ik de bekende vele kleine geluidjes terwijl de vele verschillende lagen van deze multi track opname, toch uiteindelijk als een mooi groot totaalgeheel waarneembaar zijn. Grote klasse en dat is pas muziek herontdekken! Ook de rest van het gezin weet zich al snel uit te leven op deze veelzijdige nieuwe logee en ik moet dan ook bijna moeite doen om deze spierwitte luidsprekers naar de luisterruimte te slepen. Eenmaal in deze ruimte aangekomen staan al de nodige versterkers te trappelen van ongeduld om ook met deze bijzonder luidsprekers kennis te kunnen maken.Â
Maar voordat ik van start kan gaan moet eerst de opstelling helemaal kloppen. En net als in de huiskamer blijkt dit toch allemaal wat minder logisch en lastiger te zijn dan ik met veel andere luidsprekers heb meegemaakt. Doorgaans heeft iedere ruimte wel een bepaalde "sweet spot" - een plaats waar de meeste luidsprekers goed tot hun recht komen. Maar deze Guru's vereisen met hun afwijkende afstraalgedrag en hoge energieafgifte (ook deels dwars door de dunne niet gedempte kastzijwanden heen!) toch wel de nodige extra aandacht. Uiteindelijk kom ik op een positie uit die de beide luidsprekers aanmerkelijk dichter naar elkaar toe brengt dan bij de meeste andere testluidsprekers en blijkt het noodzakelijk om de weergevers behoorlijk in te draaien om een goede openheid en focus te behouden. Maar zelfs dan blijf ik het lastig vinden om in de luisterruimte de totaalbalans helemaal goed te krijgen.
Dichter naar de luisterpositie toe vind ik de kracht en balans van het hoog in verhouding tot de rest van het spectrum het beste integreren. Terwijl als ik de weergevers verder naar achteren plaats het diepe laag juist beter met de rest samenvalt. Helaas vind ik dan ook het zacht getimbreerde hoog te veel aan kracht verliezen. Uiteraard zal een en ander zich per ruimte zeker weer anders reageren, maar de QM60's blijken toch bovengemiddeld veel aandacht te vereisen om het totaalplaatje echt goed en overeenkomstig de prijsklasse te krijgen. Wanneer ik uiteindelijk het beste compromis heb gevonden ga ik dit keer als eerste met de nieuwe Audio Research VSi75 ge•ntegreerde push pull buizenversterker aan de slag. Niet alleen omdat al snel blijkt dat de QM60 prachtig met de weergave van een mooie buizenversterker harmonieert, maar ook omdat de VSi75 over zowel het krachtige als opmerkelijk strakke laag en laag midden van KT120 eindbuizen beschikt en dat weet te koppelen aan een mooi levendig en opengetrokken midden/hoog bereik. Over het album Random Access Memories van Daft Punk (Columbia 88883716862) is inmiddels al veel gesproken en geschreven, maar het moet gezegd worden dat ik zowel deze opname als deze 'punchy' muziekstijl wel erg goed bij de QM60 vind passen. Zeker met de ook nog eens ritmisch aanstekelijke Audio Research versterker ontstaat een enorm krachtig totaalgeheel met een presentatie die nog het meest overeenkomt met de ervaring wat je tijdens een popconcert beleeft.
Uiteraard en gelukkig(!) gaat het niet zo loeihard, maar de baslijnen snorren dat het een lust is, je voelt een prettige druk op het middenrif en geen moment wordt de weergave irritant of loopt er iets dicht. De claim van ontwerper Öhman dat de tweeter bovengemiddeld hoog belastbaar is, snijdt zeker hout. Want zelfs op een kortstondig zeer hoog volume geeft het systeem geen krimp en blijft het hoog doortekend en zijn zachte karakter behouden. Een andere muziekstroming die ik qua sfeer en tonaal heel goed bij de QM60's vind passen is Jazz. Of het nu Dick Hayman op Reference Recordings, The Jimmy Cobb Quartet op Chesky of andere grootheden afspeel. Steeds opnieuw vallen de mooie volle klankkleuren en het veel rijkere tonale spectrum ten opzichte van veel andere luidsprekers op. Ook de ontrafeling van complexe signalen is een sterk punt van deze Guru's, hoewel de presentatie wel behoorlijk afwijkt van bijna alle andere luidsprekers die ik ken. De QM60 heeft namelijk een gulheid en een bepaald gemak wat je vooral bij grote weergevers uit de tachtiger en negentiger jaren tegenkwam. Tegenwoordig wordt vaak trendmatig meer voor een analytische, "neutrale", "snelle" en feitelijk misschien wel ietwat koele klankbalans gekozen. De QM60 en ook de andere twee Guru modellen doen daar in ieder geval zeker niet aan mee. In de laatste ronde zijn ook de andere aanwezige versterkers allemaal aan bod te gekomen en hoewel de herkenbaarheid van de QM60 zeker aanwezig blijft, zijn er toch opmerkelijke verschuivingen waar te nemen. Kiest u liever voor een solid state versterker, dan zou ik adviseren om voor producten te gaan die naast een mooie levendigheid ook de juiste 'push' en ritmegevoel hebben. Naim is hier een mooi voorbeeld van en er zijn nog wel meer representanten in deze "vijver" te vinden. Maar om de QM60 tot de best mogelijke prestaties te krijgen vind ik door de gemakkelijke aanstuurbaarheid de meerwaarde van buizen eigenlijk niet te negeren.